Yazar "Kurtgöz, Şeyda Özarslan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    Klinik örneklerden izole edilen enterokok türlerinde vankomisin ve yüksek düzey aminoglikozid direncinin fenotipik ve genotipik yöntemlerle araştırılması
    (Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, 2013) Kurtgöz, Şeyda Özarslan; Özer, Burçin
    Giriş ve Amaç: Enterokokların birçok antibiyotiğe direnç geliştirebilmeleri infeksiyonlarının tedavisinde önemli bir sorun oluşturmaktadır. Bu çalışmada klinik örneklerden izole edilen enterokok türlerinde vankomisin ve yüksek düzey aminoglikozid direncinin (YDAD) fenotipik ve genotipik yöntemlerle araştırılması amaçlandı. Yöntem: Çalışmaya 100 Enterococcus spp. kökeni dahil edildi. Kökenlerin antimikrobiyal duyarlılıkları otomatize sistemle, beta laktamaz üretimi nitrosefin diskleriyle, vankomisin direnci E-test, YDAD disk difüzyon yöntemiyle araştırıldı. Vankomisin ve yüksek düzey gentamisin direnç (YDGD) genlerinin saptanması için polimeraz zincir reaksiyonu (PZR) yöntemi kullanıldı. Bulgular: Çalışmamızdaki kökenlerin %58'inin E. faecalis, %38'inin E. faecium, %3'ünün E. avium, %1'inin E. gallinorum olduğu saptandı. Kökenlerin en duyarlı olduğu antibiyotiklerin sırasıyla teikoplanin(%94), linezolid(%91), vankomisin(%90), ampisilin(%70), penisilin(%70) olduğu ve kökenlerin beta laktamaz üretmediği tespit edildi. Otomatize sistem ile kökenlerin on tanesinde, Etest yöntemi ile sadece beş kökende vankomisin direnci tespit edildi. PZR yöntemiyle Van A geni içeren 5 (%5) köken tespit edilmiş olup bunların hepsinin E. faecium olduğu belirlendi. Çalışmamızda YDGD oranı %40, yüksek düzey streptomisin direnç oranı %63 olarak tespit edilmiş olup araştırılan YDGD genlerinden aac(6')-1e-aph(2'')-1a geni kökenlerin %58'inde saptandı. Sonuç: Çoğunluğunu E. faecalis ve E. faecium kökenlerinin oluşturduğu bu çalışmada E faecium kökenleri antibiyotiklere diğer türlere göre daha dirençli bulunmuştur. Kökenlerin hiçbirisinde beta laktamaz saptanmamıştır. Vankomisin direnci otomatize sistem ile E-test yöntemine göre daha fazla kökende bulunmuştur. Bu nedenle vankomisin direnci saptanan kökenlerin E-test yöntemiyle doğrulanması gerektiği sonucuna ulaşılmıştır. Kökenlerdeki VanA gen oranı diğer çalışmalarla uyumludur. YDAD oranı yaklaşık olarak kökenlerin yarısında bulunmuştur. Araştırılan YDGD genlerinden ülkemizde ve diğer ülkelerde de en fazla saptanan gen olan aac(6')-1e-aph(2'')-1a geni %58 oranında tespit edilmiştir.