Yazar "Şekerli, Yunus Emre" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
    Çim bitkisinin azot ve su içeriği tahmini için Renk ölçer ve NDVI ölçerin karşılaştırılması
    (2020) Keskin, Muharrem; Çam, Çağatay; Şekerli, Yunus Emre
    Amaç: Geleneksel olarak çim bitkisinin azot (Aİ) ve suiçeriği (Sİ) tahmini zaman alıcı, yorucu, fazla iş gücügerektiren ve masraflı olan kimyasal laboratuvaranalizleriyle belirlenmektedir. Bu çalışmanın amacı, ikifarklı el tipi optik algılayıcının (GreenSeeker NDVI metreve renk ölçer) çim bitkisinin azot ve su içeriğinideğerlendirmedeki uygunluğunu incelemektir.Yöntem ve Bulgular: Çalışmada 1 m x 1 m'lik altı adet çimparselinde değişken düzeyli azotlu gübre uygulamasıyapılmıştır. NDVI ölçümleri arazide el tipi GreenSeekerNDVI ölçer ile gerçekleştirilmiştir. Biçme işlemindensonra, çim biçkilerinin renk değerleri laboratuvarda renk ölçer kullanılarak ölçülmüştür. Veriler korelasyon vekısmi en küçük kareler regresyon (PLSR) analizikullanılarak değerlendirilmiştir. Yaprak Aİ, Sİ ile NDVI verenk değerleri arasında yüksek korelasyon bulunmuştur.Yaprak Aİ (%)’nin NDVI (R2val=0.73, SEP=% 0.19) ve renkdeğerlerinden (L*a*b*C*h°) (R2val=0.76; SEP=% 0.18)tahmin edilebileceği tepit edilmiştir. Ayrıca, Sİ (%)’ninNDVI (R2val=0.40, SEP=% 5.07) ve renk değerlerinden(L*C*h°) (R2val=0.69; SEP=3.67 %) daha düşük doğrulukile tahmin edilebileceği belirlenmiştir.Genel Yorum: Sonuç olarak; çim yaprağı Aİ’nin, NDVIcihazı veya renk ölçer kullanılarak daha objektif veekonomik bir şekilde makul hassasiyet ile tahminedilebileceği tespit edilmiştir.Çalışmanın Önemi ve Etkisi: Azot ve su içeriği analizsüresindeki azalma dikkate alındığında, çalışmasonuçlarının çim saha bakım sorumluları için faydalıolacağı değerlendirilmiştir. Ayrıca algılayıcılar ileyapılacak azot içeriği tespitinin çim alan bakımsorumluları tarafından kullanılması halinde daha çevredostu bir yöntem olacağı düşünülmektedir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Comparing a chromameter and a hand held NDVI meter to predict nitrogen and water content of turfgrass
    (Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, 2020) Keskin, Muharrem; Çam, Çağatay; Şekerli, Yunus Emre
    Aims: Nitrogen content (NC) and water content (WC) of turfgrass is traditionally determined by laboratory analysis which is time-consuming, tiresome, laborious and costly. The aim of this study was to examine the suitability of two hand held optical instruments (GreenSeeker NDVI meter and chromameter) to evaluate NC and WC of turfgrass. Methods and Results: Six turfgrass plots of 1 m x 1 m with a mixture of five different species were used and variable rate nitrogen fertilizer (N0: 0 g N m-2 , N1: 2.5 g N m-2 , N2: 5 g N m-2 ) was applied. NDVI measurements were taken at around noon with a GreenSeeker NDVI instrument from the plots. After mowing, the color values of the clippings were measured using a hand-held chromameter. The data were analyzed using correlation and partial least square regression (PLSR). A high correlation was found between leaf NC, WC, NDVI and color values. The leaf NC (%) can be estimated from the NDVI (R2 val=0.73, SEP=0.19%) and color values (L*a*b*C*h°) (R2 val=0.76; SEP=0.18%). Also, it was found that the WC (%) can be predicted from the NDVI (R2 val=0.40, SEP=5.07%) and color values (L*C*h°) (R2 val=0.69; SEP=3.67%) with slightly lower accuracy. Conclusions: Turfgrass leaf NC can be estimated with either an NDVI instrument (R2=0.73, SEP=0.19%) or a chromameter (R2=0.76, 0.18%) with reasonable accuracy in a more objective and economical way. Significance and Impact of the Study: Considering the reduction in time and cost required in the NC and WC analysis, we think that results of this study may be useful for turf field managers. Also, nitrogen determination with sensors will be a more eco-friendly way if used by managers.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Farklı sıcaklık normları ve yoğurt kültürleri uygulanan sütlerden üretilen yoğurtlarda kimyasal niteliklerin belirlenmesi
    (Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, 2013) Şekerli, Yunus Emre; Güler, Zehra
    Bu çalışmada, yoğurt üretimi için inek sütü (Siyah Alaca), CH1 ve YC350 kültürleri kullanılmıştır. Sütlere inokülasyondan önce 80°C?de 30 dk ve 95°C?de 5 dk olmak üzere iki farklı ısıl işlem uygulanmıştır. Örnekler 80YC350, 80CH1, 95YC350 ve 95CH1 olarak kodlanmıştır. İnokülasyon yapılan sütlerde inkübasyon süresince pH 4.6 değerine ulaşıncaya kadar her saatte bir kimyasal nitelikler tespit edilmiştir. Üretilen set tipi yoğurtlarda ise depolamanın 1., 7., 14. ve 21. günlerinde kimyasal, duyusal ve fiziksel nitelikler saptanmıştır. Uçucu bileşenler statik tepe boşluğu/katı faz mikroekstraksiyon tekniği ile kapiler kolon kullanılarak gaz kromatografisinde, serbest aminoasitler ve organik asitler yüksek performanslı sıvı kromatografisi ile belirlenmişlerdir. Yoğurdun tat ve aromasından sorumlu başlıca uçucu bileşenlerden asetaldehit, asetoin, aseton, diasetil ve etanol bileşenlerinin miktarları üzerine süte uygulanan ısıl işlem normlarının, kültür çeşidi, inkübasyon ve depolama süresinin etkisi önemli bulunmuştur. Hem fermantasyon hem de depolama sırasında en yüksek miktarlarda asetaldehit, diasetil, asetoin ve aseton CH1 kültürünün kullanıldığı örneklerde tespit edilmiştir. Deneme parametreleri örneklerin karbonhidrat ve çoğu organik asit içerikleri açısından önemli farklılıklar (P<0,001) yaratmıştır. Örnek 95CH1 hem fermantasyon hem de depolama sonunda en fazla toplam organik asit (13569?20068 mg/kg) ve en az toplam karbonhidrat içeriğine (37431?36073 mg/kg) sahip olmuştur. Serbest amino asitler yoğurt örneklerinde depolamaya bağlı olarak artmış ve örnekler arasında farklılıklar göstermiştir. Depolama sonunda en yüksek serbest amino asit içeriğine sahip olan örnek 80CH1 (306 mg/kg) olurken en düşük içeriğe sahip olan örneğin 95YC350 (263 mg/kg) örneği olduğu tespit edilmiştir. Panelistler, genel kabul edilebilirlik bakımından en yüksek puanı 80CH1 (5,37) örneğine verirken en düşük puanı ise 80YC350 (4,0) örneğine vermişlerdir. En yüksek puanı alan örnekte titrasyon asitliği, viskozite, serum ayrılması, laktik asit, formik asit, bütanoik asit, asetaldehit, aseton, etanol, diasetil, asetoin sırasıyla %1,23±0,02, 3072 mPas, 5,23 mL, 13011 mg/kg, 4590 mg/kg, 1070 mg/kg, 3,98 mg/kg, 7,98 mg/kg, 36,71 mg/kg, 41,40 mg/kg ve 4,59 mg/kg olarak belirlenmiştir.