Zortuk, MustafaMutlu, Ali2024-05-282024-05-282018https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=wf-FPgY-5qjHEzEoOgvMs64EMeBOefl08LN8uucLqmEmlfTIDyRCV63A8X_HqxoNhttps://hdl.handle.net/20.500.12483/5679Giriş ve Amaç: Çalışmamızın amacı cad/cam, lazer sinterizasyon, ve konvansiyonel döküm yöntemleri ile üretilen metal altyapıların implant abutmentlara olan bağlantı dayanımını karşılaştırılmaktır. Gereç ve Yöntem: Bağlantı dayanımının değerlendirilmesi için 90 adet implant analog ve abutmentların akril içine gömülmesiyle örnekler hazırlandı. Cad/cam, lazer sinterizasyon, ve konvansiyonel döküm yöntemleri ile 30'ar adet metal altyapı, üç farklı siman kullanılarak implant abutmentlara simante edildi. Örneklere daha sonra üniversal test cihazı ile 1mm/dk hızla çekme testi uygulandı. Universal test cihazında metal alt yapıların dayanaklardan ayrıldığı en büyük kuvvet değerleri Newton biriminde kaydedildi. İstatistiksel analizler bilgisayar programı kullanılarak yapılmıştır. Çalışmada verilerin dağılımının normalliği Kolmogorov-Smirnow testi ile değerlendirilmiştir. Çalışmada verilerin dağılımının homojenliği ise Levene's testi kullanılarak yapılmıştır. Verilerin istatistiksel analizi ise 0.05 anlamlılık düzeyinde iki yönlü varyans analizi ve post-hoc tukey çoklu karşılaştırma testi kullanılarak yapılmıştır. Bulgular : İki yönlü varyans analizi üretim tekniği ve siman tipinin tutuculuk üzerinde anlamlı bir etkisi olduğunu ortaya koymuştur (P<0.05). Bununla birlikte üretim tekniği ve siman tipinin ikisinin etkileşiminin (p=0.081, p>0.005) tutuculuk üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkisinin olmadığı görülmüştür(p>0.05). Sonuç: Çalışmamızda elde edilen sonuçlar doğrultusunda lazer sinter yöntemi ve kendinden adezivli rezin siman Panavia f2.0 en yüksek tutuculuk değerini göstermiş ve başarılı bulunmuştur.Aim: The aim of our study is to compare the bonding strengths of the metal substructures produced with the intended cad / glass, laser sintering, and conventional casting methods to the implant abutments. Materials and Methods: Forty samples of implant analogue and abutments were embedded in acrylic for evaluation of fixation strength. With Cad / Cam, laser sintering, and conventional casting methods, 30 metal substructures were simulated to implant abutments using three different cements. The specimens were then subjected to a tensile test at a speed of 1 mm / min with a universal test device. In the universal tester, the greatest force values of the metal substructures were recorded in Newton. Statistical analyzes were performed computer program99 . The normality of the distribution of data in the study was assessed by the Kolmogorov-Smirnow test. The homogeneity of the distribution of data in the study was done using the Levene's test. Statistical analysis of the data was performed using two-way analysis of variance and post hoc tukey multiple comparison test at a significance level of 0.05. Results: Two-way analysis of variance revealed that the production technique and cement type had a significant effect on restraint (P <0.05). However, there was no statistically significant effect of the interaction between the production technique and the cement type (p = 0.081, p> 0.005) on restraint (p> 0.05). Conclusion: In accordance with the results obtained in our study, the laser sinter method and the self-adhesive resin cement Panavia f2.0 showed the highest retention value and were found to be successful. Key words: CAD / CAM, laser sintering, resin cementturinfo:eu-repo/semantics/openAccessDiş HekimliğiDentistryCAD/CAMlazer sinterizasyonrezin simanSpecialist Thesis193658377