Yazar "Güngör, Hüseyin" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
    Diversity analysis of genetic, agronomic, and quality characteristics of bread wheat (Triticum aestivum L.) cultivars grown in Turkey
    (2016) Erayman, Mustafa; İlhan, Emre; Eren, Abdil Hakan; Güngör, Hüseyin; Akgöl, Batuhan
    Turkey is an important bread wheat producer. The objective of this study was to dissect the diversity of genetic, agronomic, and quality characteristics of bread wheat cultivars grown on 25% of the total wheat area in Turkey. A total of 24 wheat cultivars and 5 wild progenitors of wheat were examined using 24 simple sequence repeat (SSR) primers with a known physical locus on the A, B, and D genomes of hexaploid wheat. A total of 72 bands produced 939 alleles on the wheat cultivars and wild progenitors. Markers were efficient in discriminating the species and the highest genetic diversity information was obtained from the markers Xgwm312 and Xgwm372. Microsatellite markers clearly separated cv. Pandas from all other cultivars although it was closely related to most of them in terms of agronomic and quality traits. Four agronomic characteristics including yield component traits and eight bread quality analyses were used for the diversity analyses. A significant association between morphological and bread wheat quality traits was observed while the correlation was weak with the genetic data. Cultivars were also classified with respect to release year and origin. Molecular variance between old (released before the year 2000) and new cultivars accounted for 1% of the total variation and the variance was 3% between national and foreign cultivars. Results showed that the number of alleles was lower in national and new cultivars compared to foreign and old cultivars. Therefore, breeding sources do not appear to improve the genetic base of wheat cultivars in Turkey. Introducing new variation sources may be needed to broaden the narrowed gene pool of bread wheat.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Gerçek patates tohumu (gpt) ve yumru ile çoğaltılan patates (solanum tuberosum l.) çeşitlerinin büyüme, gelişme ve verim özelliklerinin karşılaştırılması
    (Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, 2004) Güngör, Hüseyin; Çalışkan, Mehmet Emin
    Mustafa Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü araştırma alanında 2003 yılında yürütülen bu çalışmada, turfanda patates yetiştiriciliğinde, gerçek patates tohumu (BSS-295, BSS-296, BSS-297 ve BSS-340) ve yumru ile çoğaltılan (Marfona, Marabel, Van Gogh ve Cara) patates çeşitlerinin büyüme, gelişme ve verim özellikleri karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Araştırma sonucunda, incelenen bütün özellikler bakımından hem yumru hem de gerçek patates tohumu (GPT) ile çoğaltılan çeşitler arasında istatistiki açıdan önemli farklılıklar bulunmuştur. GPT ile çoğaltılan çeşitler tarlaya şaşırtıldıktan 1-1,5 ay sonra şaşırtma stresini atlatarak gelişmeye başlayabilmektedirler. GPT ile çoğaltılan çeşitlerin gelişmeye başlamasıyla birlikte yüksek sıcaklıklarda başlamaktadır. GPT ile çoğaltılan çeşitlerde yüksek sıcaklıklar vejetatif aksamlarının fazla gelişmesine neden olmuştur. Bu durum, yumrulara kuru madde taşınımının yeterli olmamasına, dolayısıyla yumru sayısı fazla olmasına rağmen yumruların küçük kalmasına ve toplam yumru veriminin çok düşük olmasına neden olmuştur. Diğer yandan, yumru ile çoğaltılan çeşitlerde yumru oluşum döneminin düşük sıcaklıklara denk gelmesi nedeniyle bu çeşitlerin yumru özellikleri bakımından GPT ile çoğaltılan çeşitlere göre üstün olmasını sağlamıştır. Araştırma sonucunda, çeşitlerin verimleri 12.96 t/ha (BSS-340) ile 29.49 t/ha (Van Gogh) arasında değişmiş olduğu saptanmıştır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Koyunlarda artan dozlarda uygulanan meloksikamın hematolojik, biyokimyasal ve hemostatik kan parametrelerine etkilerinin değerlendirilmesi
    (2021) Yipel, Fulya Altınok; Güngör, Hüseyin
    Amaç: Çalışmanın amacı, koyunlara damar içi artan dozlarda (0,5, 1 ve 2 mg/kg) meloksikam uygulamasının hematolojik, biyokimyasal ve koagülasyon parametrelerine etkisinin belirlenmesiydi. Gereç ve Yöntem: Klinik olarak sağlıklı koyunlar Grup 1 (n=6), Grup 2 (n=6) ve Grup 3 (n=6) olmak üzere rastgele grublara ayrıldı. Meloksikam grup 1’e 0,5 mg/kg, Grup 2’ye 1 mg/kg ve Grup 3’e 2 mg/kg damar içi yolla tek doz uygulandı. Meloksikamın artan tek dozlarda uygulamasının hematolojik, biyokimyasal ve pıhtılaşma faktörlerine etkisini belirlemek için 0., 24., ve 72. saatlerde kan örnekleri toplandı. Ayrıca hemogram (RBC, MCV, MCH, MCHC, HCT, WBC, HGB, RDW, MPV, PDW, PCT, PLT) ve biyokimyasal parametreler (AST, ALT, ALP, GGT, TP, UREA, CREA, CHOL, TRIG, ALB) ile koagülasyon parametrelerinin (PT, APTT, INR, FIB) seviyeleri belirlendi. Bulgular: Gruplarda; UREA dışındaki biyokimyasal ve RBC, HCT, MCV, MCHC, MPV paremetrelerindeki farklar istatisksel olarak anlamlıydı (p<0,05). Hemostatik kan paremetre düzeyleriyle ilişkileri açısından ise istatistiksel olarak anlamlı bir farklılığın bulunmadığı görüldü. Öneri: Sonuç olarak koyunlarda meloksikamın artan tek dozlarda uygulamasının hemostatik, hematolojik ve biyokimyasal etkileri açısından moleküler tanı yöntemleri gibi ileri tekniklerin kullanılarak incelendiği daha kapsamlı çalışmalara ihtiyaç bulunduğu düşünülmektedir.