Frida Kahlo'nun umut ağacı adlı yapıtı : bir "göstergebilim" analizi

Abstract

Acılarını resmeden kadın olarak bilinen sanatçı Frida Kahlo, kendisinden daha iyi kimseyi tanımadığını ifade ederek en iyi tanıdığı yüzü sanat yapıtı haline dönüştürmüştür. Umut Ağacı adlı yapıt da bu otoportrelerden birisidir. Sanatçının iç dünyasını yansıtan bu tür yapıtları anlamak için yapıta nasıl yaklaşılmalıdır? Sanat yapıtına nasıl yaklaşılacağı sorusu, insanın sanatı fark etmesiyle birlikte yaşamı boyunca sorguladığı bir sorundur. Sanatın ve dolayısıyla sanat yapıtının ortaya çıktığı sürecin başlangıcından günümüze kadar, çeşitli çözümleyici ve felsefi yaklaşımlar, farklı sanat akımlarının ve kuramlarının ortaya çıkması için yeni kapılar oluşturmuştur. Bu çalışmada kullanılan göstergebilim analizinin Frida Kahlo'nun Umut Ağacı adlı sanat yapıtındaki zengin imgeleri ve sanatçının ruh dünyasını çözümlemede doğru bir kapı olduğu düşünülmektedir. Başka bir deyişle, yapıtın biçim ve içerik çözümlemesi göstergebilim analiziyle ortaya konulmuştur.

Frida Kahlo, known as the woman who paints her sorrow, stated that she knows no one better than herself and has turned the auto portrait of her face into artwork. The auto portrait known as "Tree of Hope" is one of these auto portraits. How should one approach to these artworks to understand the inner self of the artist? This question on how to approach an artwork is one that a person asks throughout a life time from the moment of discovering art. From the beginning of art and artworks, various analytical and philosophical approaches have opened doors to development of new art forms, trends and theories. The semiotic analysis of the artwork "Tree of Hope" by Frida Kahlo displays that, it is the right approach for understanding the rich symbology and the spiritual world of the artist. In other words, the structure and content analysis of the artwork was revealed by semiotic analysis.