Bülbül, İsmailIşık, Mustafa2024-09-192024-09-1920202148-5704https://doi.org/10.17822/omad.2020.166https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/378936https://hdl.handle.net/20.500.12483/15618Kuban Nehri’nin Azak Denizi ve Karadeniz’e döküldüğü yarımada Karadeniz’in en verimlibölgelerinden birisi olarak kabul edilebilir. Bu özelliğinden dolayı yarımada İlk Çağ’dan itibaren çeşitli milletlerindikkatini çekmiştir. Taman’ın kuruluşu, bu milletlerden birisi olan Yunanlıların MÖ VI. yüzyılda bölgede giriştiklerikoloni faaliyetleri neticesinde gerçekleşmiştir. Yunanlılardan sonra bölge sık sık el değiştirmiş, nihayet XV. yüzyılınsonunda yarımada Osmanlı Devleti’nin egemenliği altına girmiştir. Osmanlı Devleti, Taman’ı Kefe’ye bağlı bir kazamerkezi olarak teşkilatlandırmıştır. Osmanlı Devleti, XVI. yüzyılın sonlarında Rusların Kafkaslara yönelik yayılmacısiyaseti neticesinde nispeten istikrarsız bir bölge hâline gelen Taman Yarımadası’nda istikrarı sağlamak için bölgeyeKafkasların çeşitli bölgelerinde yaşayan bazı Çerkes topluluklarını ve XVII. yüzyılda Kalmukların baskısı neticesindeİtil Yurdu’ndan göç etmek zorunda kalan Nogayları iskân etmiştir. Bu iskân politikası ülke sınırlarının güvenliğinisağlamaya ve bölgedeki başta tarım olmak üzere hayvancılık ve balıkçılık gibi ekonomik faaliyetleri geliştirmeyeyöneliktir. Bu çalışmada Taman’ın XVII. yüzyılın ikinci yarısındaki idari ve demografik yapısı ile başta tarım olmaküzere üretime dayalı ekonomik faaliyetlerine değinilmiştir. Türkçe literatürde Taman’ı konu alan bir monografibulunmadığından yapılan çalışma önem arz etmektedir. Taman’ın demografik yapısını ve Taman’daki üretime dayalıekonomik faaliyetleri ortaya koymayı hedefleyen bu çalışmanın temelini Başbakanlık Osmanlı Arşivindeki belge vedefterler ile bölge hakkında bilgi veren kronikler ve seyahatnameler oluşturmaktadır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessArticle71843945510.17822/omad.2020.166378936