Investigation of organizational responsibility and satisfaction level of the cattle producers in Turkey

Abstract

Bu çalışmanın amaçları, farklı örgütlere ve Türkiye’nin farklı coğrafik bölgelerine göre sığır üreticilerinin memnuniyet ve sorumluluk düzeylerinin belirlenmesi ve sosyoekonomik değişkenler ile ifade edilen düzeyler arasındaki ilişkilerin analiz edilmesidir. Çalışma, Türkiye’nin 6 farklı bölgesinde tesadüfi olarak örneklenmiş toplam 197 üreticiyle 2013-2014 yılları arasında yürütülmüştür. Türkiye geneli için sorumluluk ve memnuniyet düzeylerinin medyan değerleri sırasıyla 2 (0-6) ve 42% (20-100) olarak bulunmuştur. Doğu–Güneydoğu Bölgesi ile Süt Üreticileri Birliği için sorumluluk ve memnuniyet düzeyleri diğer gruplardan anlamlı biçimde daha düşük bulunmuştur (?.01). Üreticilerin yalnızca %11’i kendi örgütleriyle ilgili yasa ve yönetmelikleri bilmektedir. En düşük memnuniyet skorlarını “ziyaret sıklığı” ve “toplantı düzenleme” bileşenleri almıştır. Toplam 11 sosyoekonomik değişkenin sırasıyla 7 ve 4 tanesi sorumluluk ve memnuniyet düzeyleriyle anlamlı pozitif bir ilişki içindedir. Sığır üreticilerinin algı ve davranışlarını değiştirmek için hayvancılık alanındaki örgütler ve kamu tarafından çiftlik ziyaretleri ve periyodik toplantılar düzenlenmelidir. Türkiye’nin Doğu ve Güneydoğu bölgelerinde yaşayan ve düşük sosyoekonomik statüdeki üreticilere eğitim programlarında öncelik verilmelidir.

The aims of this study were to determine organizational responsibility and satisfaction levels of cattle producers according to different organizations and geographical regions of the Turkey, and to analyze the relationship between socioeconomic variables and above mentioned levels. The study was conducted with a total of 197 randomly sampled producers living in six different regions of the Turkey, between the years of 2013 and 2014. For overall Turkey, median responsibility and satisfaction values were found to be 2 (0–6) and 42% (20-100), respectively. Responsibility and satisfaction levels of the East–Southeastern region and the Milk Producers Association were significantly lower than other groups (˂.01). Only eleven percent of the producers know important laws and regulations related to their own organizations. “Visiting frequency” and “meeting arrangements” components were given the lowest scores for satisfaction. Seven and four socioeconomic variables out of 11 were significantly positively correlated with the responsibility and satisfaction levels, respectively. In order to change the cattle producers’ perception and attitudes farm visits and regular periodic meetings should be arranged by both livestock organizations and government. Those cattle producers, living in the East and Southeastern regions of Turkey and having low socioeconomic status, should be given priority in training programs.