Bir köpekte rostral mandibula kırığının akrilik eksternal fiksatör ile tedavisi

Abstract

Bu olgu sunumunda, rostral mandibula kırığında akrilik eksternal fiksatör tekniğinin klinik değerlendirilmesi amaçlanmıGtır. Olguyu 1 yaGlı, 25 kg ağırlığında, erkek, melez ırk bir köpek oluGturdu. Klinik muayenede sağ mandibulada deformasyon, aGırı ağrı ve ağızda salivasyon görüldü. Radyografik muayenede sağ mandibulanın rostralinde unilateral kırık belirlendi. Cerrahi iGlemler ksilazin-ketamin anestezisiyle gerçekleGtirildi. Kırık fiksasyonu fragmentlerin redüksiyonundan sonra transmandibular 6 adet steinmann pin yerleGtirilerek eksternal fiksator ile sağlandı. Steinmann pinlerin dıGarıda kalan uçlarına plastik bir boru yerleGtirildi ve boru içine metilmetakrilat monemerinden hazırlanan akrilik enjekte edildi. Plastik borunun içindeki akrilik üç beG dakika sonra sertleGerek tam bir rijit fiksasyon sağlandı. Çene hareketleri ve maloklüzyon olup olmadığı kontrol edildi. Operasyondan sonraki radyografiler kırık fiksasyonunun düzgün bir Gekilde sağlandığını gösterdi. Operasyondan 2 ay sonra eksternal fiksatör uzaklaGtırıldı. Postoperatif herhangi bir komplikasyona rastlanmadı.

In this case report, clinical evaluation of acrylic external fixator technique in rostral mandibular fracture was aimed. The case material consisted of a 1 year old, 25 kg, male, hybrid breed dog. Clinical examination revealed the deformation in the right mandible, excessive pain, and salivation in the mouth. Radiographic examination revealed a unilateral fracture in the rostral of the right mandible. Surgical procedures were performed with xylazine-ketamine anesthesia. After the reduction of the fracture fragments, the fixation of the fragments were ensured by inserting six transmandibular steinmann pins with the external fixator. A plastic tube was placed over the outer tips of steinmann pins and the acrylic that prepared from methyl methacrylate monomer was injected into the tube. After three to five minutes, the acrylic in the plastic tube hardened and a complete rigid fixation was achieved. It was checked whether there were jaw movements and malocclusion. Postoperative radiographs showed that fracture fixation was achieved properly. The external fixator was removed after two months postoperatively. No postoperative complications were observed.