Endobutton technique for the treatment of acute acromioclavicular joint dislocations

Abstract

Amaç: Akromioklaviküler eklem çıkıkları daha çok genç atletlerde sık görülen bir yaralanmadır. Bu çalışmanın amacı endobutton sistemi ile tespit edilmiş akut akromioklaviküler eklem çıkıklarının postoperatif fonksiyonel sonuçlarını değerlendirmektir. Yöntemler: Bu tespit yöntemi 10 hastaya uygulandı. Rockwood sınıflamasına göre yedi has-tada tip V, üç hastada tip III çıkık vardı. Korakoklaviküler aralık ve akromioklaviküler eklem iki endobutton kullanılarak redükte edildi. Bir endobutton klavikulanın üzerine ikincisi korakoid çı- kıntının altına yerleştirildi. Sonuçlar Constant omuz skoru ve vizüel analog skala ile değerlendirildi. Bulgular: Tüm hastaların intraoperatif olarak fiksasyonunun sağlam olduğu görüldü. Ameliyattan hemen sonra, 6. haftada ve 1 yıl sonra çekilen grafilerde, korakoklaviküler aralık ve akromioklaviküler eklemin yeterli derecede redükte olduğu tespit edildi. Ortalama Constant omuz skoru ameliyatlı omuzda 89 (88-92), sağlam omuzda ise 90 (88-93) olarak bulundu. Constant omuz skoru ile değerlendirildiğinde akromioklaviküler çıkık olan taraf ile normal taraf arasında anlamlı istatiksel fark bulunamadı ve herhangi bir komplikasyonla karşılaşılmadı. Sonuçlar: Bu metod akromioklaviküler eklemin tespiti için güvenli ve etkin bir yöntemdir.

Objective: Acromioclavicular (AC) joint dislocation is a common injury frequently affecting young athletes. The aim of this study is to evaluate postoperative functional results in cases diagnosed with acute AC joint dislocation stabilized with endobutton system. Methods: This fixation procedure has been applied on 10 patients. Indications of the technique included: a grade V AC joint dislocation (7 patients), and grade III AC joint dislocation (3 patient) according to Rockwood classification. The coracoclavicular (CC) interval and AC joint were reduced using two endobuttons. One endobutton was fitted on the clavicle and the second was placed at the undersurface of the coracoid. Outcomes were assessed with the Constant shoulder score and visual analog pain scale. Results: All the patients had powerful intraoperative fixation. Immediately after surgery, and 6 weeks, and 1 year postoperative radiographs showed adequate reduction of the CC distance and the AC joint. The mean Constant shoulder score was 89 (88–92) in the injured shoulder and 90 (88–93) in the uninjured shoulder. There was no statically significant difference between the injured and normal shoulder in terms of Constant shoulder score and there was no complication during the process. Conclusion: This technique is a safe and effective method for providing fixation for the AC joint.