Yazar "Ünal, Necmettin" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 6 / 6
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Ankara şartlarında akkaraman, ivesi ve kıvırcık ırklarında döl verimi, büyüme ve yaşama gücü(2012) Yakan, Akın; Ünal, Necmettin; Dalcı, Muharrem TaşkınBu araştırmada Ankara şartlarında Akkaraman, İvesi ve Kıvırcık koyunlarda döl verimi, kuzularda yaşama gücü ve büyüme özellikleri incelenmiştir. Araştırmada 42 Akkaraman, 28 İvesi ve 25 Kıvırcık koyun ve bunların kuzuları kullanılmıştır. Akkaraman, İvesi ve Kıvırcık koyunlarda doğum oranı ve bir doğuma kuzu sayısı sırasıyla % 85.71, 85.71 ve 80.00; 1.19, 1.13 ve 1.10 olmuştur. Akkaraman, İvesi ve Kıvırcık kuzularda sütten kesimde (90. gün) yaşama gücü sırasıyla % 97.67, 88.89 ve 90.91 bulunmuştur. Kuzularda doğum, sütten kesim ve 180. gün canlı ağırlıklara ait en küçük kareler ortalamaları aynı genotip sırasıyla 4.50, 4.40 ve 4.34 kg (P>0.05); 25.85, 25.19 ve 23.79 kg (P>0.05); 37.88, 36.65 ve 33.86 kg (P<0.01) olarak tespit edilmiştir. Sonuç olarak Ankara şartlarında yetiştirilen Akkaraman, İvesi ve Kıvırcık koyunlarda döl verimi ve kuzularda yaşama gücü bakımından ırkların genel olarak benzer olduğu; Kıvırcık kuzularda büyüme performansının Akkaraman ve İvesi kuzulardan daha düşük olduğu görülmüştür.Öğe Bafra (sakız x karayaka G1) kuzularında et kalitesinin değerlendirilmesinde alternatif bir yaklaşım : temel bileşenler analizi(2014) Akçay, Aytaç; Yakan, Akın; Ünal, NecmettinBu araştırma, Bafra kuzularında et kalitesi özelliklerinin belirlenmesi amacıyla ölçülen bazı parametrelerinin Temel Bileşenler Analizi (Principal Component Analysis, PCA) ile başka değerlendirmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmada kullanılan et kalitesi parametrelerine ait veriler, 2007 yılında Tarım İşletmeleri Genel Müdürlüğüne bağlı Gökhöyük Tarım İşletmesi’nden (Amasya) elde edilmiştir. Çalışmada 24 adet Bafra kuzusu kullanılmıştır. Bafra kuzularında et kalitesi özelliklerin arasındaki ilişki PCA ile değerlendirilmiştir (n =24). Et kalitesini değerlendirmede, M. longissimus dorsi’nin pH değeri, 24. saatteki su tutma kapasitesi, 24. saatteki pişirme kaybı, gevreklik değeri, nem, kuru madde oranı, kül oranı, protein oranı, yağ oranı ve renk değerleri (L*, a*, b*) kullanılmıştır. Temel bileşenler analizi ile et kalitesi parametreleri bağımsız bileşenlere ayrılmış, oniki değişken ayrıntılı olarak irdelenmiş ve ilk beş temel bileşenin et kalitesinin toplam varyansın % 79.68’lik bölümünü oluşturduğu tespit edilmiştir. Toplam varyanstaki en yüksek payın, renk değerleri a*, b*, protein, gevrekten kaynaklandığı görülmüştür.Öğe Damascus (Şam) ırkı oğlaklarda antioksidant (Vitamin E) etkisindeki farklı besleme sistemlerinde besi performansı özellikleri(2016) Yakan, Akın; Ateş, Cafer Tayyar; Alaşahan, Sema; Odabaşıoğlu, Fuat; Ünal, Necmettin; Özbeyaz, CeyhanBu araştırma, Damascus ırkı oğlaklarda antioksidan (Vit E) etkisindeki farklı besleme sistemlerinde besi performansı özelliklerinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırma, 2012 yılında Hatay ili Belen ilçesi Ötençay köyündeki bir yetiştiriciye ait sürüde yürütülmüştür. Araştırmanın hayvan materyalini Damascus ırkından tek doğmuş, 2,5 - 3 aylık yaşta sütten kesilmiş ve ortalama 15 kg ağırlığında 48 baş erkek oğlak oluşturmuştur. Çalışmada oğlaklar 4 gruba ayrılmıştır. Grup I'de entansif besi, Grup II'de entansif besi+rasyona 450 mg/kg Vit E ilavesi, Grup III'de yarı entansif besi ve Grup IV'de yarı entansif besi+rasyona 450 mg/kg Vit E ilavesi yapılarak besi çalışması yapılmıştır. Beside kullanılan yemin ham protein değeri % 16, metabolik enerjisi ise 2700 kcal/ kg'dır. Gruplardaki oğlaklar ortalama 30 kg'a ulaştıklarında çalışma sonlandırılmış ve besi performansı özellikleri incelenmiştir. Gruplarda (I, II, III ve IV) besi süresi sırasıyla 101.64±5.45, 105.09±5.74, 102.89±5.60 ve 88.41±6.92 gün (p>0.05); günlük canlı ağırlık artışları 144.00±8.60, 140.80±8.80, 145.20±7.30 ve 160.80±18.10 g (p>0.05); 1 kg canlı ağırlık artışı için tüketilen kesif yem miktarları 6.083, 6.250, 4.944 ve 4.452 kg olarak tespit edilmiştir. Damascus ırkı oğlaklarda antioksidan etki altındaki farklı besi sistemlerinin besi performansı üzerinde etkisinin olmadığı tespit edilmiştirÖğe Gene expression levels in some candidate genes for mastitis resistance, milk yield, and milk quality of goats reared under different feeding systems(TÜBİTAK, 2018) Yakan, Akın; Özkan, Hüseyin; Eraslan Şakar, Aysel; Ünal, Necmettin; Özbeyaz, CeyhanThis study aimed to identify the expression levels of some candidate genes for mastitis resistance ( LT F and BRCA1 ), milk yield ( POU1F1 and IGF-1 ), and milk quality ( PPARγ and CSN2 ) in different feeding systems (pen- and pasture-based) used for Damascus goats. Milk samples were taken from all goats in both pen and pasture groups at 4 times, at the 1st, 3rd, 5th, and 7th months of the study. It was found that, compared to the pen group, the LT F and CSN2 genes in the pasture group had significant levels of upregulation in the 7th month of lactation (3.538- and 5.436-fold, respectively), the PPARγ gene had downregulation at the beginning of lactation (0.399-fold), and the IGF-1 gene had upregulation in the 3rd month of lactation (2.313-fold) but had significant levels of downregulation (2.332-fold) in the 5th month of lactation. It was determined that LT F gene expression levels in goats might be used as a criterion in identifying mastitis resistance, IGF-1 for lactation milk yield, and PPARγ for milk fat yield. This study is the first report that presents LT F , BRCA1 , IGF-1 , and PPARγ gene expression levels in goat milk and udder epithelial cells and the effect of BRCA1 , POU1F1 , and PPARγ genes on milk protein yield.Öğe Kısıtlı protein ile beslenen erkek ve dişi broilerlerde karkas özellikleri, et kalitesi ve bağışıklık düzeyleri(2010) Atasoy, Fatih; Yakan, Akın; Uğurlu, Mustafa; Ünal, Necmettin; Aksu, Taylan; Cengiz, SeydaAraştırma Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Çiftliğinde yürütülmüştür. Üçyüzaltmış adet 1 günlük civcivler, erkek (e) ve dişi (d) cinsiyet gruplarına ve her cinsiyet grubu da 60’ar civciv kapsayacak şekilde kontrol (K), deneme 1 (D1) ve deneme 2 (D2) olarak ayrılmıştır. Tüm gruplara 1-11 günlerde % 23.10, 11-31 günlerde ise K, D1 ve D2’ye sırasıyla % 21.80, 20.20 ve 18.40 proteinli rasyon verilmiştir. 32 – 47 günler arası tüm gruplar %18.40 proteinli rasyonla beslenmiştir. Metabolik enerji ise dönemlere göre sırasıyla 3117.80, 3083.69 ve 3120.55 kcal/kg olmuştur. Kesimler 40 ve 47 günlük yaşta yapılmıştır. Canlı ağırlıklar (CA) deneme 1 ve kontrol grubu erkeklerde (3075 ve 3086 g) benzer bulunmuştur. Yemden yararlanma oranı (YYO) her iki kesim yaşında da en iyi deneme 1 erkek gruplarında (1.643 ve 1.763) tespit edilmiştir. Sıcak ve soğuk karkas, göğüs, but ve kanat ağırlıkları ve oranları tüm gruplarda ve her iki kesim yaşında erkeklerde dişilere göre yüksek (p<0.05, p<0.01), deneme 1 erkeklerde kontrol grubuna benzer olarak bulunmuştur. Karın yağı oranları dişilerde ve kontrol gruplarında yüksek (p<0.001) bulunmuştur. Etin pH’sı cinsiyet ve besleme gruplarında benzer bulunmuştur. Etin renk özelliklerinden olan parlaklık, kırmızılık ve sarılık (L*, a*, b*) dişilerde yüksek, damlama kaybı benzer, pişirme kaybı ise erkeklerde ve deneme gruplarında yüksek (p<0.01), protein oranı deneme gruplarında yüksek, yağ oranı benzer, kuru madde ve kül kontrol grubunda yüksek (p<0.001), doymuş yağ asidi benzer, tekli doymamış, aşırı doymamış ve omega-6 yağ asitleri benzer veya deneme gruplarında yüksek bulunmuştur. Koyun eritrositine karşı oluşan antikor yanıtı kontrol gruplarında yüksektir (p<0.01; p<0.05). Sonuç olarak besi performansı ve karkas özellikleri deneme 1 erkeklerde kontrole benzer, et kalitesi ve yaşama gücü bakımından gruplar arası farklılık önemsiz, omega-6 yağ asidi deneme gruplarında yüksek, antikor titreleri ise kontrol grubunda yüksektir. Dolayısıyla erkeklerin dişilerden ayrı büyütülmesinin ve deneme 1’de uygulanan kısıtlı protein uygulanmasının pratikte uygulanabileceği söylenebilir.Öğe Milk yield and quality traits in different lactation stages of Damascus goats : Concentrate and pasture based feeding systems(Ankara Üniversitesi, 2019) Yakan, Akın; Özkan,Hüseyin; Eraslan Şakar, Aysel; Ateş, Cafer Tayyar; Ünal, Necmettin; Koçak, Ömür; Doğruer, Gökhan; Özbeyaz, CeyhanBu çalışma, farklı besleme sistemlerindeki Şam keçilerinin laktasyonun farklı dönemlerinde süt verimi ve süt kalite özelliklerinin araştırılması amacıyla yapılmıştır. Keçiler konsantre yeme ve meraya dayalı olarak iki farklı besleme sistemine ayrılmıştır. Besleme sistemlerinin, laktasyon süresi üzerine etkisi önemsiz olurken laktasyon süt verimi üzerinde önemli farklılığa sebep olmuştur. Besleme sistemleri arasında pH, süt kompozisyonu (yağ, laktoz, kuru madde), somatik hücre sayısı ve laktasyonun erken dönemleri hariç malondialdehit düzeyleri benzer olurken, aynı parametreler üzerinde laktasyon dönemlerinin etkisi önemli olmuştur. Sütteki Kalsiyum seviyeleri erken laktasyon dönemlerinde besleme sistemleri bakımından farklılık göstermiştir. Ayrıca laktasyon dönemleri arasında da farklılık meydana gelmiştir. Sütte bulunan diğer mineral maddelerin de laktasyonla beraber azaldığı tespit edilmiştir. Yağ asidi kompozisyonu besleme sistemlerinden büyük oranda etkilenirken, tüm yağ asitleri laktasyon dönemlerine göre önemli düzeyde farklılık göstermişlerdir. Meraya dayalı besleme sistemindeki keçilere ait sütler daha düşük toplam doymuş yağ asidi oranı, aterojenik indeks, trombojenik indeks ve koku indeks değerine sahip olmuştur. Süt yağ asidi kompozisyonu bakımından meraya dayalı beslenen keçilerden elde edilen süt konsantre yeme dayalı beslenen gruba göre daha sağlıklı bulunmuştur. Benzer şekilde erken laktasyon döneminde üretilen süt, geç laktasyon döneminde üretilene göre daha sağlıklı olmuştur.
