Yazar "Kaplan Sefil, Nebihat" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Fruktoz ve yağdan zengin diyetin sıçan karaciğer, pankreas ve kas dokuları üzerine etkilerinin ışık mikroskop düzeyinde incelenmesi
    (Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, 2013) Kaplan Sefil, Nebihat; Nacar, Ahmet
    Amaç: Diyabetes mellitus; genç ve yetişkin nüfusun yaklaşık % 8-10'unu etkileyen ve sürekli tıbbi bakım gerektiren bir metabolik hastalıktır. Yapılan çalışmalarda son 30 yıldan beri giderek sıklığının arttığı tespit edilmiştir. Bu artışın temel nedenlerinin başında da hazır gıdalar suçlanmıştır. Bu çalışmada hazır gıdalarda en çok kullanılan yüksek yağ ve fruktozun karaciğer, pankreas ve kas doku üzerine histopatolojik etkilerini incelemek ve tip II diyabet-diyet ilişkisine farklı bir açıdan bakmak amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya Wistar albino erkek sıçanlar dâhil edildi. Hayvanlar kontrol grubu (normal sıçan yemi), yüksek yağlı grup (% 65'i yağ ) ve fruktoz grubu (% 20 fruktozlu su) olmak üzere 3 gruba bölündü. Tüm hayvanların ağırlık takibi ve kan glikoz ölçümü yapıldı. 8. Haftanın sonunda karaciğer, pankreas ve iskelet kas doku örnekleri histopatolojik inceleme için alındı. Bulgular: Yüksek yağlı grup ve fruktoz grubunda karaciğer hacim artışı tespit edildi (yağlı p<0,001, fruktoz p<0,01). Karaciğer hasarı en fazla fruktoz grubunda tespit edildi. Pankreas ve kas hasarı ise yüksek yağlı grupta en fazla bulundu. Her iki grupta da glikoz değerlerinde anlamlı artış tespit edildi (p<0,001). Sonuçlar: Bu çalışmada fruktozlu ve yüksek yağlı diyetin kan şekerini yükselttiği ve alınan kaloriden bağımsız olarak karaciğer, pankreas ve iskelet kasında hasar oluşturduğu histopatolojik olarak gösterilmiştir. Glikoz metabolizmasındaki en önemli üç organın diyetle bu şekilde etkilenmesi diyet-Tip 2 diyabet ilişkisini güçlendiren bir delil olarak düşünülebilir. Son yıllarda gittikçe tüketimi artan hazır gıdalar sayesinde yüksek yağlı ve fruktozlu diyet alımının arttığı göz önüne alınırsa hazır gıdalar, başlangıçta belirgin bir kilo artışına neden olmayıp sinsi bir şekilde diyabete zemin hazırlıyor olabilirler. Öte yandan diyet hazırlanırken içeriğin kalori hesabından daha önemli sonuçlar doğurabileceği de unutulmamalıdır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Investigation of the protective effect of erdosteine against cyclosporine-induced injury in rat liver with histological and biochemical methods
    (2015) Nacar, Ahmet; Karaboğa, İhsan; Okuyan, Hamza Malik; Kaplan Sefil, Nebihat; Nacar, Emel; Motor, Sedat; Akküçük, Seçkin; Özkan, Orhan Veli
    Background/aim: In the present study, the protective effect of erdosteine against cyclosporine-induced injury in rat liver was investigated with histological and biochemical methods. Materials and methods: Thirty-two Wistar albino male rats were randomly divided into 4 groups: control (n = 8), cyclosporine (n = 8, 20 mg kg–1 day–1 i.p.), cyclosporine + erdosteine (n = 8, erdosteine 12 mg kg–1 day–1 orally), and erdosteine (n = 8). At the end of day 12, liver tissues were removed for histological and biochemical analysis. After liver tissues were fixed in 10% buffered neutral formalin, routine histological processes were applied and tissue sections were stained with hematoxylin and eosin, periodic acid–Schiff, and elastic fiber stain methods. One hundred lobules of liver were examined for each group and evaluated statistically. The levels of malondialdehyde and glutathione peroxidase, as well as the activities of superoxide dismutase, were determined. Results: The cyclosporine group showed significant histopathological changes compared to the control. In the cyclosporine + erdosteine group, histopathological changes of hepatic damage were markedly reduced. Histological findings were supported by biochemical results. Conclusion: Erdosteine could attenuate cyclosporine-induced liver injury.