Yazar "Alparslan, Caner" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
    Çocuk Yoğun Bakımda Diyare İlişkili Hemolitik Üremik Sendrom: Tek Merkez Deneyimi
    (2021) Alparslan, Caner; Talay, Mehmet Nur; Taktak, Aysel; Kangın, Murat
    Amaç: Hemolitik üremik sendrom, akut böbrek hasarı, hemolitik anemi ve trombositopeni ile karakterizedir. Çocuklarda en sık diyare ilişkili HÜS (D+ HÜS) olarak görülmektedir. Bu çalışmada amaç D+HÜS klinik parametrele rinin ve hastalığın sonlanımı açısından öngördürücülerin belirlenmesidir. Gereç ve Yöntem: Geriye dönük olarak yapılan bu çalışmaya Mart 2019 – Ağustos 2020 tarihleri arasında çocuk yoğun bakımda D+HÜS tanısı alan 15 hasta dahil edildi. Olguların demografik özellikleri, başvuru yaşamsal bulguları, laboratuvar parametreleri (hemoglobin, hemotokrit, beyaz kan hücresi, trombosit, kreatinin, üre, ürik asit, laktat dehidrogenaz, aspartat aminotransferaz, alanin aminotransferaz, amilaz, albümin, C3 ve C4), plaz ma tedavisi, plazma değişimi, böbrek yerine koyma tedavisi (BYKT) uygu landıysa tipi ve süresi, kan ürünü ihtiyacı olup olmadığı incelendi. Ayrıca olgularda böbrek dışında organ tutulumu varlığı, eculizumab tedavisi kul lanımı ve izlemde son durumları kayıt altına alındı. Bulgular: Çalışma grubunun 9’u (%60) erkek olup, yaş ortalaması ortanca 18 ay olarak hesaplandı. Tüm çalışma grubunun %60’ında BYKT ihtiyacı olup, periton diyalizinin [5 (%33,3)] en sık tercih edilen yöntem olduğu görüldü. Beş olguda (%33,3) böbrek dışı organ tutulumu izlendi. Taburculuk sonrası izlem süresince (ort:9,59±6,03 ay), 9 (%60)’unun normale döndü ğü, 3 (%20)’ünün proteinüri, 1 (%6,6)’inde kronik böbrek hastalığı, 1 (%6,6)’inde son dönem böbrek yetmezliği ve 1 (%6,6)’inde de nörolojik sekel kaldığı görüldü. Hastane yatış ve oligoanüri süresinin sekel gelişimi üzerine istatistiksel olarak anlamlı etkisi olduğu görüldü [Hastane yatış süre: OR:1,28 (%95 CI:0,77–0,98) (p=0,04), Oligoanüri süre: OR:1,46 (%95 CI:0,94–1) (p=0,04)]. Sonuç: Bu çalışmada hastane yatış ve oligoanüri süresinin sekel gelişimi üzerine anlamlı etkisi gösterildi. Bu hastalığın daha iyi tanınarak yönetimi nin geliştirilmesi ile bu kötü sonuçların azaltılabilmesi için daha çok klinik çalışmaya ihtiyaç olduğunu düşünmekteyiz.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Is Isolated Autoantibody Seropositivity a Risk Factor in the Development of Diabetic Nephropathy in Type 1 Diabetic Children?
    (Aves, 2023) Taktak, Aysel; Kara, Mehtap Akbalik; Cicek, Neslihan; Alparslan, Caner; Unal, Edip; Agin, Mehmet; Ozbek, Mehmet Nuri
    Objective: Diabetic nephropathy is one of the most important complications in diabetes mellitus. We aimed to examine the influence of organ-specific antibody seropositivity in diabetic nephropathy. Methods: Patients with type 1 diabetes and no evidence of celiac disease, thyroid dysfunction, and other kidney diseases and with an annual average HbA1c level <10%, body mass index <25 kg/m(2), and normal blood pressure were enrolled. Results: Eighty patients (39 boys and 41 girls) were evaluated. Twenty patients with moderately increased albuminuria (diabetic nephropathy group) and 60 patients without albuminuria (control group) showed no statistical difference in age, gender, diabetes duration, age at diagnosis, kidney function tests, and mean blood pressure measurements. Compared to control group, the mean anti-thyroglobulin level and anti-thyroxin peroxidase level were statistically higher in the diabetic nephropathy group, P =.004 and P =.045, respectively. However, the thyroid function tests were normal in either group. Conclusion: Determination of the impact of autoantibody seropositivity on the risk of diabetic nephropathy in type 1 diabetic children could be a non-traditional marker in the risk assessment of diabetic nephropathy.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Retrospective evaluation of the pediatric multicystic dysplastic kidney patients: experience of two centers from southeastern Turkey
    (Tubitak Scientific & Technological Research Council Turkey, 2021) Akbalik Kara, Mehtap; Taktak, Aysel; Alparslan, Caner
    Background/aim: The objective of this study is to determine the clinical features of unilateral multicystic dysplastic kidney (MCDK) patients. Materials and methods: The demographic, clinical, laboratory, and radiologic features of MCDK patients at Diyarbakir Children's Hospital and Diyarbakir Gazi Yasargil Training and Research Hospital between January 2008-June 2019 were retrospectively evaluated. Results: A total of 111 [59 (53.2%) male and 52(46.8%) female] patients with MCDK were followed for a mean period of 41.89 +/- 32.03 months. MCDK was located on the left and right sides in 46 (41.4%) and 65 (58.6%) of the children, respectively (p > 0.05). A total of 87 (78.4%) patients had antenatal diagnosis. The mean age at diagnosis was 13.7 +/- 34.2 months. Of the 49 voiding cystourethrogram (VCUG)-performed patients, vesicoureteral reflux was detected in 11 patients (22.4%). Other associated urological anomalies in the patients were detected in 12 (10.8%) patients. On Tc-99m dimercaptosuccinic acid (DMSA) scintigraphy which was performed in all patients showed scarring in four children. Eight patients had history of UTI (7.2%). Renal failure, hypertension, and proteinuria were diagnosed in three children (2.7%). Sixty-nine (62%) patients developed compensatory hypertrophy. Conclusion: All cases should be followed up closely and VCUG should be reserved for patients with recurrent UTI and other urological problems indicated by ultrasonography and abnormal DMSA scan results.