Yazar "Kaya, İsmail" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 6 / 6
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe The Effect of Single and Combined Use of probiotic and humatein Quail (Coturnix coturnix Japonica) diet on fatttening performance and carcass parameters(2011) Şahin, Tarkan; Aksu Elmalı, Dilek; Kaya, İsmail; Sarı, Mehmet; Kaya, ÖzlemThis experiment was carried out to determine the both single and combined effects of humates (Farmagulator XPTM) andprobiotics (BiosaccTM) in quail diets on fattening performance and carcass yields. A total of 300 one-day old Japanese Quails(Coturnix coturnix japonica) were used in this experiment. Animals were divided into one control group and three treatmentgroups containing 75 birds each. Each group was further divided into three replicates containing 25 birds each. The experimental period lasted for 35 days. The control group was fed with unsupplemented basal diets. The rations of treatment groups weresupplemented with 1 g/kg Farmagulator XPTM (Group H), 0.5 g/kg BiosaccTM (Group B) and 1 g/kg Farmagulator XPTM + 0.5 g/kg BiosaccTM combination (Group H+B), respectively. At the end of the study there were no statistically signifi cant differences among the groups in terms of body weight gain, feed consumption, feed conversion ratio and carcass yield (P>0.05). But, bodyweight scores were found higher at the 4th and 5th weeks in the group H (P<0.05). It is concluded that the use of probiotic andhumic acid alone and combination has no additional effect on quail performance.Öğe The effect of various concentrated feed mixtures on certain blood parameters in tuj lambs(2011) Aksu Elmalı, Dilek; Öğün, Metin; Merhan, Oğuz; Kaya, İsmailBu çalışma, tuj kuzularının konsantre yemlerinde kullanılan farklı protein kaynaklarının 1, 30, 60 ve 90 günlük besi sürelerinde bazı kan metabolitleri üzerine etkisini belirlemek amacı ile yapıldı. Denemede, 3-3.5 aylık yaşta, ortalama 19.5 kg canlı ağırlıkta, 24 baş Tuj ırkı erkek kuzu kullanıldı. Rasgele seçilen ve 6 baş kuzu içeren 4 ayrı deneme grubu oluşturuldu. Her bir hayvan bireysel kafeslere konuldu. Gruplara farklı protein kaynakları içeren konsantre yem karmaları hazırlandı. Kaba yem olarak çayır kuru otu kullanıldı. Sabah yemlemesinden sonra vena jugularis’ten 1, 30, 60 ve 90. gün kan örnekleri alındı. Dört farklı bitkisel protein kaynağı içeren değişik konsantre yemlerle beslenen gruplarda 1, 30, 60, 90. günlerde alınan plazma örneklerinde yapılan analizlerde dönemlerin ve farklı protein kaynaklarının kan plazma parametreleri üzerine etkisi incelendi. Farklı protein kaynaklarıyla yapılan çalışmada bazı kan parametrelerinde farklılık saptansa da parametrelerin düzeylerinin normal sınırlarda olduğu, beslenmenin bazı kan parametreleri üzerine etkisi olabileceği saptandı. Bu araştırma sonucunda, rasyonlarda protein kaynağı olarak mısır gluten unu, pamuk tohumu küspesi, soya küspesi ya da ayçiçeği küspesi kullanılmasının bazı kan parametreleri üzerine olumsuz etkisinin olmadığı kanısına varıldı.Öğe Farklı biçim zamanlarının korunga (onobrychis sativa l.) ve fiğin (vicia sativa l.) besin madde içerikler üzerine etkis(2012) Aksu Elmalı, Dilek; Kaya, İsmailBu çalışma, Kars ilinde ekimi yapılan yem bitkilerinden korunga (Onobrychis sativa L.) ve fiğin (Vicia sativa L.) iki farklı dönemde besin madde ile enerji içeriklerini ve dönemler arasındaki farklılıkları belirlemek amacıyla yapılmıştır. Korunga ve fiğ yem bitkilerinden 5 farklı ekim yerlerinden haziran ve temmuz aylarında örnekler alınmıştır. Bu örneklerde kuru madde (KM), ham kül (HK), ham protein (HP), ham selüloz (HS), ham yağ (HY), nötral deterjan fiber (NDF) ve asit deterjan fiber (ADF) analizleri yapılmıştır. Aynı zamanda azotsuz öz madde (NÖM) ve metabolize olabilir enerji (ME) düzeyleri belirlenmiştir. Korunganın OM, HP, HS, HK, NDF, ADF ve ME, fiğin HP, HY ve ME düzeylerinde haziran ve temmuz ayları arasında önemli farklılıklar belirlenmiştir (P<0.05). Korunganın OM, HS, NDF ve ADF düzeylerinin belirgin olarak arttığı (P<0.05), korunga ve fiğde HP ve ME içeriklerinin azaldığı (P<0.05) belirlenmiştir. Sonuç olarak, ekimi yapılan ve ruminantların beslenmesinde önemli bir yeri bulunan bu yem bitkilerinin farklı biçim zamanlarında besin madde düzeylerinin değiştiği ve biçim zamanlarının belirlenmesinde yem bitkilerindeki besin madde düzeylerinin de dikkate alınması gerektiği kanısına varılmıştır.Öğe Merada otlatma ve meraya ilave konsantre yem verilmesinin kuzularda performans ve rumen parametrelerine etkisi(2011) Kaya, İsmail; Şahin, Tarkan; Aksu Elmalı, Dilek; Ünal, YücelBu çalışmada, kuzuları merada otlatma ve meraya ilave konsantre yem verilmesinin besi performansı, rumen pH, toplam uçucu yağ asitleri ve amonyak azotu üzerine etkisi araştırılmıştır. Ayrıca, vejetasyon dönemine bağlı olarak meranın besin madde içerikleri de belirlenmiştir. Araştırmada sütten kesilmiş 2-3 aylık yaşta, 18 baş Tuj ırkı erkek kuzu kullanılmıştır. Araştırmada kuzular 6 başlı üç gruba ayrılmıştır. Meraya ilave olarak kuzulara %18.5 HP ve 2.650 kcal/kg ME içeren konsantre yem verilmiştir. Kuzulardan 6 başı yalnız merada otlatılmış (Mera Grubu), 6 tanesine meraya ilave olarak kuzu başına 200 g konsantre yem (Mera + Ek Yem Grubu I) ve 6 baş kuzuya da meraya ek olarak 400 g konsantre yem (Mera + Ek Yem Grubu II) verilmiştir. Kuzular, günde 8 saat süreyle merada otlatılmıştır. Ek yemler merada otlatma sonrası verilmiş ve kuzuların günde iki defa su içmeleri sağlanmıştır. Hayvanlar ayda bir tartılarak canlı ağırlık artışları belirlenmiştir. Araştırma 3 ay sürdürülmüştür. Merada otlatma ve ilave konsantre yem verilmesi, kuzuların canlı ağırlıklarında bir fark oluşturmamıştır (P>0.05). Günlük canlı ağırlık artışı merada otlayan, meraya ilave 200 g ve 400 g konsantre yem verilen kuzularda sırasıyla günde 153, 161 ve 183 g olarak belirlenmiştir. Merada otlatma ve ilave konsantre yem verilmesinin kuzuların rumen sıvısı pH, TUYA ve NH3-N değerlerinde herhangi bir farklılık oluşturmadığı saptanmıştır (P>0.05). Meranın KM ve HS içeriği vejetasyonun ilerlemesiyle atarken (%31.33-74.89, %29.08-34.68), HP içeriği ise %11.01’den %6.25’e inmiştir (P<0.05). Sonuç olarak, meraya ilave konsantre yem verilmesinin kuzularda performans ve rumen parametrelerinde bir farklılık oluşturmadığı saptanmıştır. Meranın besin madde içeriğinde ise vejetasyona bağlı olarak önemli değişikliklerin olduğu belirlenmiştir.Öğe Merada otlayan danalarda alkan indikatör tekniği kullanılarak yem tüketimi ve sindirilebilirlik tahmini(2014) Ünal, Yücel; Kaya, İsmail; Şahin, Tarkan; Öncüer, Ahmet; Aksu Elmalı, Dilek; Yenice, GülerBu çalışmada, merada otlayan danalarda alkan indikatör metodu ile Kuru Madde Tüketimi (KMTt) ve Kuru Madde Sindirilebilirliği (KMSt) tahmini ve Kars şartlarında hayvanların sezonun değişik dönemlerinde meradan ne kadar yararlanabildiklerinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışma iki deneme halinde yürütüldü, ilk denemede 5 adet erkek dana (ort. CA 244.5±2.3 kg) kullanılmış olup deneme 20 gün sürmüştür. İlk denemede kapalı mekanda kontrollü yemleme ile belirlenen Kuru Madde Tüketimi (KMT) ve Sindirilebilirliğinin (KMS), alkan indikatörler kullanılarak yapılan KMTt ve KMSt ile karşılaştırılması yapılmış ve alkan indikatör tekniği ile yapılan tahminlerin doğruluk ve güvenilebilirliği belirlenmiştir. İkinci deneme ise merada otlayan hayvanlar kullanılarak 20’şer günlük 5 dönem halinde yürütülmüştür. Bu denemede toplam 10 adet erkek dana (ort. CA 164.9±1.5 kg) 2 gruba ayrılarak her bir dönemde farklı grup hayvan kullanılmıştır. Ahır denemesinde en iyi KMTt karma (24 saat boyunca toplanan) numunelerde alkan C33:C32 çiftiyle yapılan hesaplamalarla elde edilmiştir (R2: 0.86). Alkan C32 ve C33 kullanılarak elde edilen KMSt’leri KMS’ne benzer bulunurken, alkan C36 kullanılarak elde edilen KMSt’leri düşük bulunmuştur (P<0.05). Ahır denemesinde elde edilen sonuçlar alkan indikatör kapsüllerin alkan indikatör metodunda dozlama amacıyla başarıyla kullanılabileceğini göstermiştir. Mera çalışması sonuçlarına göre hayvanların Ağustos ayı sonlarından itibaren meradan kuru madde ihtiyaçlarını yeterince karşılayamadıkları belirlenmiştir.Öğe Tuj kuzularında farklı konsantre yemlerle yapılan besinin maliyet-fayda analizi(2010) Aksu Elmalı, Dilek; Demir, Pınar; Kaya, İsmailBu çalışmada, farklı protein kaynağı içeren konsantre yemlerin 30, 60 ve 90 günlük besi sürelerinde tuj kuzularının canlı ağırlık artışı, yem tüketimi ve yemden yararlanma oranı üzerine etkisi incelenerek, maliyet-fayda analizi yapıldı. Denemede materyal olarak 33.5 aylık yaşta sütten kesilmiş 24 baş Tuj ırkı erkek kuzu kullanıldı. Rasgele seçilen, 6 baş kuzu içeren 4 ayrı deneme grubu oluşturuldu ve gruplara aynı enerji-protein düzeyinde farklı protein kaynakları içeren konsantre yem karmaları hazırlandı. Kaba yem olarak çayır kuru otu kullanıldı. Alıştırma döneminin ardından, 30, 60 ve 90 günlük dönemler sonunda kuzuların yem tüketimi, canlı ağırlık artışları ve yemden yararlanma oranları belirlendi. 0-30 günlük dönemde toplam yem tüketimi (kg), canlı ağırlık artışı (kg) ve yemden yararlanma oranı (kg/kg) sırasıyla 32.29±1.74, 6.13±0.39 ve 5.43±0.18, 0-60 günlük dönemde sırasıyla 69.55±3.96, 11.66 ±0.78 ve 6.16±0.22, 0-90 günlük dönemde ise 110.22±5.63, 16.40±1.03 ve 6.92±0.22 olarak belirlendi. Dönemler arasında farkın önemli olduğu tespit edildi (P<0.001). Dört farklı bitkisel protein kaynağı içeren değişik konsantre yemle beslenen gruplarda 30, 60, 90 günlük dönemlerde yapılan maliyet ve gelir hesaplamaları sonucunda, işletme karlılığı bakımından 90 günlük besi süresinin uygulanabileceği ve protein kaynağı olarak ise ayçiçeği küspesinin rasyonlarda kullanılmasının daha uygun olabileceği kanısına varıldı.
