Yazar "Dilek, Saffet" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 4 / 4
  • Küçük Resim
    Öğe
    The androgenic profile of women with type I and type II diabetes mellitus
    (2004) Ertunç, Devrim; Tok, Celalettin Ekrem; Patai Özlem; Dilek, Umut; Kaplanoğlu, Mustafa; Dilek, Saffet
    OBJECTIVE: Some evidence suggests that the diabetic patients share some of the features of women with polycystic ovary syndrome. To address this issue, we attempted to evaluate the androgenic profile of women with type I and type II diabetes mellitus. STUDY DESIGN: We evaluated the clinical, hormonal and ultrasonographic variables in women with type I and type II diabetes mellitus at reproductive age, and compared with age- and weight matched controls. The prevalence of polycystic ovary syndrome, hirsutismus, acne and temporal balding were investigated. Serum levels of total testosterone, estradiol, DHEAS, androstenedione, SHBG, LH and FSH were evaluated. Ovarian appearance and volume were assessed by transvaginal or transabdominal ultrasonography. RESULTS: The prevalence of polycystic ovary syndrome was found higher in diabetic patients than the prevalence in general population that reported earlier. Hirsutismus was also more prevalent in diabetic patients (p<0,05). The levels of FSH, LH, estradiol, total testosterone and androstenedione were significantly higher in diabetic patients than in control group (p<0,05), but, they did not differ among diabetes mellitus subtype. The levels of DHEAS and SHBG were comparable among the study groups. Although the rates of ultrasonographically polycystic ovary appearance and ovarian volumes were higher than in control group, the difference did not reach statistical significance (p>0,05). CONCLUSION: The results of this study suggest that women with diabetes mellitus have biochemical and clinical hyperandrogenism when compared with non-diabetic controls. To confirm this issue, large population-based studies with both types of diabetes mellitus should be performed.
  • [ N/A ]
    Öğe
    The effect of carbohydrate intolerance on neonatal birth weight in pregnant women without gestational diabetes mellitus
    (King Faisal Specialist Hospital and Research Centre, 2004) Ertunc, Devrim; Tok, Ekrem; Dilek, Umut; Pata, Özlem; Dilek, Saffet
    Background: There is still no consensus on screening, threshold levels and treatment of gestational diabetes mellitus. Furthermore, the importance of a positive 50-g glucose screening test in patients who had a negative 100-g oral glucose tolerance test remains controversial. We investigated the impact of the 50-g glucose screening test results on neonatal outcome in pregnant women with uncomplicated pregnancies, who had no risk factors according to ACOG criteria. Patients and Methods: Three hundred eighty-six pregnant women with singleton pregnancies were prospectively screened with 50-g glucose challenge test between 24 and 28 weeks. If the test result was >140 mg/dl, a 100-g 3-hour oral glucose tolerance test was performed. Patients with a positive screening test, but not diagnosed as gestational diabetes mellitus constituted the study group, and patients with a negative screening test constituted the control group. Cesarean rates, neonatal birth weights and complications were compared between these groups. Results: The cesarean delivery rates were not statistically different between the study and control groups (8.3% vs. 6.4%, P>0.05). The rates of macrosomic births were 10.0% in the study group, and 6.4% in the control group (P>0.05), but the mean birth weight (3451.67 ± 355.70 g) in the study group was significantly higher than the mean birth weight (3296.29 ± 365.14 g) in the control group (P=0.003). Neonatal hypoglycemia and hyperbilirubinemia was also encountered more often in babies of pregnant women with a positive 50-g glucose challenge test but negative 100-g glucose tolerance test. Conclusion: Because of similarities with gestational diabetes mellitus on the basis of perinatal outcomes, the non-diabetic pregnant women with 50-g glucose screen test result over 140 mg/dl but a negative 100-g OGTT should be followed closely.
  • [ N/A ]
    Öğe
    Postmenopozal hastalarda raloksifen ve risedronatın kemik mineral yoğunluğu ve lipit profili üzerindeki etkinliklerinin değerlendirilmesi
    (2004) Ertunç, Devrim; Tok, Celalettin Ekrem; Hakverdi, Ali Ulvi; Dilek, Saffet; Kadayıfçı, Oktay
    Amaç: Raloksifen ve risedronat monoterapilerinin, kemik mineral yoğunluğu ve serum lipit profili üzerindeki etkinliklerinin karşılaştırılması. Materyal ve Metot: Çalışmaya son âdet tarihinden itibaren en az üç yıl geçmiş, belirgin vazomotor semptomları olmayan, uterus ve överleri intakt, sağlıklı 100 postmenopozal kadın dahil edildi. 6 ay boyunca hastaların yarısına risedronat 5 mg/gün, yarısına ise raloksifen 60 mg/gün uygulandı. Gruplar tedavi sonrası, kemik mineral yoğunluğu ve serum lipit profili yüzde değişimleri açısından karşılaştırıldı. Sonuçlar: 6 aylık tedavi sonrasında risedronatın, lumbar vertebra kemik mineral yoğunluğunu raloksifenden daha fazla artırdığını (P <0.05) ancak femur boynu kemik mineral yoğunluğu üzerindeki etkinliklerinin farklı olmadığı gözlendi. Raloksifen tedavisi ile 6 ay sonunda total ve LDL kolesterol düzeylerinin, risedronattan istatistiksel anlamlı olarak daha fazla düştüğü gözlendi (P <0.05). Açlık kan şekeri, HDL kolesterol ve trigliserit düzeyindeki değişiklikler açısından gruplar arasında farklılık yoktu. Tartışma: Risedronatın özellikle lumbar vertebrada kemik mineral yoğunluğunu raloksifenden daha fazla artırmasına rağmen, raloksifenin de total ve LDL kolesterol düzeylerini düşürmesi gibi bir avantajı bulunmaktadır. Ancak, özellikle kemik mineral yoğunluğu hakkında daha kesin sonuçlar alabilmek için geniş, uzun izlem süreli çalışmalara ihtiyaç vardır.
  • [ N/A ]
    Öğe
    Vücut kitle indeksi, vücut ağırlığı ve bel / kalça oranının postmenapozal osteoporoz için prognostik değeri
    (2003) Ertunç, Devrim; Tok, Celalettin Ekrem; Dilek, Talat Umut Kutlu; Pata, Özlem; Arslan, Murat; Dilek, Burcu; Dilek, Saffet
    Amaç: Obez kadınlarda tespit edilen artmış kemik mineral yoğunluğu (KMY), kısmen ekstraovaryen aromatizasyonla oluşan oluşan yüksek serum östrojen düzeyleriyle ilişkilidir. Ancak adipozitenin ekstraovaryen steroidogenez üzerindeki etkisi ve adipozitenin diğer etkileri henüz tamamı ile ortaya konulamamıştır. Bu kesitsel çalışmada, adipozitenin indirekt göstergeleri olan vücut kitle indeksi (VKİ) ve bel/kalça oranının (BKO) kemik mineral yoğunluğu ile olan ilişkisi ortaya konulmaya çalışılmıştır. Materyal ve Metod: Bu çalışma kapsamında an az 1 yıldır postmenapozal dönemde bulunan 178 hasta değerlendirilmiştir. Cerrahi menapozda olan hastalar çalışma kapsamına alınmamıştır. Hastaların yaş, boy, vücut ağırlığı, bel ve kalça çevreleri, menapozdan bu yana geçen zaman kaydedilmiş ve BKO ile VKİ değerleri hesaplanmıştır. Lumbar vertebra ve proksimal femur KMY değerleri dual X-ray absorbsiyometre (DXA) yöntemi ile ölçülmüştür. Bulgular: BKO (r=-0,218, p=0,003), VKİ (r=0,292, p=0,000), menapozdan bu yana geçen süre (p=-0,166, p=0,027), östron düzeyleri (r=0,256, p=0,001) lumbar vertebra KMY ile korele idi (p<0,05). Menapozdan bu yana geçen süre (r=-0,216, p=0,004), VKİ (r=0,230,P=0,002) proksimal femur KMY ile korele idi (p<0,05). Multiple regresyon analizinde boy, VKİ, BKO ve östron düzeyleri lumbar vertebra KMY için yaş ve vücut ağırlığı ise proksimal femur KMY için bağımsız prognostik faktörlerdi. Sonuçlar:Bu bulgulara göre VKİ lumbar vertebra KMY ile muhtemelen ekstraovaryen aromatizasyonun bir sonucu olarak pozitif korelasyon göstermektedir. Bununla birlikte vücut ağırlığı ise olası ağırlık taşıyıcı etkinin sonucu olarak proksimal femur KMY değerleri ile pozitif korelasyon göstermektedir