Yazar "Çimrin, Tülay" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 9 / 9
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Biberiye (Rosmarinus officinalisL.) uçucu yağının tavuk yumurtalarının kolesterol ve yağ asitleri düzeyi üzerine etkileri(2016) Çimrin, Tülay; Demirel, MuratBu çalışma, yumurtacı tavuk karma yemlerine farklı oranlarda ilave edilen biberiye (Rosmarinus officinalisL.) uçucu yağının, E vitamini (?-tokoferol asetat) ve antibiyotik (klortetrasiklin) ile karşılaştırmalı olarak; yumurta sarısı yağ asitleri kompozisyonu, kolesterol ve E vitamini düzeyini belirlemek için yapılmıştır. Çalışmada, 32 haftalık yaşta 240 adet Bovansgenotipibeyaz yumurtacı tavuklar rastgele 5 tekerrürlü olarak 6 gruba ayrılmıştır. Gruplardan biri standart bazal yemle beslenirken, diğerleri standart bazal yeme 500 mg/kg antibiyotik, 200 mg/kg E vitamini, 100, 200 ve 300 mg/kg biberiye uçucu yağı içeren yemlerle 90 gün süreyle beslenmişlerdir.Çalışmada karma yeme antibiyotik, vitamin E ve biberiye uçucuyağıilaveleri, yumurta sarısı kolesterol düzeyini etkilemezken, yağ asitleri kompozisyonu ve E vitamini miktarını önemli olarak etkilemiştir. Biberiye uçucu yağının 100 mg/kg'lık dozu yumurta sarısı oleik asit miktarını arttırarak toplam tekli doymamış yağ asitleri (TDYA) miktarını artırmış ve linoleik asit miktarını azaltarak toplam çoklu doymamış yağ asitleri (ÇDYA) miktarınıdüşürmüştür. Yeme 200 mg/kg E vitamini ilavesi ile yemden yumurtaya önemli miktarda E vitamininin geçtiği saptanmıştır. Dolayısıyla yumurta sarısı yağ asitleri kompozisyonunuve E vitamini düzeyindeki değişim ile yumurtanın kimyasal kompozisyonunda yeme ilave edilen katkılara bağlı olarak pozitif bir değişim olmuştur. Sonuç olarak, karma yeme 100 mg/kg biberiye uçucu yağı ve 200 mg/kg E vitamini katkısı ile antioksidan kapasitesi yüksekve lipit oksidasyonuna karşı daha dirençli yumurta üretimine katkı sağlanabilir.Öğe The Effect of Supplementation of Fennel (Foeniculum Vulgare Mill.) to the Feed on Egg Production, Slaughter and Carcass Characteristics, Formation of Parasites in the Intestine and Spermatological Quality in Japanese Quail During the Laying Period(2022) Çetin, Nurdan Coşkun; Erdem, İpek; Durusoy, Ömer Faruk; Alaşahan, Sema; Çimrin, TülayThis study was carried out to determine the effects of supplementation of ground fennel to quail rations on egg production, slaughter, intestinal parasites, and semen quality. For this purpose, 48 female and 24 male quails were used in the study. The experimental groups consisted of the control group with basal feed + 0% ground fennel, and the GF1, GF2, and GF4 groups with ground fennel-supplemented basal feed by 1%, 2%, and 4% respectively, also each group was designed in pairs. The weekly live weight values were found to be numerically higher in the groups with fennel-supplemented rations than in the control group. In addition, the live weight values of female and male quails were also numerically higher in the groups with fennel-supplemented rations. Egg weight, egg production, and feed intake of female quails were high, especially in the GF2 group. Furthermore, the feed conversion ratio was superior in the GF2 group. Regarding the slaughter and carcass parts, the fennel-supplemented groups were numerically higher than the control group. It was observed that the oviduct weight increased with the growing fennel ratio. In addition, the fennel supplementation increased the semen concentration in male quails. The increasing fennel addition enhanced the abnormal and dead spermatozoa rates and decreased semen motility. As a result of the macroscopic examination of the intestinal lumen of the quails in the control and fennel-supplemented groups, no adult helminths were detected; however, Giardia spp.-like cysts were observed. As a result, the usage of ground fennel as a feed additive by 2% had a positive effect on yield characteristics of female quails, and the use by 1% had a positive effect on male quails. Consequently, the usage of ground fennel as a feed additive would be beneficial in quail farming.Öğe The Effects of Dietary Olive Cake Meal on Fattening Performance, Carcass and Slaughter Traits in Japanese Quails (Coturnix coturnix japonica)(2021) Özcan, Cahit; Çimrin, Tülay; Yakar, Yasin; Alaşahan, SemaThis study was aimed at investigating the effects of dietary supplementation with different levels ofolive cake meal (0%, 2.5%, 5% and 7.5%) on the fattening performance and slaughter and carcasstraits of quails. For this purpose, 400 one-day-old Japanese quail chicks were randomly assigned to4 groups, each with 5 replicates. The quails were fed on either a basal diet alone (Control Group)or a basal diet supplemented with olive cake meal at rates of 2.5% (Group I), 5% (Group II) and7.5% (Group III) for a period of 42 days. At the end of the fattening period, dietary olive cake mealwas observed not to have caused any adverse effect on body weight, feed intake and feed conversionrate. Eviscerated hot carcass weight, eviscerated cold carcass weight, wing weight, breast weight,thigh weight and edible visceral organ weights were determined to have improved in the treatmentgroups that received dietary olive cake meal, when compared to the control group. In conclusion,dietary supplementation with olive cake meal, a waste product of the olive oil industry, at a level of5%, was observed to produce the closest and most similar results to those of feeding on the basaldiet. Thus, it is suggested that olive cake meal could be used as an alternative feedstuff for poultry.Furthermore, the use of olive cake meal as an alternative feedstuff would contribute to reducingboth feed costs and environmental pollutionÖğe Farklı ağırlık grubundaki kınalı keklik (Alectoris chukar) yumurtalarında kuluçka öncesi ve sonrası değerler(2021) Ateş, Cafer Tayyar; Çimrin, Tülay; Alaşahan, SemaAmaç: Bu çalışmada farklı yumurta ağırlık gruplarındakidöllü ve dölsüz kınalı keklik yumurtalarının kuluçka işlemiöncesi ve sonrasında özelliklerin belirlenmesiamaçlanmıştır.Yöntemler ve Bulgular: Kınalı keklik yumurtalarıyumurta ağırlıklarına göre grup I: 15.60-20.49 g ve grupII: 20.51-25.63 g ve olarak sınıflandırılmıştır. Yumurtalar,kuluçka makinasına yüklenmeden bireysel olarakyumurta ağırlığı, yumurta boyu ve eni belirlenmiştir.Kuluçka işlemi sonrası her bir gruptaki yumurtalar civcivçıkışı olan ve olmayan olarak tanımlanmıştır. Civciv çıkışıolan yumurtalarda; civciv çıkış ağırlığı, kabuk ağırlığı,mutlak ve bağıl ağırlık kaybı belirlenmiştir. Civciv çıkışıolmayan yumurtalarda; kuluçka sonu yumurta ağırlığı,kuluçka sonu yumurta içerik ve kabuk ağırlığı, mutlak vebağıl ağırlık kaybı, döllülük ve embriyonik ölümgerçekleşen yumurta sayısı belirlenerek çıkış gücübelirlenmiştir. Kuluçka makinasına yüklenen yumurtaağırlık gruplarında (grup I: 15.60-20.49 g ve grup II:20.51-25.63 g) yumurta ağırlığı, yumurta boyu ve eni,şekil indeksi, uzama değeri, kabuk ağırlığı ve oranı,ak+sarı ağırlığı ve oranı bakımından farklılık önemli(P<0.001) olarak saptanmıştır. Yumurta ağırlığının civcivçıkış ağırlığına etkisi önemsiz (P>0.05), civciv çıkışı olan ve olmayan yumurtalarda kuluçka süresince mutlak vebağıl ağırlık kaybına etkisinin önemli olduğu tespitedilmiştir (P<0.001).Genel Yorum: Araştırmada döllü ve dölsüz yumurtalarınkabuk, sarı ve ak ağırlıkları üzerine yumurta ağırlığınınetkili olduğu saptanmıştır. Ayrıca yumurta ağırlığınındöllü ve dölsüz yumurtalarda kuluçka süresi boyuncagerçekleşen ağırlık kaybına etkilemiştir.Çalışmanın Önemi ve Etkisi: Yumurta üretimi kekliklerdemevsimseldir. Yumurta veriminin belli dönemlerdeolması yumurta sayısının az olmasına neden oluşturur.Yetiştirme yapısı gereğince dişi ve erkek kekliklerin aynıkafeste tutulması, az sayıda üretilen keklik yumurtasınındöllü olduğu kabulüne nedendir. Genelde yumurtalarsürü devamlılığı için kuluçka işlemine tabi tutulmaktadır.Dolayısıyla en yüksek kuluçka sonucunun elde edilmesiiçin yumurta özelliklerinin kuluçka sonuçlarına ve çıkancivciv kalitesine etkisinin bilinmesi yumurta seçimindeönem arz etmektedir. Bu anlamda çalışmada yumurtaağırlığının kuluçka öncesi ve sonrası özelliklerinibelirleyerek kuluçka verimliliğini artırmak için keklikyetiştiriciliğine katkı yapan bir çalışmadır.Öğe Hatay ilinde karma yem ve hammadde işletmelerinin sosyo-demografik yapısı(Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, 2020) Sıkar, Bilgin; Çimrin, TülayÇalışmada Hatay ilinde bulunan karma yem ve hammadde üretenişletmelerin sosyo-demografik yapısı araştırılmıştır. Bu amaçla, 8’ihammadde, 3’ü karma yem fabrikası olmak üzere toplam 11 adetişletme ile yüz yüze görüşme yöntemiyle anket çalışması yapılmıştır.Veriler, % hesaplamalar ve frekans tabloları ile özetlenerekdeğerlendirilmiştir. Elde edilen bulgulara göre hammadde üretenişletme sahiplerinin % 25’i ilköğretim, % 37.5’nin ise lise ve üniversitemezunu oldukları, yaş ve deneyim yılı ortalamalarının sırasıyla 47.9ve 19.1 olduğu belirlenmiştir. Karma yem işletmesi sahipleri, %33.3’lük oranda ilköğretim, lise ve üniversite mezunu olup, yaş vedeneyim yılı ortalamaları sırasıyla 51.7 ve 31.7’i olarak belirlenmiştir.Hammadde üreten işletmelerin büyük bir kısmında, karma yemişletmelerinin ise tamamında müdür bulunduğu saptanmıştır.Hammadde üreten işletmelerin sadece % 25’inde teknik elemanvarken, karma yem işletmelerinin tamamında teknik eleman olduğu,ayrıca gelişmiş ülkelere göre oldukça fazla işçi çalıştırdıklarıbelirlenmiştir. Hammadde ve karma yem işletmelerinin sırasıylakapasite kullanım oranları (KKO) % 58.8 ve % 42.3 olarakhesaplanmıştır. Sonuç olarak, ilde faaliyet gösteren karma yem vehammadde işletme sahiplerinin, hammaddelerin kalitesi, temini,üretimi, karma yemin kalitesi ve kontrolü yönünde işbirliği içerisindeolmaları ve bu alanda eğitim almaları sektörün gelişmesinihızlandıracaktır. Ayrıca ildeki eski ve çoğunluğu yarı otomatikişletmelerin, devlet ya da hibe desteklerle revize edilerek tamotomatik işletmelere dönüştürülmesi, KKO’nın artmasına, daha azişgücü ile daha fazla üretimin daha ucuza yapılmasına ve dolayısıylahayvansal üretimin gelişmesine katkı sağlayacaktır.Öğe Türkiye'deki arıcılık faaliyetleri ve koloni kayıpları üzerine araştırma(2016) Tunca, Rahşan İvgin; Çimrin, Tülay; üyük, Mithat; Taşkın, Atilla; Oskay, DevrimBu çalışmada, gezginci ve yerel kolonilerde besleme uygulamaları, kolonilerin seçilim yöntemleri, hastalıkların kontrol metotları ve 2008-2011 yılları arasındaki koloni kayıpları değerlendirilmiştir. Verilere göre arıcıların %92.6' ı kolonilerinde erken ilkbahar ve sonbahar beslemesi yapmaktadır. Yerli arıcıların bir kısmı (%37.7) ve göçer arıcılar (%62.4) kolonilerini beslemede şurup ve diğer besin maddelerinin ikisini birden tercih etmektedir. Arıcılar, saldırganlık davranışı olmayan ve yüksek bal verimi olan %47.6), ayrıca oğul verme davranışı yüksek olan (%14.2), hastalıklara dayanıklı (%5.2), kraliçe arının alt türüne ve fizyolojik özelliklerine göre kolonilerini seçmektedir. Kışlatmaya bağlı koloni kayıpları sırasıyla 2008-9 yıllarında %14.5, 2009-10 yıllarında %18.9 ve 2010-11 yıllarında %12.6 olarak gözlemlenmiştir. 2009-2010 yılları arasındaki koloni kayıpları arasında korelasyon önemli bulunmuştur (P<0.01). Çalışma düzenli saha tarama çalışmalarının koloni yönetiminin ve koloni kayıplarının takibinde önemli olduğunu işaret etmektedir.Öğe Yumurta tavukçuluğu işletmeleri : Hatay ili örneği(Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, 2019) Çimrin, Tülay; Parlakay, Oğuz; Çopur Akpınar, Gülşen; Tapkı, Nuran; Yıldırım, HakanBu çalışma ile Hatay ilinde yumurta tavukçuluğunun durumu incelenmiştir. Çalışmanın ana materyalini Hatay ilinde üretim yapan 23 yumurta tavukçuluğu işletmesinden tam sayım yöntemiyle yüz yüze yapılan anketlerle elde edilen veriler oluşturmuştur. Elde edilen bulgulardan, üreticilerin yaş ortalaması 44 yıl olup, %75’inden fazlasının 1-5 yıl arası deneyime sahip olduğu belirlenmiştir. İşletmelerin kurulu kapasite ortalaması 4627 adet olup, yaklaşık yarısı (%47.83) işletme kapasitesinin tamamını kullanmaktadır. Ayrıca işletmelerin %73.91’i tek bir kümesten oluşmakta ve %86.96’sı kullandığı yemi satın alarak üretim yapmaktadır. İşletmelerin yarısından fazlası işgücü ihtiyacını işletme dışından karşılamaktadır. İşletmecilerin 2/3’si kullandığı yarkaları il dışından temin ederken, yarısından fazlası yerli genotip olan Atak-S ırkını tercih etmektedir. Kalifiye işçi yetersizliği, yem ve yem hammadde fiyatlarının yüksek olması, yumurta satış fiyatlarının düşük olması, fiyat istikrarsızlığı, yarka temin etme güçlüğü ve üreticiler arasında birlik olmaması bölgedeki işletmelerin temel sorunlarıdır. Bu sorunları çözmek için yetiştiricilerin yem, yarka ve pazarlamaya yönelik sorunları ele alması gerekmektedir.Öğe Yumurtacı tavuk yemlerine biberiye (Rosmarinus officinalisL.) uçucu yağ ilavesinin performans, yumurta kalite kriterleri ve yumurta sarısı lipit oksidasyonu üzerine etkisi(2016) Çimrin, Tülay; Demirel, MuratBu çalışma, yumurtacı tavuk yemlerine farklı dozlarda biberiye uçucu yağı ilavelerinin performans, yumurta kalite kriterleri, taze ve depolanan yumurta sarısı malondialdehit (MDA) düzeyi üzerindeki etkilerini belirlemek üzere yapılmıştır. Çalışmada, tavuklar tesadüf parselleri deneme desenine göre rastgele 6 gruba ayrılmış ve her bir grup 5 tekerrüre ayrılmıştır. Her tekerrürde8 tavuk olmak üzere toplam 240 adet, 32 haftalık yaşta Bovans genotipibeyaz yumurtacı tavuk kullanılmıştır.Deneme grupları; Kontrol (Negatif Kontrol), 500 mg/kg antibiyotik (Pozitif Kontrol 1), 200 mg/kg vitamin E (Pozitif Kontrol 2), 100 mg/kg biberiyeuçucu yağı, 200 mg/kg biberiye uçucu yağı ve 300 mg/kg biberiye uçucu yağı içeren karma yemle oluşturulmuştur. Canlı ağırlık, yumurta verimi, yumurta ağırlığı, hasarlı yumurta oranı, ölüm oranı ve yumurta kalite kriterleri bakımından kontrol ve deneme grupları arasında önemli bir fark bulunmamış fakat yem tüketimi, yemden yararlanma oranı ve yumurta sarısı MDA değerleri önemli düzeyde etkilenmiştir. Negatif kontrol grubuna göre tüm gruplar yem tüketimini düşürmüş 500 mg/kg antibiyotik ve 100 mg/kg biberiye dozu hariç diğer dozlar yemden yararlanma oranını önemli düzeyde iyileştirmiştir. Karma yeme 100 mg/kg biberiye uçucu yağ ilavesi 42 ve 56 günlük depolama süresinde ve 200 mg/kg vitamin E ilavesi ise tüm depolama sürelerinde yumurta sarısı MDA değerlerini önemli düzeyde düşürmüştür. Sonuç olarak yumurtacı kanatlı karma yemlerinde 200 mg/kg vitamin E ve 100 mg/kgbiberiye uçucu yağı katkılarılipit oksidasyonunu önlemek için kullanılabilir.Öğe Yumurtacı tavuklarda biberiye (Rosmarinus officinalis L.) uçucu yağının bazı kan parametreleri ve ince bağırsak mikroflorası üzerine etkileri(2016) Çimrin, Tülay; Demirel, MuratBu çalışma, yumurtacı tavuklarda biberiye (Rosmarinus officinalis L.) uçucu yağının bazı kan parametreleri ve jejunum bakteri içeriği üzerindeki etkilerini, antibiyotik (klortetrasiklin) ve E vitamini (?-tokoferol asetat) ilaveli yem grupları ile karşılaştırmalı olarak belirlemek üzere yapılmıştır. Çalışmada 32 haftalık yaşta 240 adet Bovans genotipi beyaz yumurtacı tavuk (5 tekrarlamalı ve her bir tekerrür grubunda 8 tavuk olmak üzere), 6 ana gruba ayrılmıştır. Gruplardan biri standart bazal yemle beslenirken, diğerleri aynı yeme 500 mg/kg antibiyotik, 200 mg/kg E vitamini, 100, 200 ve 300 mg/kg biberiye uçucu yağı içeren karma yemlerle 90 gün süreyle beslenmişlerdir. Karma yeme ilave edilen katkıların incelenen kan parametreleri üzerine herhangi bir etkisi saptanmamıştır. Ancak antibiyotik ve biberiye uçucu yağının tüm dozları bağırsak jejunum bakteri içeriğini etkilemiş ve muhtemel koliform, fekal koliform, Escherichia coli (E. coli) ve Clostridium perfringens (Cl. perfringens) bakterilerini önemli düzeyde düşürmüştür. Biberiyenin 100 mg/kg uçucu yağ dozu, incelenen tüm bakteri türlerinde, antibiyotik ile aynı etkiye sahip olurken, 300 mg/kg doz uygulamaları muhtemel fekal koliform 200 ve 300 mg/kg dozların ise E. coli üzerinde antibiyotikten çok daha etkili olmuştur. Sonuç olarak biberiye uçucu yağının yüksek antimikrobiyal etkiye sahip olduğu ve bazı patojen bakterilere karşı koruyucu olarak yumurtacı tavuk karma yemlerinde kullanılabileceği söylenebilir.
