Yazar "Şahin, Tarkan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 5 / 5
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe The Effect of Single and Combined Use of probiotic and humatein Quail (Coturnix coturnix Japonica) diet on fatttening performance and carcass parameters(2011) Şahin, Tarkan; Aksu Elmalı, Dilek; Kaya, İsmail; Sarı, Mehmet; Kaya, ÖzlemThis experiment was carried out to determine the both single and combined effects of humates (Farmagulator XPTM) andprobiotics (BiosaccTM) in quail diets on fattening performance and carcass yields. A total of 300 one-day old Japanese Quails(Coturnix coturnix japonica) were used in this experiment. Animals were divided into one control group and three treatmentgroups containing 75 birds each. Each group was further divided into three replicates containing 25 birds each. The experimental period lasted for 35 days. The control group was fed with unsupplemented basal diets. The rations of treatment groups weresupplemented with 1 g/kg Farmagulator XPTM (Group H), 0.5 g/kg BiosaccTM (Group B) and 1 g/kg Farmagulator XPTM + 0.5 g/kg BiosaccTM combination (Group H+B), respectively. At the end of the study there were no statistically signifi cant differences among the groups in terms of body weight gain, feed consumption, feed conversion ratio and carcass yield (P>0.05). But, bodyweight scores were found higher at the 4th and 5th weeks in the group H (P<0.05). It is concluded that the use of probiotic andhumic acid alone and combination has no additional effect on quail performance.Öğe Effects of different levels of essential oil mixed (peppermintThyme-anise oil) supplementation in the drinking water on the growth performance, Carcass traits and histologic structure of terminal Ileum in quails(2016) Karadağoğlu, Özlem; Önk, Kadir; Şahin, Tarkan; Bingöl, Seyit Ali; Aksu Elmalı, Dilek; Durna, ÖzlemBu araştırma, bıldırcın içme suyuna oregofarm (nane-kekik-anason yağı) ilavesinin büyüme ve besi performansı, karkas özellikleri ve ileumun histolojik yapısı üzerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada her iki cinsiyette toplam 348 adet Japon bıldırcın (Coturnix coturnix japonica) civcivi kullanılmıştır. Her grupta 116 civciv bulunan 1 kontrol 2 deneme grubu oluşturulmuştur. Gruplar kendi aralarında 4'erli alt gruba ayrılmıştır ve her alt grup 29 adet civcivden oluşturulmuştur. Deneme altı hafta sürdürülmüştür. Bütün deneme grupları temel rasyonla beslenmiştir ve deneme boyunca temiz içme suyu sağlanmıştır. Kontrol grubunun içme suyuna oregofarm ilavesi yapılmamıştır. 1. deneme grubu ve 2. deneme grubu içme suyuna sırasıyla 1.0 mg/5 L ve 1.5 mg/5 L. oregofarm ilavesi yapılmıştır. Tüm deneme gruplarına yem ve su ad-libitum olarak verilmiştir. Araştırma sonunda, yem tüketimi ve yemden yararlanma oranı bakımından 3. haftada istatistiksel açıdan önemli farklılıklar (P<0.001) gözlenmiş olup, benzer şekilde 5. haftada da aynı değerler bakımından farklılıklar tespit edilmiştir (P<0.01; 0.05). Denemede canlı ağırlıklar bakımından gruplar arasında istatistiksel olarak herhangi bir farklılık gözlenmemiştir (P>0.05). Denemenin sonunda gruplar arasında sıcak ve soğuk karkas parametreleri bakımından istatistiksel olarak farklılıklar bulunmuştur (P<0.05). Esansiyel yağ ilavesinin ileumun termal yapısı üzerine etkisi görülmemiştir (P>0.05). Sonuç olarak, bıldırcın içme suyuna oregofarm ilavesinin performansı artırıcı ilave bir etkisinin olmadığı tespit edilmiştir.Öğe Halk elinde yetiştirilen beyaz ve alaca kazlarda karkas ve et kalitesi özellikleri(2012) Yakan, Akın; Aksu Elmalı, Dilek; Elmalı, Mehmet; Şahin, Tarkan; Motor, Sedat; Can, YeşimBu çalışma halk elinde yetiştirilen Beyaz ve Alaca kazlarda karkas ve et kalitesi özelliklerinin tespit edilmesi amacıyla yapılmıştır. Beyaz ve Alaca kazlarda karkas randımanları ve iç organların oranları bakımından farklılıklar önemli olmazken, karkas parçalarından göğüs, sırt ve kanat oranları bakımından önemli farklılıklar bulunmuştur. Varyeteler arasındaki fenotipte görülen renk farklılığının hem göğüs etine hem de deriye (kırmızılık indeksi hariç) yansıdığı tespit edilmiştir. Göğüs etinde doymuş yağ asidi ve tekli doymamış yağ asidi değerleri Beyaz kazlarda daha iyi iken aşırı doymamış yağ asidi değerleri Alaca kazlarda daha iyi olarak belirlenmiştir. Göğüs eti, deri ve abdominal yağda Besleyici Değer İndeksi’nin Beyaz kazlarda Alaca kazlara göre daha yüksek olduğu saptanmıştır.Öğe Merada otlatma ve meraya ilave konsantre yem verilmesinin kuzularda performans ve rumen parametrelerine etkisi(2011) Kaya, İsmail; Şahin, Tarkan; Aksu Elmalı, Dilek; Ünal, YücelBu çalışmada, kuzuları merada otlatma ve meraya ilave konsantre yem verilmesinin besi performansı, rumen pH, toplam uçucu yağ asitleri ve amonyak azotu üzerine etkisi araştırılmıştır. Ayrıca, vejetasyon dönemine bağlı olarak meranın besin madde içerikleri de belirlenmiştir. Araştırmada sütten kesilmiş 2-3 aylık yaşta, 18 baş Tuj ırkı erkek kuzu kullanılmıştır. Araştırmada kuzular 6 başlı üç gruba ayrılmıştır. Meraya ilave olarak kuzulara %18.5 HP ve 2.650 kcal/kg ME içeren konsantre yem verilmiştir. Kuzulardan 6 başı yalnız merada otlatılmış (Mera Grubu), 6 tanesine meraya ilave olarak kuzu başına 200 g konsantre yem (Mera + Ek Yem Grubu I) ve 6 baş kuzuya da meraya ek olarak 400 g konsantre yem (Mera + Ek Yem Grubu II) verilmiştir. Kuzular, günde 8 saat süreyle merada otlatılmıştır. Ek yemler merada otlatma sonrası verilmiş ve kuzuların günde iki defa su içmeleri sağlanmıştır. Hayvanlar ayda bir tartılarak canlı ağırlık artışları belirlenmiştir. Araştırma 3 ay sürdürülmüştür. Merada otlatma ve ilave konsantre yem verilmesi, kuzuların canlı ağırlıklarında bir fark oluşturmamıştır (P>0.05). Günlük canlı ağırlık artışı merada otlayan, meraya ilave 200 g ve 400 g konsantre yem verilen kuzularda sırasıyla günde 153, 161 ve 183 g olarak belirlenmiştir. Merada otlatma ve ilave konsantre yem verilmesinin kuzuların rumen sıvısı pH, TUYA ve NH3-N değerlerinde herhangi bir farklılık oluşturmadığı saptanmıştır (P>0.05). Meranın KM ve HS içeriği vejetasyonun ilerlemesiyle atarken (%31.33-74.89, %29.08-34.68), HP içeriği ise %11.01’den %6.25’e inmiştir (P<0.05). Sonuç olarak, meraya ilave konsantre yem verilmesinin kuzularda performans ve rumen parametrelerinde bir farklılık oluşturmadığı saptanmıştır. Meranın besin madde içeriğinde ise vejetasyona bağlı olarak önemli değişikliklerin olduğu belirlenmiştir.Öğe Merada otlayan danalarda alkan indikatör tekniği kullanılarak yem tüketimi ve sindirilebilirlik tahmini(2014) Ünal, Yücel; Kaya, İsmail; Şahin, Tarkan; Öncüer, Ahmet; Aksu Elmalı, Dilek; Yenice, GülerBu çalışmada, merada otlayan danalarda alkan indikatör metodu ile Kuru Madde Tüketimi (KMTt) ve Kuru Madde Sindirilebilirliği (KMSt) tahmini ve Kars şartlarında hayvanların sezonun değişik dönemlerinde meradan ne kadar yararlanabildiklerinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışma iki deneme halinde yürütüldü, ilk denemede 5 adet erkek dana (ort. CA 244.5±2.3 kg) kullanılmış olup deneme 20 gün sürmüştür. İlk denemede kapalı mekanda kontrollü yemleme ile belirlenen Kuru Madde Tüketimi (KMT) ve Sindirilebilirliğinin (KMS), alkan indikatörler kullanılarak yapılan KMTt ve KMSt ile karşılaştırılması yapılmış ve alkan indikatör tekniği ile yapılan tahminlerin doğruluk ve güvenilebilirliği belirlenmiştir. İkinci deneme ise merada otlayan hayvanlar kullanılarak 20’şer günlük 5 dönem halinde yürütülmüştür. Bu denemede toplam 10 adet erkek dana (ort. CA 164.9±1.5 kg) 2 gruba ayrılarak her bir dönemde farklı grup hayvan kullanılmıştır. Ahır denemesinde en iyi KMTt karma (24 saat boyunca toplanan) numunelerde alkan C33:C32 çiftiyle yapılan hesaplamalarla elde edilmiştir (R2: 0.86). Alkan C32 ve C33 kullanılarak elde edilen KMSt’leri KMS’ne benzer bulunurken, alkan C36 kullanılarak elde edilen KMSt’leri düşük bulunmuştur (P<0.05). Ahır denemesinde elde edilen sonuçlar alkan indikatör kapsüllerin alkan indikatör metodunda dozlama amacıyla başarıyla kullanılabileceğini göstermiştir. Mera çalışması sonuçlarına göre hayvanların Ağustos ayı sonlarından itibaren meradan kuru madde ihtiyaçlarını yeterince karşılayamadıkları belirlenmiştir.
