Hızlı, KasımUğuz, Sacit2024-09-192024-09-1920242757-93952757-9476https://doi.org/10.54462/kadim.1309866https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1234233https://hdl.handle.net/20.500.12483/163521878 yılında imzalanan Berlin Antlaşması’yla ortaya çıkan yeni düzen, Osmanlı Devleti için sorun çözücü olmaktan ziyade mevcut problemleri artırmaya yönelik maddeler içermekteydi. Antlaşma, imparatorluğun büyük toprak kayıpları yaşamasına sebep olduğu gibi Fransa ve İngiltere’nin etkisine aldığı Tunus ve Sudan gibi bölgelere sınır olan Trablusgarb ve Bingazi’yi işgale müsait hâle getirdi. Osmanlı İmparatorluğu ekonomik ve askerî açıdan zayıf durumda olduğundan işgal girişimlerine uluslararası antlaşmaların sağladığı imkânlar çerçevesinde hukukî yollarla cevap vermeye çalıştı. Bu çalışmada, sömürgecilik yarışında hedef hâline gelen Osmanlı'nın Afrika’daki toprakları ve nüfuz alanlarının korunması yönündeki diplomatik girişimler, Paris Büyükelçisi Salih Münir Bey’in faaliyetleri üzerinden incelenmiş, Münir Bey’in Yıldız Sarayı’nın dış politika tercihlerine yaptığı etki tespit edilmeye çalışılmıştır. Osmanlı Arşivi’nde mahfuz belgeler ile konu hakkındaki ikincil kaynaklar üzerine inşa edilen çalışmanın kapsamı Münir Bey’in elçilik yıllarıyla (1896-1908) sınırlıdır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessKuzey AfrikaHinterlandTrablusgarbSalih Münir BeyII. AbdülhamidArticle79311210.54462/kadim.13098661234233