Yazar "Çürük, Sebahattin" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 6 / 6
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Dikenli Kabağın In Vitro Rejenerasyonu Üzerine Çalışmalar(2019) Çeğil, İlknur; Çürük, SebahattinAraştırmada, yaprak eksplantları kullanılarak yapılan rejenerasyon çalışmalarında MS ortamında farklı BA, $GA_3$ ve NAA konsantrasyonları denenmiştir. BA’nın 1 ve 1.5 mg/L konsantrasyonları (% 100) ile NAA’nın 1 mg/L konsantrasyonu (% 87.50) diğer uygulamalara göre daha yüksek kallus oluşturmuştur. Ancak, oluşan kalluslar karardığı için bitki üretilememiştir. Gövde tomurcukları ve sürgün uçlarınınkullanıldığı rejenerasyon çalışmalarında ise farklı BA ve GA3 konsantrasyonları içeren MS ortamları denenmiştir. Bu eksplantlarda en yüksek sürgün oluşturma oranları, 0.5 (% 83.75) veya 0.75 (% 87.50)mg/L BA bulunan MS ortamlarından elde edilmiştir. Köklendirme için 400 mg/L sefotaksim sodyum’luNAA’sız (% 80.00) veya 0.05 (% 100.00) mg/L NAA içeren MS ortamlarının kullanılmasının uygun olacağı belirlenmiştir.Öğe Farklı İnterspesifik Solanum Hibritlerinin (S. melongena x S. incanum, S. melongena x S. macrocarpon, S. melongena x S. aethiopicum) ve Türlerinin (S. incanum, S. linnaeanum, S. macrocarpon ve S. aethiopicum) Solanum torvum’la Melezlenebilirliğinin Araştırılması(2019) Çürük, SebahattinTicari patlıcan F1 hibrit çeşitlerinde, genetik temelin dar olduğu göz önüne alındığında, kültür patlıcanında hastalık ve zararlılara karşı dayanıklılığın geliştirilmesinde söz konusu özellikler bakımından dayanıklı olan yabani patlıcan türlerinin ıslahta kullanılması gerektiği belirtilebilir. S. torvum çok sayıda hastalık ve zararlıya dayanıklı olmakla birlikte, kültür patlıcanı ile melezlendiğinde kısır bitki elde edildiğinden, belirtilen dayanım özelliklerinden yararlanılamamaktadır. S. melongena ile çaprazlanabilen S. incanum, S. linnaeanum, S. macrocarpon ve S. aethiopicum türlerinden birisi S. torvum?la melezlenebilirse, söz konusu tür S. melongena x S. torvum melezlenmesinde köprü tür olarak kullanılabilir ve belirtilen dayanım özellikleri kültür patlıcanına aktırılabilir. Projede, S. melongena ile S. torvum arasında melezlemeyi sağlayabilecek bir köprü türün belirlenmesi amacıyla; Faselis F1 x S. incanum, Faselis F1 x S. aethiopicum, Faselis F1 x S. macrocarpon interspesifik hibritlerinin ve S. incanum, S. linnaeanum, S. macrocarpon, S. aethiopicum türlerinin S. torvum?la melezlenebilirliği araştırılmıştır. Faselis F1 x S. incanum, Faselis F1 x S. aethiopicum ve Faselis F1 x S. macrocarpon melezlemelerinden elde edilen bitkilerin, interspesifik gerçek melez oldukları SSR primerleri ile tespit edilmiştir. Bu bitkilerin çiçek tozu canlılık ve çimlenme oranları, sırasıyla %4.15 ila 65.52 ve %2.82 ila 5.87 arasında değişmiştir. Ekim-Aralık 2018 döneminde yapılan melezleme kombinasyonlarından S. macrocarpon x S. torvum ve S. aethiopicum x S. torvum melezlemelerinde oluşan tohumlar sırasıyla %65.07 ve %3.82 oranında çimlenmiştir. Ancak, oluşan bitkilerde yapılan SSR analizine göre gerçek melez bitki tespit edilememiştir. Nisan 2019 döneminde yapılan melezlemeler sonucunda ise (Faselis F1 x S. macrocarpon) x S. torvum ve (Faselis F1 x S. aethiopicum) x S. torvum türler arası melezlerinden çok az tohum elde edilmiştir. S. macrocarpon x S. torvum ve S. aethiopicum x S. torvum melezlemelerinden ise çok sayıda tohum elde edilmiştir.Öğe Hatay Biberi köy popülasyonlarından döl kontrollü teksel seleksiyon yöntemi ile seçilen genotiplerde meyve özellikleri(2022) Öntürk, Gonca; Çürük, SebahattinAraştırmanın amacı, Hatay biberi (Capsicum annuum L.) köy popülasyonlarında döl kontrollü teksel seleksiyon yöntemi ile farklı hatların oluşturulması ve seçilen bitkilerde çeşitli meyve özelliklerinin belirlenmesidir. Çalışmada Hatay’da 17 popülasyondan döl kontrollü teksel seleksiyon ile 50 farklı bitki seçilmiş ve çeşitli meyve özellikleri belirlenerek tohumları alınmıştır. Seçilen bütün bitkiler genel olarak değerlendirildiğinde; DeHat2, YaHat2, YuHat2, YuHat3, MaHat1, ÇaHat2, AşHat2, GüHat4 ve YeHat4 genotipleri meyve uzunluğu; YaHat1, YaHat2, YoHat1, MaHat3, AşHat3, GüHat1, GüHat3, YeHat2 ve YeHat4 genotipleri meyve genişliği; YoHat2, DeHat2, ApHat1, YaHat1 ve MeHat1 genotipleri et kalınlığı; DeHat2, YaHat1, YaHat2, YoHat1 YoHat2 ve MeHat1 genotipleri meyve ağırlığı; ApHat2, AvHat2, AvHat4, KıHat1, BoyHat2, AşHat1 ve MeHat1 genotipleri SÇKM oranı; ApHat2, YuHat2, YuHat3, ÜçHat2, ÜçHat3 ve YeHat5 genotipleri meyve et rengi a* değeri bakımından öne çıkmışlardır. Ayrıca, kapsaisin ve dihidrokapsaisin içeriği toplamının en yüksek olduğu belirlenen AvHat3, YoHat1, ÜçHat3, GüHat2, YeHat2, YeHat3 ve YeHat5 genotiplerinin acı biber çeşit ıslahı, DeHat2, YuHat2, MaHat2, AşHat3 ve GüHat1 genotiplerinin de az acı biber çeşitlerinin geliştirilmesi için önemli bitkisel materyal olabileceği sonucuna varılmıştır.Öğe Hatay’ın farklı ilçelerinde yetiştirilen biber köy popülasyonlarında bitki ve meyve özellikleri(Yüzüncü Yıl Üniversitesi, 2019) Öntürk, Gonca; Çürük, SebahattinAraştırmanın amacı, Hatay biberi (Capsicum annuum L.) köy popülasyonlarında bitki, çiçek ve meyve özellikleri belirlenerek mevcut varyasyonun ortaya çıkarılmasıdır. Çalışmada Hatay’da 16 mahallede çiftçiler tarafından yetiştirilen biber popülasyonlarında bitki, çiçek ve meyve özellikleri incelenmiştir. İncelenen popülasyonlarda bitki büyüme modeli, gövde ve yaprak tüylülüğü, gövde rengi, gövde şekli, yaprak rengi ve şekli, koltuktaki çiçek sayısı, taç yaprak rengi, meyve sapı ile çanak yaprağın birleştiği yerde boğum oluşumu ve meyvede kopma tabakası bakımından değişim olmadığı belirlenmiştir. İncelenen diğer bitki ve meyve özellikleri açısından ise popülasyonlarda varyasyon bulunduğu tespit edilmiştir. Çalışma sonucunda Hatay biberi popülasyonlarının, aralarında benzerlik ve farklılık olmakla birlikte genel olarak Arsuz, Antakya-Yayladağı-Altınözü ve Samandağ olmak üzere üç gruba ayrılabileceği ortaya çıkmaktadır. Arsuz grubu popülasyonlarında genel olarak meyve şekli uzun, çiçek ucu şekli ağırlıklı olarak sivri, meyve az acı olarak belirlenmiştir. Antakya-Yayladağı-Altınözü grubu; meyve şekli genelde uzun olmakla birlikte konik ve tombul meyveleri bulunan, çiçek ucu şeklinin kubbe, sivri ve çukur, suda çözünür kuru madde içeriği diğer gruplara göre genel olarak daha yüksek ve acılığın çok düşük olduğu popülasyonlar bulunmakla birlikte Arsuz grubuna göre daha acı meyvelere sahip olan bir gruptur. Samandağ biberinde ise varyasyonun diğer gruplardan düşük, genel olarak meyve şeklinin uzun, çiçek ucu şeklinin sivri ve acılığın diğer gruplara kıyasla oldukça yüksek olduğu belirlenmiştir.Öğe Patlıcanda in vitro rejenerasyon ortamında farklı orizalin ve kolhisin konsantrasyonlarının tetraploid bitki üretimine etkisi(Turkish Science and Technology Publishing (TURSTEP), 2019) Çeğil, İlknur; Çürük, SebahattinThe objective of this study is to obtain tetraploid plants in eggplant cultivars, Faselis (F1) and Karnaz (F1), by applying colchicine and oryzalin in in vitro regeneration medium (RM: MS with 10 µM BA and 1 µM IAA). In the study, leaf explants which have been incubated on the solidified RM for 5 or 7 days were cultured on the same medium with 2.5 or 3.75 mM colchicine for 8, 16 or 32 hours; or with 28.8 or 43.2 µM oryzalin for 12, 24 or 36 hours. Then the explants were transferred to RM without colchicine and oryzalin. Callus, buds or short shoots formed in the RM were transferred to MS medium with 0.5 μM BA to obtain long plants. The ploidy levels of regenerants were determined by flow cytometry. In Karnaz, higher tetraploid plant formation was achieved from 3.75 mM colchicine compared to 2.5 mM colchicine. The highest tetraploid plant rate was obtained by applying of 43.2 µM oryzalin for 24 hours to the explants after incubation on the RM for 7 days. Pollen viability of the tetraploid plants produced by application of colchicine and oryzalin were 76.99% and 81.19% and germination were 19.14% and 17.98%. In Faselis, tetraploid plants were obtained by applying 2.5 mM colchicine to the explants for 8 or 32 hours after incubation on RM for 7 days. However, in the oryzalin experiment, the higher tetraploid plants were produced when the explants were incubated for 5 days in the RM. Pollen viability of the tetraploid plants obtained from applications of colchicine and oryzalin were 86.41% and 95.68% and germination were 26.54% and 28.47%.Öğe Solanum melongena ve Solanum torvum’un türler arası melezlerinin morfolojik özellikleri(2017) Çürük, Sebahattin; Dayan, AygülSolanum melongena (L.) ve Solanum torvum (Sw.) türlerinin melezlenmesi sonucu oluşan birkaç interspesifik hibrit bitkinin kısır olduğu rapor edilmiştir. Bu iki türün türler arası melezlerinin morfolojik karakterizasyonu için az sayıda intrespesifik hibrit genotip incelenmiştir. Çalışmada interspesifik genotiplerde morfolojik farklılığı belirlemek amacıyla, Faselis F1 x S. torvum melezlenmesinden elde edilen tohumların in vitro ortamda çimlendirilmesiyle elde edilen 50-63 interspesifik hibrit genotip incelenmiştir. Genotiplerin çoğunda, sürgünlerde antosiyanin oluşumu ve bitkinin farklı organlarında dikenlilik görülmüştür. Genotiplerin yan dal sayıları 1 ve 7 arasında değişmiştir. Yaprak uzunluğu, yaprak genişliği ve loblanma gözlemleri açısından interspesifik hibrit genotiplerin bir kısmı ana ebeveyne, bir kısmı baba ebeveyne yakın olmuş, diğer bölümü ise iki ebeveyn arasında bir değer almıştır. Yaprak altı tüylülüğü en az Faselis F1’de gözlenirken, interspesifik genotiplerdeki tüylülük S. torvum’daki tüylülüğe yakın olmuştur. Faselis F1’in yapraklarında dikenlilik gözlenmezken, interspesifik hibritlerin hepsinde dikenlilik gözlenmiştir. Çiçek durumu, Faselis F1’de tek çiçek veya aynı yerden çıkmış tek çiçek ile basit salkım şeklinde olurken, interspesifik hibrit genotiplerde genelde S. torvum’da olduğu gibi salkım şeklinde olmuştur. Salkımdaki çiçek ve tomurcuk sayısı en az ana ebeveynde, en yüksek bazı interspesifik hibrit genotiplerde gözlenmiştir. İnterspesifik hibrit genotiplerde çanak ve taç yaprak sayısı ile erkek organ sayısı 3 ila 6 arasında değişmiştir. Taç yaprak rengi Faselis F1’de açık menekşe, S. torvum’da beyaz ve interspesifik hibrit genotipte genelde soluk menekşe olmuştur. Erkek ve dişi organ uzunluğu Faselis F1’de en yüksek, interspesifik hibrit genotiplerde S. torvum’dan daha düşük veya daha yüksek olarak gerçekleşmiştir.
