Chemical control of septoria blight of parsley caused by septoria petroselini

Abstract

The effects of various fungicides on spore germination, mycelial growth, seed transmission, and infection by Septoria petroselini Desm., the causal agent of Septoria blight of parsley, were determined in this study. Eleven fungicides (azoxystrobin, benomyl, captan, copper oxychloride, kresoxim-methyl mancozeb, maneb, propineb, tebuconazole, thiram, and trifloxystrobin) were tested at various concentrations ranging from 0.025 to 50 mg l–1 in spore germination and mycelial growth assays. Tebuconazole was the most effective fungicide in all the experiments, with an EC50 value < 0.052 mg l–1, followed by azoxystrobin, captan, and trifloxystrobin, with EC50 values of 0.053, 0.06, and 0.066 mg l–1, respectively. Many of the fungicides were effective on spore germination in PDA medium at concentrations ranging from 0.052 mg l–1 (Tebuconazole) to 23.032 mg l–1 (copper oxychloride). Captan, mancozeb, maneb, and thiram were very effective at reducing spore germination, but were less effective at reducing mycelial growth, for which their EC50 values were up to 735-, 192-, 192-, and 191-fold higher, respectively. Seed transmission of Septoria blight of parsley was controlled by tebuconazole, benomyl, azoxystrobin, kresoxim-methyl, and captan, which had inhibition rates of up to 95%, 93%, 93%, and 66%, respectively. Azoxystrobin, benomyl, kresoxim-methyl, trifloxystrobin, and tebuconazole inhibited Septoria blight in vivo, but captan, mancozeb, and maneb were effective at reducing the number of lesions only when they were applied before inoculation. Copper oxychloride, the most extensively used fungicide for controlling Septoria blight by parsley growers, was surprisingly the least effective in all the experiments.

Bu çalışmada, farklı fungisitlerin maydanozda Septoria yanıklık hastalığı etmeni olan Septoria petroselini’nin spor çimlenmesi, miselyal gelişimi, tohumla taşınımı ve enfeksiyonu üzerine etkileri araştırılmıştır. Spor çimlenmesi ve miselyal gelişme denemelerinde 0,025-50 mg l–1 arasında değişen dozlarda 11 farklı fungisit (azoxystrobin, benomyl, captan, copper oxychloride, kresoxim – methyl, mancozeb, maneb, propineb, tebuconazole, thiram and trifloxystrobin) kullanılmıştır. Tüm denemelerde en başarılı fungisit olarak bulunan Tebuconazole, spor çimlenmesi denemelerinde 0,052 mg l–1’den daha düşük bir EC50 değerinde etkili olmuş, Tebuconazole’den sonra sırasıyla 0,053 EC50 değeriyle azoxystrobin, 0,06 ile captan ve 0,066 ile trifloxystrobin etkinlik göstermiştir. PDA ortamında spor çimlenmesi denemesinde kullanılan fungisitlerin pek çoğu 0,052-23,032 EC50 değerleri arasında etkili oldukları tespit edilmiştir. Captan, mancozeb, maneb ve thiram’ın spor çimlenmesi üzerinde etkinliklerinin çok yüksek olduğu tespit edilmiştir. Ancak, miselyal gelişimi engelledikleri EC50 değerleri spor çimlenmesindeki değerlerinde sırasıyla 735, 192, 192 ve 191kez fazla bulunmuştur. Maydanozda Septoria yanıklığının tohumla taşınımı yaklaşık olarak tebuconazole ile % 95, benomyl ile % 93, azoxstrobin ve kresoxy-methyl ile % 93 ve captan ile % 66 oranında engellenmiştir. Azoxystrobin, benomyl, kresoxim-methyl, trifloxystrobin ve tebuconazole’ün saksı denemelerinde Septoria yanıklığını üzerinde etkili oldukları tespit edilmiştir. Fakat mancozeb ve maneb sadece inokulasyondan once uygulandıklarında etkinlik göstermişlerdir. Akdeniz bölgesinde maydanozda Septoria yanıklığına karşı en çok kullanılan fungisitlerden biri olan Bakır oksiklorür, şaşırtıcı bir şekilde tüm denemelerde başarısız bulunmuştur