Yazar "Ateşşahin, Ahmet" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    The effects of different extenders and myo-inositol on post-thaw quality of ram semen
    (2011) Kulaksız, Recai; Bucak, Mustafa Numan; Akçay, Ergun; Sakin, Fatih; Daşkın, Ali; Ateşşahin, Ahmet
    Bu çalışma koç spermasının çözüm sonu kalitesi, lipit peroksidasyonu ve antioksidan aktiviteleri üzerine farklı sulandırıcıların ve inositolün etkilerini değerlendirmek amacıyla yapıldı. Sperma 4 baş Karayaka koçundan suni vajen yardımıyla haftada üç kez alındı. Alınan sperma örneklerinden normospermi özellik gösterenler birleştirildi. Birleştirilen sperma örnekleri iki farklı dozda myo-inositol (5, 10 mM) içeren ve içermeyen (kontrol) üç farklı sulandırıcı (tris, yağsız süt tozu, sodyum sitrat) ile sulandırıldı. Örnekler dokuz ayrı çalışma grubuna ayrıldı: T-5I, T-10I, T (kontrol); M-5I, M-10I, M (kontrol); Na-5I, Na-10I, NaC (kontrol) sulandırılmış sperma içeren payetler 4°C’de 2 saat ekilibre edildi, sıvı azot buharında (-120°C’da 15 dakika) donduruldu ve sıvı azot (-196°C) içinde saklandı. Dondurulmuş spermalar su banyosunda 37°C’de 30 saniyede çözdürüldü. Sulandırıcılara eklenenen myo-inositol mikroskopik sperm ve oksidatif stres parametelerine önemli bir etkiye neden olmadı (P>0.05). T ve M sulandırıcıları, NaC sulandırıcısına göre donma-çözünme sonrası spermatozoon motilitesinde (%50.00±2.24% ve 55.00±3.42) ve HOS testte (%49.00±3.32% and 48.17±2.9) daha yüksek oranlar verdi (P<0.01). Myo-inositol ilave edilen sulandırıcılar MDA seviyeleri ile CAT, SOD, GSH ve GSH-PX aktivitelerini, 10 mM inositol içeren T sulandırıcısının MDA seviyesi hariç, kontrol gruplarına göre önemli oranda etkilemedi (P>0.05). MDA seviyesi T sulandırıcısında (1.22±0.07 nmol/ml), M ve NaC sulandırıcılarına göre daha düşük bulundu (P<0.05). GSH ve GSH-PX aktiviteleri için, T ve NaC sulandırıcıları M sulandırıcısına göre daha yüksek değerler verdi (P<0.01).
  • Küçük Resim
    Öğe
    İsviçre Esmeri, Holştayn, Simental ve Doğu Anadolu Kırmızısı ırkı ineklerde prob ilaç olarak debrizokin kullanılarak in vivo CYP2D6 enzim aktivitesinin fenotipik belirlenmesi
    (2013) Sakin, Fatih; Baydar, Ersoy; Servi, Kadir; Ateşşahin, Ahmet; Dağoğlu, Gürdal
    Mevcut araştırma; İsviçre Esmeri (İE), Holştayn (HOL), Simental (Sİ) ve Doğu Anadolu Kırmızısı (DAK) ırkı ineklerde prob ilaç olarak debrizokin (DEB) kullanılarak sitokrom P450 2D6 (CYP2D6) enzim aktivitesinin fenotipik belirlenmesi amacıyla yapıldı. Çalışmada her ırktan 15 adet olacak şekilde toplam 60 adet inek kullanıldı. İneklere DEB, 0.5 mg/kg dozunda uygulandı. Uygulamayı takiben 12 ve 24. saatlere kadar çıkarılan idrar örnekleri toplandı. İdrar örneklerinde DEB metabolik oranları (DMO) ve DEB rekoveri oranları (DRO) hesaplandı. 12. saat DMO değerleri DAK ırkı ineklerde diğer ırklara göre anlamlı şekilde yüksek olarak bulunurken (P<0.01), DRO değerleri DAK ırkı ineklerde diğer ırklara göre anlamlı şekilde düşük tespit edildi (P<0.01). DAK ırkı ineklerde CYP2D6 enzim aktivitesinin fenotipi zayıf metabolizer (ZM) olarak değerlendirilirken; İE, HOL ve Sİ ırkı ineklerde ise yaygın metabolizer (YM) olarak değerlendirildi. Sonuç olarak; ineklerde in vivo CYP2D6 enzim aktivitesi fenotipinin belirlenmesinde prob ilaç olarak DEB’in 0.5 mg/kg dozunda uygulandıktan sonra 12. saatte kadar alınan idrar örneklerinin kullanılabileceği ifade edilebilir. Ayrıca, DAK ırkı ineklerde CYP2D6 sübstratı olan ilaçlarla tedavi uygulanmasında bu ilaçların daha yavaş metabolize olacağı, vücutta kalış ve etki sürelerinde artış olacağı sonucuna varılabilir.