Yazar "Ekiz, Bülent" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    Kıl keçisi ve Saanen × kıl keçisi melezi (F1 ve G1) oğlakların besi performansı ve et yağ asidi kompozisyonu
    (2014) Ekiz, Bülent; Yılmaz, Alper; Yakan, Akın; Kaptan, Cüneyt; Hanoğlu, Hülya
    Bu çalışmada, Kıl Keçisi ve Saanen × Kıl Keçisi melezi (F1 ve G1) oğlakların besi performansları ile oğlak etlerinin yağ asidi kompozisyonları karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Araştırmanın hayvan materyalini 9 baş saf Kıl Keçisi, 7 baş Saanen × Kıl Keçisi melezi (F1) ve 8 baş Saanen × Kıl Keçisi melezi (G1) erkek oğlak oluşturmuştur. Oğlaklar yaklaşık 75 günlük yaşta, bir haftalık besiye alıştırma dönemini takip eden 8 haftalık besi programına alınmışlardır. Elli altı günlük besi sonunda Kıl Keçisi oğlakları 2,77 kg, Saanen × Kıl Keçisi melezi (F1 ve G) oğlaklar ise sırasıyla 2,82 kg ve 1,39 kg canlı ağırlık artışı sağlamışlardır (P>0,05). Bir kg canlı ağırlık kazancı için tüketilen yem miktarları ise sırasıyla 10,76 kg, 10,31 kg ve 19,94 kg olarak bulunmuştur. Longissimus dorsi kası bireysel doymuş yağ asitleri (SFA) ve toplam SFA oranı bakımından genotip grupları arasındaki farklılıklar önemsiz bulunmuştur (P>0,05). Tekli doymamış yağ asitlerinden C17:1 ve C18:1 bakımından genotip grupları arasındaki farklılık önemsiz bulunurken (P>0,05); Kıl Keçisi oğlak etlerinde C14:1 ve C16:1 oranının melez oğlak etlerine kıyasla daha yüksek olduğu (P<0,05) tespit edilmiştir. Bireysel çoklu doymamış yağ asitleri (PUFA), toplam PUFA, toplam n-3 PUFA ve n-6 PUFA oranları bakımından Kıl Keçisi ve Saanen × Kıl Keçisi melezi (F1 ve G1) oğlakları arası farklılıklar önemsiz bulunmuştur (P>0,05). Kıl Keçisi ve Saanen × Kıl Keçisi melezi (F1 ve G1) oğlak etlerinde PUFA/SFA oranı sırasıyla 0,19, 0,29 ve 0,29 (P>0,05); n-6:n-3 PUFA oranı ise sırasıyla 4,52, 4,37 ve 5,26 (P>0,05) olarak belirlenmiştir. Bu sonuçlar, Kıl Keçilerinin ve Saanen × Kıl Keçisi (F1) keçilerin Saanen tekelerle melezlenmesinin, et yağ asidi kompozisyonunda ve insan sağlığını etkileyebilen belirli yağ asidi oranlarında önemli bir değişikliğe sebep olmadığına işaret etmektedir. Bu araştırmada, tüm genotipler için besi performansının oldukça düşük olması nedeniyle, Marmara Bölgesi koşullarında oğlak eti üretimini artırmak amacıyla Kıl Keçisi ve Saanen × Kıl Keçisi melezi (F1 ve G1) genotiplerindeki oğlakların 2,5 aylık yaşta sütten kesim sonrası entansif besiye alınmasının önerilemeyeceği sonucuna ulaşılmıştır.