Yazar "Demirköse, Mesut" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 2 / 2
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Obstrüktif uyku apne sendromu ile ortalama trombosit hacmi arasındaki ilişkinin incelenmesi(2013) Erden, Ersin Şükrü; Yengil Erhan; Tuncel, Ertan; Kayım Bilgiç, Hatice; Demirköse, Mesut; Motor, Sedat; Genç, SebahatAmaç: Obstrüktif uyku apne sendromu (OUAS) uyku sırasında tekrarlayan üst havayolu obstüksiyonu ve tekrarlayan aralıklı hipoksi ile karakterizedir ve aralıklı hipoksi ve inflamatuar aktivite artışı bu hastalıkta kardiyovasküler risk artışında rol oynamaktadır. OUAS önemli bir morbidite ve mortalite nedenidir ve en önemli komplikasyonları kardiyovasküler bozukluklardır. Ortalama trombosit hacmi (OTH) trombosit aktivasyonu ve fonksiyonunu gösteren bir belirteçtir ve artmış trombosit hacmi trombosit aktivite artışı ile ilişkilidir. İnflamasyon, hipoksi, vasküler hasar, tromboz ve ateroskleroz ile ilişkili farklı hastalıklar OTH ile ilişkili bulunmuştur. Bu çalışmada OUAS ile OTH arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntemler: Bu çalışmada cinsiyet ve yaş bakımından benzer 33 orta OUAS ve 34 ağır OUAS hastası ile 30 sağlıklı bireyin verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Bulgular: Kontrol, orta ve ağır OUAS gruplarında OTH ortalaması sırasıyla; 7,83±1,00, 8,26±1,40 ve 8,94±1,20 (fL) bulundu ve ağır OUAS grubunda kontrol grubuna göre anlamlı yüksekti (p=0,001). Korelasyon analizinde; OTH ile apne-hipopne indeksi ve toplam uyku süresi arasında pozitif, trombosit sayısı ve minimum oksijen saturasyonu arasında negatif korelasyon bulundu (Sırasıyla, p=0,003 / R=0,295; p=0,030 / R=0,221; p=0,011 / R= -0,257; p=0,019 / R= -0,238). Sonuç: Bu çalışmada ağır OUAS ile OTH artışı ilişkili bulunmuştur ve bu çalışmanın sonuçları OUAS’ta trombosit aktivasyonunun arttığını göstermektedir. OUAS’ta gelişen hipoksi trombosit aktivasyonuna yol açarak OUAS’ta önemli morbidite ve mortalite nedeni olan kardiyovasküler hastalıkların gelişiminde bir rol oynayabilir.Öğe Ratlarda bleomisin ile oluşturulan deneysel akciğer fibrozisi modelinde erdostein ve n-asetilsistein'in fibrozis üzerine etkilerinin incelenmesi(Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, 2014) Demirköse, Mesut; Erden, Ersin ŞükrüAmaç: İdiyopatik pulmoner fibrozis (İPF) etyolojisi bilinmeyen, progresif seyirli, etkili bir tedavi seçeneği olmayan bir İnterstisyel Akciğer Hastalığı'dır. Bleomisin (BLM) ile oluşturulan akciğer fibrozis modeli, insanlardaki İPF'in değerlendirilmesi için kullanılan en önemli modeldir. Erdostein (ERD) ve N-asetilsistein (NAC) sülfhidril içeren antioksidanlardır. Bu çalışmada bu ajanların BLM ile oluşturulan fibrozis üzerine etkinliğinin araştırılması amaçlanmıştır. Metod: Çalışmaya alınan ratlar 5 gruba ayrıldı. Kontrol grubuna (n=7), 0. günde intratrakeal (i.t.) salin, BLM-I (n=5), BLM-II (n=6), ERD (n=6), ve NAC (n=7), gruplarına 0. günde 7.5 Ü/kg BLM i.t. verildi. 14. günden 29. güne kadar BLM-II grubuna distile su, ERD grubuna ERD (10 mg/kg/gün) ve NAC grubuna NAC (3 mmol/kg /gün) peroral verildi. BLM-I grubu için 14. günde, diğerleri için 29. günde çalışma sonlandırıldı. Bronkoalveoler lavajda (BAL) Malondialdehit (MDA), inflamatuvar hücre sayımı, serumda Total Antioxidant Status (TAS), Total Oxidant Status (TOS), Tumor Necrosis Factor Alfa (TNFα), Transforming Growth Factor Beta 1 (TGFβ1), Makrofaj İnflamatuar Protein 2 (MİP 2), Matrix Metalloproteinase 1 (MMP 1), MMP 7 çalışıldı. Akciğer dokusunda hidroksiprolin ölçümü ve histopatolojik inceleme yapıldı. Bulgular: Nötrofil düzeyleri, ERD grubunda BLM I, BLM II, NAC gruplarına göre anlamlı düşük bulundu (Sırasıyla; p=0,004, p=0,015, p=0,022). Lenfosit düzeyleri, ERD, NAC gruplarında BLM I'e göre anlamlı düşük bulundu (Sırasıyla; p=0,030, p=0,010). Akciğer dokusu fibrozis derecesi, ERD grubunda BLM I, BLM II, NAC gruplarına göre anlamlı düşük bulundu (p˂0,001). TAS düzeyleri, ERD grubunda BLM I-II, NAC gruplarına göre anlamlı yüksek bulundu (BLM II için p=0,002, diğerleri için p˂0,001). TOS düzeyleri, ERD grubunda BLM I-II, NAC gruplarına göre anlamlı düşük bulundu (Sırasıyla; p˂0,001, p=0,009, p=0,025). MİP 2 düzeyleri, ERD grubunda BLM I grubuna göre anlamlı düşük bulundu (p=0,004). MMP 1 düzeyleri, ERD grubunda BLM I-II gruplarına göre anlamlı düşük bulundu (Sırasıyla; p=0,007, p=0,022). MDA düzeyleri, ERD grubunda BLM I grubuna göre anlamlı düşük bulundu (p=0,026). Hidroksiprolin düzeyleri, ERD, NAC gruplarında BLM I grubuna göre anlamlı düşük bulundu (Sırasıyla; p=0,001, p=0,003). Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları ERD'in BLM ile oluşturulan fibrozis üzerine tedavi edici etkisinin olduğunu göstermektedir. Bu etkiyi akciğerde çeşitli kemokin ve kollagenaz düzeylerini ve inflamatuvar hücre birikimini azaltarak, oksidan/antioksidan dengesini düzenleyerek gösterebilir.