Yazar "Özateş, Serdar" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
    Diyabetik makuler ödem tedavisinde intravitreal aflibercept ve ranibizumab enjeksiyonunun kornea endoteline ve ön kamaraya etkisi
    (Ortadoğu Reklam Tanıtım Yayıncılık Turizm Eğitim İnşaat Sanayi ve Ticaret A.Ş., 2020) Cankurtaran, veysel; Özateş, Serdar
    Amaç: İntravitreal ranibizumab ve aflibercept enjeksiyonu yapılan gözlerdeki kornea endotel sayısı ve morfolojisinin ve ön kamara anatomisinin incelenmesidir. Gereç ve Yöntemler: Bu prospektif ve kesitsel çalışmaya, diyabetik makuler ödem nedeni ile tedavi edilen 51 hastanın 102 gözü dâhil edildi. Hastaların tek gözüne 1 ay ara ile üç doz intravitreal ranibizumab ya da aflibercept enjeksiyonu uygulandı. Ranibizumab enjeksiyonu yapılan hastalar ranibizumab grubuna (n=26), aflibercept enjeksiyonu yapılan hastalar aflibercept grubuna (n=25) dâhil edildi. Her iki grupta da hastaların tedavi edilmeyen gözleri kontrol grubu olarak alındı. Hastaların endotel hücre sayısı (EHS), hücre alanı değişim katsayısı (CV), altıgen şekilli hücre (HKZ) yüzdesi, merkezi kornea kalınlığı (MKK), ön kamara derinliği (ÖKD), ön kamara hacmi (ÖKH), iridokorneal açı (İKA) ve horizontal ön kamara çapı (HÖKÇ) değerlendirmeleri yapıldı. Bulgular: Aflibercept ve ranibizumab grubunda hem tedavi edilen gözlerde hem de kontrol gözlerde tedavi öncesi ve sonrasında ortalama korneal endotel hücre sayısı, CV ve HKZ yüzdesi bakımından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu. Her iki gruptaki ortalama MKK değeri hem tedavi edilen gözlerde hem de kontrol gözlerde tedavi öncesinde tedavi sonrasına göre anlamlı olarak daha fazla idi (p<0,05). Her iki grupta, tedavi edilen ve kontrol gözlerde ortalama ÖKD, ÖKH, İKA ve HÖKÇ değerleri arasında tedavi öncesi ve sonrası anlamlı bir fark izlenmedi. Sonuç: Çalışmamız, intravitreal aflibercept ve ranibizumab enjeksiyonunun kornea endotelinde ve ön kamara yapısında herhangi bir değişikliğe sebep olmadığını göstermiştir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Effects of topical timolol maleate on anterior segment structure, pupil dynamics and retinal and choroidal thickness in healthy subjects
    (Gazi Göz Vakfı, 2020) Cankurtaran, Veysel; Özateş, Serdar
    Purpose: To investigate the effect of a single dose of topical timolol maleate 0.5% on anterior segment structure, pupil dynamics, and retinal and choroidal thickness in healthy subjects. Materials and Methods: Thirty subjects were included in this prospective and observational study.One eye of the participants received a single dose of topical benzalkonium chloride (BAC) preserved Timolol maleate 0.5% (Timosol 0.5%, Bilim Ilac, Istanbul, Turkey) (treated eye). Contralateral eye received a single dose of sodium hyaluronate ophthalmic solution without preservative (control eye). Main outcome measures were central corneal thickness (CCT), aqueous depth, anterior chamber volume, iridocorneal angle, horizontal anterior chamber diameter, static and dynamic pupil functions, central macular thickness, and choroidal thickness. Results: Mean CCT was signifi cantly higher after timolol instillation in treated eyes (p=0.001). Timolol did not affect aqueous depth, anterior chamber volume, iridocorneal angle and horizontal anterior chamber diameter in treated eyes (p>0.05 for each). Mean pupil diameters were similar under scotopic, mesopic and photopic conditions before and after timolol instillation (p>0.05 for each); however, pupil dilation speed was signifi cantly lower after timolol instillation in the treated eyes (p<0.05). Mean central macular thickness was signifi cantly higher after timolol instillation in treated eyes (p=0.005); however, no signifi cant difference was observed in choroidal thickness (p>0.05). Pre- and post-instillation outcomes were similar in control eyes for all parameters (p>0.05 for each). Conclusion: Topical BAC-preserved timolol maleate reduces pupil dilation speed without any effect on static pupil functions and increases the CCT and central macular thickness.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Miadında doğan bebeklerde konjenital nazolakrimal kanal tıkanıklığı risk faktörlerinin değerlendirilmesi
    (Türkiye Klinikleri Yayınevi, 2019) Özateş, Serdar; Kabataş, Emrah Utku; Kurtul, Bengi Ece
    Amaç: Çalışmamızın amacı, miadında doğan bebeklerde konjenital nazolakrimal kanal tıkanıklığı (NLKT) risk faktörlerinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Bu retrospektif ve kesitsel çalışmaya, Ocak 2010-Mayıs 2018 tarihleri arasında göz hastalıkları polikliniğine başvuran ve konjenital NLKT tanısı olan bebekler ve sağlıklı bebekler dâhil edildi. Çalışmaya dâhil edilen bebeklerin gestasyonel yaşı, doğum kilosu, doğum şekli ile annenin yaşı, daha önceki canlı doğum sayısı, gebelik sırasında ilaç kullanımı gerektiren sistemik enfeksiyon öyküsü ve sigara kullanımı hasta dosyalarından tarandı. Konjenital NLKT’si bulunan hastalar NLKT grubuna dâhil edilirken, hiçbir sağlık problemi olmayan bebekler ise kontrol grubuna alındı. Bulgular: Çalışmaya dâhil edilen 2060 bebekten konjenital NLKT tanısı olan 1030 bebek NLKT grubuna dâhil edilirken 1030 sağlıklı bebek kontrol grubuna dâhil edildi. Konjenital NLKT’nin sezaryen ile doğan bebeklerde istatistiksel anlamlı olarak daha sık olduğu tespit edildi (p<0,001). Bilateral konjenital NLKT’nin sezaryen ile doğan bebeklerde istatistiksel anlamlı olarak daha sık olduğu tespit edildi (p=0,035). Regresyon analizi sonucunda sezaryen ile doğumun konjenital NLKT riskini 1,4 kat artırdığı tespit edildi (p<0,001). Gestasyonel yaşın, doğum ağırlığının, anne yaşının, kardeş sayısının, sigara kullanımının, gebelik sırasında ilaç kullanımı gerektiren sistemik enfeksiyon hikâyesinin ve kardeşlerde konjenital NLKT hikâyesinin bu gelişimsel bozukluk için risk faktörü olmadığı tespit edildi (p>0,05). Sonuç: Çalışmamız, miadında doğan bebeklerde sezaryen ile doğumun, konjenital NLKT riskini artırdığını göstermiştir.