Kuran-ı Kerım'e göre Ashabü'l-Karye ve Habib En-Neccar

Abstract

Tevhit, risâlet ve âhiret konularını ele alan Yâsîn Sûresi, Kur'ân'ın kalbi kabul edilmektedir. Kültürdeki adlandırmasıyla Ashâbü'l-Karye/Şehir Halkı Kıssası ise Yâsîn Sûresinin kalbi mahiyetindedir denilebilir. Bu makalede Yâsîn Sûresi'nde yer alan kıssa elçilerin/davetçilerin çağrılarına uyması, bunun sonucunda karşılaştığı olayların tefsir kaynaklarında nasıl işlendiği sorusu temel mesele olarak ele alınmış ve elde edilen malumat tahlil edilmeye çalışılmıştır. Diğer yandan Yâsîn Sûresi'nde anlatılan "Ashâbü'l-Karye/Şehir Halkı Kıssası kültürümüzde "Habîb-i Neccâr Kıssası" olarak bilinmekte, bu kıssa ve çağrışımları ise günümüzde canlılığını halen korumaktadır. Bu perspektifle makale, bilimin toplumla buluşturulması sorumluluğunun icabı olarak yerele ait bir olguyu bilimsel araştırma konusu olarak ele almayı da gaye edinmiştir

Surah Yâsîn addressing monotheism, prophethood and the faith of the Hereafter issues is considered as the heart of the Qur'an. As with the cultural name as Companions of the Carya, Ashâbü'l-Karye/City Folk Story, it may be considered as the heart of Surah Yâsîn. In this article, the messages in this surah told in relation with this story are examined, and the event of Habib-i Najjar and his comply with the call of messenger / the inviters and consequences that he faced are discussed in detail with regard to different tafsirs. Companions of the Carya, Ashâbü'l-Karye/City Folk Story in Surah Yâsîn is also known as Habib-i Najjar story, and the story and its effect has still been told in Antakya region. Yet, it still maintains its vitality today. Looking from this perspective, this article focuses on this story also as a case of local scientific research.