Görür, SadıkPorgalı, Sefa Burak2024-05-282024-05-282023https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=S2eMu1TIwY_v4mYv58xAr7wlOHSgmRjPoi4tggc7Yp8hPVp8wL_UeYPfy4CJIWnahttps://hdl.handle.net/20.500.12483/7227Amaç: Çalışmamızda antibiyotiklerin testiste oluşturduğu histopatolojik hasar,erkek üreme sisteminde etkili olan hormonlar ve oksidatif stres parametrelerinde oluşturduğu etkilerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem:60 adet wistar cinsi rat ile yapılan çalışmamız 6 farklı gruba ayrıldı.21 gün devam eden hayvan deneyi sonucunda alınan dokular patoloji tarafından H&E ile boyama yapıldı. Bulgular: Seftriakson grubunda Johnsen's testiküler histolojik hasar skoru, seminifer tübül çapı ve seminifer epitel kalınlığı ve Testosteron değerlerinin anlamlı olarak düşük olduğu görüldü(sırasıyla p=0.001,p=0.001,p=0.001). Biyokimyasal olarak Seftriakson, Ertapenem ve Vankomisin gruplarında GSH'da düşüş ve MDA da artış olduuğu gözlendi(sırasıyla p=0.014,p=0.207). Hormonal olarak ise LH, FSH düzeylerinde anlamlı fark gözlenmedi(sırasıyla p=0.251,p=0.196) .Testosteronun ise sadece Seftriakson grubunda düşük olduğu incelendi(p=0.004) Sonuç: çalışmada Seftriakson tedavisinin testis dokusuna hasar verdiği ve üreyebilmeyi düşürdüğü, testis dokusunda oksidatif stresi artırdığını ve Testosteron hormonu üzerine olumsuz etkisi olduğunu tespit ettik.Purpose:In this study we aimed to comparatively examine the effects of antibiotics on the histopathological damage of the testis, hormones that are effective in the male reproductive system and oxidative stress parameters. Method: 60 wistar rats were included the study and were divided into 6 different groups. As a result of the animal experiment, which lasted for 21 days, the tissues were stained with H&E by pathology. Results: In the ceftriaxone group, Johnsen's testicular histological damage score, seminiferous tubule diameter and seminiferous epithelial thickness, and Testosterone values were found to be significantly lower(in order of p=0.001,p=0.001,p=0.001). Biochemically, a decrease in GSH and an increase in MDA were observed in Ceftriaxone, Ertapenem and Vancomycin groups(in order of p=0.014,p=0.207). Hormonally, there was no significant difference in LH and FSH levels(in order of p=0.014,p=0.207). Testosterone was found to be low only in the Ceftriaxone group(p=0.004). Conclusion: As a result, we determined that Ceftriaxone treatment damaged the testicular tissue and decreased reproducibility, increased oxidative stress in the testicular tissue and had a negative effect on the testosterone hormone.turinfo:eu-repo/semantics/openAccessÜrolojiUrologySpecialist Thesis155836732