Yazar "Balyemez, Gamze" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    Artroskopik rotator manşet tamiri sonrası hızlı rehabilitasyon protokolü uygulanan hastalarda eklem mobilizasyon uygulamalarının etkinliğinin belirlenmesi
    (Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, 2021) Balyemez, Gamze; Hallaçeli̇, Hasan
    Rotator manşet (RM) yırtıklarının tedavisinde artroskopik tamir sıkça tercih edilmektedir. Tamir sonrası uygulanan rehabilitasyon protokolü immobilizasyon süresi, egzersize başlama zamanı ve uygulama hızına göre farklılık göstermektedir. Yaygın mevcut uygulamayı yansıtan egzersiz kombinasyonu; hızlı rehabilitasyon (HR) protokolüdür. HR protokolü eklem limitasyonlarının azaltılmasına ve günlük aktivitelere erken dönüşe önemli katkı sağlamaktadır. Manuel terapi (MT) yöntemi eklem limitasyonlarında yaygın kullanılan bir metod olsa da plasebo, ilaç grupları ile karşılaştırmalı az sayıda yayın mevcuttur. Bu nedenle çalışmamızda HR protokolünün yanında MT tekniklerinin ağrı, eklem hareket açıklığı (EHA), kas kuvveti ve fonksiyonel aktivite düzeyine etkisininin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmamıza 14 kadın, 10 erkek, yaş aralığı 40-65 yıl olan 24 hasta iki gruba dahil edilmiştir. Her grup için 12 birey randomize olarak belirlenmiştir. Kontrol (HR) ve deney (HR+MT) gruplarına yaygın uygulamayı yansıtan HR protokolü, deney grubuna ilaveten MT uygulanmıştır. Deney grubunda omuz kuşağı eklemlerin tamamına mobilizasyon teknikleri uygulanmıştır. Her iki gruptaki hastalar cerrahi sonrası 1.,3.,6. ve 12. haftalarda Vizüel Analog Skala (VAS), gonyometrik ölçümler, dijital kas kuvvet ölçümleri, Kol, Omuz ve El Sorunları anketi (DASH-T) ile değerlendirilmiştir. Verilerin analizinde Ki-kare, ANOVA ve Mann-Whitney U testleri kullanılmıştır. Yaş ortalamaları HR grubunda 54.25±8.04, HR+MT grubunda 58.25±5.44 yıl idi. Hem HR hem de HR+MT gruplarının kendi içerisinde ağrı, EHA, kas kuvveti ve DASH-T skoru parametrelerinde istatistiksel olarak anlamlı iyileşme gözlenmiştir (p<0,05). HR ve HR+MT grupları arasında 1.,3.,6. ve 12. haftalarda istirahat ve gece ağrısı yönünden anlamlı fark bulunmamıştır (P>0.05). Buna karşın HR+MT grubu lehine 6. haftada "aktivite ağrısında" istatistiksel olarak anlamlı azalma gözlenmiştir (p<0,05). HR ve HR+MT grupları arasında cerrahi sonrası 1.,3.,6.ve 12. haftalarda EHA parametresi yönünden anlamlı fark saptanamamıştır (p>0.05). Post-operatif 12.haftada etkilenen taraf omuz çevre kas kuvvet değerleri açısından gruplar arasında istatiksel fark bulunamamıştır (p>0.05). DASH-T anketine göre gruplar arasında 8. ve 12. haftalarda fark bulunmamıştır (p<0,05). MT uygulamasının sadece 16. haftada DASH-T anketinin günlük yaşam aktivitelerini içeren alt parametresinde sınırlı bir etkisi saptanmıştır (p<0.05). Sonuç olarak artroskopik cerrahi yolu ile tamir yapılan RM hastalarının fizyoterapisinde MT tekniklerinin aktivite ağrısı ve günlük yaşam aktiviteleri üzerine sınırlı bir katkısı olduğu, ancak NEH, istirahat- gece ağrısı ve kas kuvveti parametreleri açısından etkisi olmadığı; diğer bir deyiş ile egzersiz uygulamalarının kliniğe önemli bir katkısı olduğu anlaşılmıştır. Anahtar Sözcükler: Rotator Manşet; Rehabilitasyon; Egzersiz; Manuel Terapi.