Yusuf Atılgan’ın hikâyelerinde Köy

Abstract

Yusuf Atılgan (1921-1989), hikâyelerini “Bodur Minareden Öte” (1960) başlığı altında kitaplaştırmıştır. Kitap, “Kasabadan”, “Köyden” ve “Kentten” başlıklı üç bölümden oluşur. Bu çalışmada kitabın “Köyden” başlıklı ikinci bölümünü oluşturan “Tutku”, “Kümesin Ötesi”, “Dedikodu” ve “Yük” isimli hikâyelerdeki mekân unsuru incelendi. Mekân incelenirken hikâyede olayların geçtiği yer, kişilerin sosyal çevreleri ve fizikî ortamları üzerinde duruldu. Her hikâye ayrı ayrı incelendikten sonra genel bir değerlendirmeye gidildi. Atılgan?ın hikâyelerinde köy; kişiler için baskıcı ve dar bir sosyal çevrenin olumsuz fizikî şartlarla buluştuğu bir yerdir. Hikâye kişileri rüyalarını gerçekleştirmek bakımından imkânsızlıkla kuşatılmışlardır. Bu sebeple bir kaçışı arzularlar.

Yusuf Atılgan (1921-1989) collected his stories in a book named “Bodur Minareden Öte” (Beyond the Shortie Minaret) (1960). The book consists of three volumes, “Kasabadan” (From the Town) “Köyden” (From the Village) and “Kentten” (From the City). The space element in four stories of the second volume, -“Tutku”(Passion), “Kümesin Ötesi” (Beyond the Coop), “Dedikodu” (Gossip) and “Yük” (Load)- has been analyzed in this study. The place of the events, milieu and physical environments of the persons have been dwelled on as parts of the space. İnitially the stories have been analyzed one by one, afterwards an overall evaluation has been done. In the stories by Atılgan the village is a place that an oppressive and narrow milieu and a negative physical environment existed together. The persons of the stories can not achieve their goals. Because of that they long for an escape.