Güler, HayalTurhanoğlu, Ayşe Dicleİnanoğlu, Keremİnanoğlu, DenizÖzer, Cahit2019-07-162019-07-1620092148-5046https://trdizin.gov.tr/publication/paper/detail/T1RNNE16WTI=https://hdl.handle.net/20.500.12483/1214Amaç: Çalışmanın amacı, subakromiyal sıkışma sendromu olan hastalarda ketoprofen ve lidokain-prilokain fonoforez uygulamasının, tek başına ketoprofen fonoforezine bir üstünlüğü olup olmadığının değerlendirilmesi idi. Yöntem ve Gereçler: Çalışmaya subakromiyal sıkışma sendromu olan 70 (39 kadın, 31 erkek) hasta alındı. Hastalar iki gruba ayrıldı ve her iki grubada 15 seans fizik tedavi ve rehabilitasyon programı uygulandı. Birinci gruba ketoprofen ve lidokain- prilokain fonoforezi, ikinci gruba sadece ketoprofen fonoforezi uygulandı. Ayrıca tüm hastalara sıcak paket, TENS ve egzersiz uygulandı. Hastaların omuz ağrısı şiddeti vizüel analog skala (VAS) ile değerlendiridi. Eklem hareket açıklığı (EHA) gonyometre ile ölçüldü. Hastaların fonksiyonel durumu UCLA (The University of California-Los Angeles) skorlaması ile değerlendirildi. Tüm değerlendirmeler tedavi öncesinde, tedavi sonrası 1.ayda ve tedavi sonrası 3. ayda yapıldı. Bulgular: Tedavi öncesi iki grup arasında VAS, UCLA skorları açısından istatistiksel olarak fark yoktu (p>0.05). Tedavi sonrası 3.ay takiplerinde; grup 1'in VAS skorları grup 2'den daha düşük bulundu (p=0.020). Tedavi öncesi grup 2'nin EHA; fleksiyon, abduksiyon, iç rotasyon ölçümleri grup 1'den daha yüksekti (p=0.009, p=0.001, p=0.019). Tedavi sonrası 1. ay takiplerinde de grup 2'nin, abduksiyon ölçümleri grup 1'den daha yüksekti (p=0.024). Fakat tedavi sonrası 3.ay takiplerinde iki grup arasında UCLA ve EHA değerleri açısından istatistiksel olarak fark yoktu (p>0.05). Ayrıca, iki grup arasında tedavi öncesi ve sonrası dış rotasyon ölçümleri açısından fark yoktu (p>0.05). Sonuç: Çalışmamızda, subakromiyal sıkışma sendromu olan hastalarda, tedavi sonrası 3.ay değerlendirmede, ketoprofen ve lidokain- prilokain fonoforezi ağrı ve EHA üzerine daha etkili bulunmuştur.Objective: The aim of the present study was to compare ketoprofen phonophoresis with ketoprofen and lidocaineprilocaine phonophoresis in patients with subacromial impingement syndrome (SIS). Material and Methods: Seventy patients (39 female, 31 male) with SIS were included in this study. The patients were divided into two groups and a 15-session physical therapy and rehabilitation program was performed in each group. Ketoprofen and lidocaineprilocaine phonophoresis were performed in the first group and ketoprofen phonophoresis alone in the second group. Hot pack, transcutaneous electrical nerve stimulation (TENS) and exercises were applied in all patients. Severity of shoulder pain was determined by visual analogue scale (VAS). Range of motion (ROM) was measured by goniometer. Functional capacity of patients was evaluated by UCLA (The University of California-Los Angeles) score. All of the measurements were performed before treatment and in the 1st and 3rd months after treatment. Results: There was no significant difference between the two groups in VAS and UCLA scores before treatment initiation (p>0.05). VAS scores of Group 1 were lower than of Group 2 (p=0.020) in the 3rd month follow-up. ROMs and flexion, abduction and internal rotation were higher in Group 2 than Group 1 (p=0.009, p=0.001, p=0.019, respectively) before treatment. Abduction measurements in Group 2 were higher than in Group 1 in the 1st month after treatment (p=0.024). However, there was no significant difference between the two groups in UCLA and ROM values in the 3rd month (p>0.05). There was also no significant difference between the two groups in external rotation values before and after treatment (p>0.05). Conclusion: Our study showed that ketoprofen and lidocaineprilocaine phonophoresis were more effective on pain and ROM than ketoprofen phonophoresis alone in the 3rd month after treatment in patients with SIS.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessRomatolojiArticle2428893