Yazar "Serçe, Sedat" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 12 / 12
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Bazı melez çilek tiplerinin amik ovasında verim, erkencilik ve kalite durumlarının belirlenmesi(2006) Özdemir, Emine; Gündüz, Kazım; Serçe, SedatBu çalısmada Yalova’da melezleme ıslah sonucu gelistirilen yedi melez çilek tipi (92.1.1, 92.15.1, 92.18.5, 92.35.2, 92.71.2, 92.86.6, 92.100.9) ile bir standart çesit (Sweet Charlie) kullanılmıstır. Deneme kıs dikim yöntemiyle gerçeklestirilmistir. En yüksek verim 92.1.1 no’lu tipten (1. yıl 126.71 g/bitki, 2.yıl 418.30 g/bitki) alınmıstır. Erkencilik, meyve iriligi ve 1. kalite meyve oranı yönünden de 92.1.1 no’lu tip en iyi sonucu vermistir. 92.15.1 no’lu tip en sert etli meyveleri verirken, 92.1.1 ve 92.35.2 no’lu tipler en yumusak meyveleri vermistir. En yüksek SÇKM Sweet Charlie çesidi ile 92.100.9 no’lu tipte saptanmıstır. Meyve dıs rengi bakımından 92.35.2 no’lu tip en açık, 92.1.1 no’lu tip en koyu renkli meyvelere sahip olmustur.Öğe Bazı meyve türlerinde DNA izolasyon yöntemlerinin etkinliğinin karşılaştırılması(2008) Şimşek, Özhan; Karaat, Fırat Ege; Serçe, Sedat; Aka Kaçar, YıldızMoleküler biyoloji çalışmaları üzerinde çalışılan bitkilerden yüksek kalitede DNA izolasyonu gerektirmektedir. Bu nedenle, çalışmalarda kullanılacak bitkilerden kısa sürede ve saf olarak yüksek konsantrasyonda DNA izolasyonu son derece önemlidir. Bu çalışmada fındık, avokado, trabzon hurması, mandarin ve portakal türlerinden, MiniPrep DNA izolasyon yöntemi ve bu yöntemin modifiye edilmiş versiyonları kullanılarak DNA elde edilmiştir. Test edilen yöntemlerde ekstraksiyon tampon çözeltileri içinde 1) yalnızca CTAB, 2) CTAB ve PVP beraber (CTAB+PVP), 3) CTAB ve SDS (CTAB+SDS) beraber ve 4) yalnızca SDS olacak şekilde hazırlanmıştır. Bu izolasyon yöntemleri sonrasında elde edilen DNA’ların konsantrasyon ve kaliteleri karşılaştırılmıştır. Genel olarak tüm yöntemlerden yüksek konsantrasyonda DNA elde edilirken, hem bitki türleri hem de yöntemler istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. En yüksek DNA konsantrasyonları fındık ve portakal türlerinde elde edilirken CTAB+SDS yöntemi ile elde edilen DNA konsantrasyonları öteki yöntemlerden daha düşük olarak saptanmıştır.Öğe Begonia semperflorens'in direk organogenesis yöntemiyle rejenerasyonu(2008) Yalçın Mendi, Neslihan Yeşim; Kocaman, Esra; Ünek, Ceren; Eldoğan, Selay; Çürük, Pembe; Gencel, Günsu; Serçe, SedatThe plant cell, tissue or organ culture of many ornamental species and their regeneration are essential for providing the material and systems for their genetic manipulation, and this is therefore the first requirement of genetic engineering. In this research, MS media containing different concentrations of BA (0.0, 0.2, 0.5, 1.0 mg/l.) with NAA (0.0, 0.2, 0.5 mg/l.) were investigated to optimize regeneration of Begonia semperflorens. The best regeneration and growth were obtained from the medium containing 0.5 BA - 0.5 NAA (67.5%) followed by 0.5 BA - 0.2 NAA (66.7%) and 0.2 BA - 0.5 NAA (65.0%) in BA and NAA combination.Öğe Çileklerde (Fragaria) çiçeklenme fotoperiyot arasındaki ilişkiler(2012) Demirsoy, Leyla; Öztürk, Ahmet; Serçe, SedatÇilekler fotoperiyot isteklerine göre kısa gün, uzun gün ve gün-nötr çilekleri olarak sınıflandırılırlar. Günümüz modern çilek çeşitlerinin çoğu kısa gün çeşitleridir. Ancak derim periyodunu uzatmadaki önemleri nedeniyle son yıllarda gün-nötr çeşitlerinin de ticari yetiştiricilikte kullanımı artmaya başlamıştır. Kültür çileklerinin karmaşık çiçeklenme karakterleri bunların çiçeklenme fizyolojisinin öğrenilmesini geciktirmiş, bu konu günümüzde bile halen merak edilen ve üzerinde durulan bir konu olmuştur. Kısa, uzun ve gün-nötr çileklerinin çiçeklenme fizyolojilerinin ve buna etki eden faktörlerin iyi bilinmesi bunların yetiştiriciliklerindeki başarıyı artıracak, çilek yetiştiriciliğinin gelişimine katkıda bulunacaktır.Öğe Determination of gene escape and fruit quality characteristics in transgenic melon (Cucumis melo L. var. inodorus)(2010) Yalçın Mendi, Yeşim; Sarı, Nebahat; Akyıldız, Asiye; Solmaz, İlknur; Ünek, Ceren; Özkaya, Okan; Serçe, SedatGene escape and fruit quality characteristics of transgenic melons (Cucumis melo L. var inodorus cv. ‘Kirkagac 637’) resistant to zucchini yellow mosaic virus (ZYMV) and control plants were investigated under screenhouse conditions. No significant differences were observed between transgenic and transgenic × control genotypes, with regard to rind thickness, fruit cavity length, fruit cavity width, total soluble solids, pistil scar diameter, and peduncle length. Fruit characters, including fruit weight, fruit width, fruit length, fruit flesh thickness, and peduncle diameter were significantly different. These results indicate that transgenic × control genotypes had higher values than transgenic (T4 and T20) genotypes, regarding fruit weight, fruit width, fruit length, fruit flesh thickness, and peduncle diameter. Significant differences were not observed between transgenic (T4 and T20), control, and transgenic × control genotypes in terms of L-ascorbic acid, malic acid, citric acid, sucrose, glucose, or fructose, but differences were observed for fruit total acidity. Esters, lactones, and alcohols were aroma components, but none differed significantly between the transgenic and control genotypes. The results show that there was 100% gene escape in the control plants within 10 m of the transgenic plants, while there was 70% gene escape in plants 12.5, 15, and 17.5 m from the transgenic plants under screenhouse conditions.Öğe Effect of natural lipid on pollen germination and pollen tube growth on loquat(Asian Network for Scientific Information, 2007) Demirkeser, T. Hakan; Çalişkan, O?uzhan; Polat, A. Aytekin; Özgen, Mustafa; Serçe, SedatThe present study evaluated the effects of a natural lipid, Lysophosphatidylethanolamine, (L) on the eight-year old loquat (Sayda) orchard located on coastal Mediterranean region in Hatay. The applications were conducted prior to bloom (Treatment I) and the same branches were treated again after two weeks from Treatment I (Treatment I+II) while the control branches were treated with water. After two weeks from the second application, buds were sampled from all experimental units and pollen viability test were conducted by standard methods. Randomly sampled buds from all treatments were kept on a room temperature to obtain pollen for both varieties and treatments. The pollen were germinated on media having various concentration of sucrose (5, 10, 15 and 20%) and incubated at 10, 15 and 20°C. The Petri dishes were placed on -20°C after 3, 6, or 9 h incubation to consecutively determine their germination rates and pollen tube growths under a light microscope. The results clearly demonstrated that L application before bloom significantly improves pollen germination rate and pollen tube growth although it has no effect on pollen viability. Among the incubation treatments, 20°C gave the most favorable results for both pollen germination rate and pollen tube growth. The highest pollen germination rates were recovered from 20% sucrose concentration while the longest pollen tubes were at 15%. The positive effects of L may be very advantageous for loquat growing especially for the early fruit production regions. © 2007 Asian Network for Scientific Information.Öğe Farklı sistemlerde yetiştirilen çileklerin (Fragaria x ananassa Duch.) meyve eti sertlik ölçümleri arasındaki ilişkiler(2008) Serçe, Sedat; Gündüz, Kazim; Özdemir, Emine; Kıyga, Yelda; Orhan, Emine; Ercişli, SezaiBu çalısmada, genis bir genetik çesitlilik içeren 11 çilek çesidi ısıtmalı cam sera, plastik sera ve açıkta olmak üzere üç yetistiricilik sisteminde yetistirilerek, çesitlerin meyve eti sertlikleri üç degisik yöntemle (Sessel sertlik sensörü; 5 mm uçlu el penetrometresi; 8 mm uçlu penotrometre) belirlenmistir. Üç yöntem arasındaki iliskilerden sadece iki penetrometre arasındakiler her üç yetistirme yerinde de önemli (R2= 0.60 – 0.93) bulunmus, öteki iliskilere ait regresyon degerleri istatistiksel olarak farklılık göstermemistir. Sonuçlar aynı genotiplere ait meyve eti sertlik degerlerinin, farklı yetistirme sistemlerinde degisik olmaları yanında farklı yöntemlerle belirlendiklerinde de degisim gösterdiklerini; ve bu degisimler arasındaki iliskilerin benzesmedigini göstermistir.Öğe Inheritance of day-neutrality in octoploid species of Fragaria(American Society for Horticultural Science, 2005) Serçe, Sedat; Hancock, James F.The inheritance of day-neutrality in octoploid Fragaria L. was investigated in crosses between day-neutral (DN) x short day (SD) and DN x DN types using F. xananassa Duchesne in Lamarck cultivars and elite selections of F. virginiana Miller and F. chiloensis (L.) Miller. Genotypes were considered as DN if they flowered under both the SDs of spring before 30 May (<14 hours) and the long days of summer after 24 July (>15 hours). Wide ranges in the percentage of DN progeny were found among the families regardless of species background (30 % to 87 % in DN x SD and 22% to 93% in DN x DN crosses). None of the families fit the segregation ratios expected if DN was regulated by recessive alleles at one locus, and only about half of the families fit the segregation ratios expected if a single dominant allele regulated DN. Several two-gene models fit the segregation data better than the single locus ones, but none of the genetic models tested fit the DN segregation ratios at the ends of the distribution range. The wide range observed in the percentage of DN progeny across all the families is most consistent with a polygenic model. Several other kinds of observations supported the multigenic regulation of DN: 1) Different DN parents crossed to the same SD genotype often produced different percentages of DN progeny, 2) Some of the day-neutrality sources were more powerful than others in producing of DNs, and 3) None of the DN parents produced 100% DN progeny, which would be expected if there were homozygous dominant DN individuals. Specific combining abilities for DN and flowering strength were significant, while general combining abilities for these traits were not. Our results suggest that parental combinations can be selected that will generate very high proportions of DN progeny that bloom for long periods of time.Öğe Reconstruction of the strawberry, fragaria ×ananassa, using genotypes of F. virginiana and F. chiloensis(American Society for Horticultural Science, 2010) Hancock, James F.; Finn, Chad E.; Luby, James J.; Dale, Adam; Callow, Pete W.; Serçe, SedatThe germplasm base of strawberries is restricted. The major cultivated strawberry species, Fragaria ×ananassa, originated ?250 years ago when South American F. chiloensis subsp. chiloensis forma chiloensis and North American F. virginiana subsp. virginiana accidentally hybridized in European gardens. Since that time, only a handful of native clones have been used by breeders. As a novel way to expand the germplasm base of the strawberry, we preselected native clones of F. virginiana and F. chiloensis for a wide range of horticulturally important characteristics and then reconstructed F. ×ananassa by crossing superior clones of each. Before crossing between species, we undertook one round of selection within species to maximize diversity. Reconstruction appeared to be an effective method of strawberry improvement, because superior families and individuals were identified that had outstanding vigor, high productivity, seed set, fruit color, and firmness. None of the fruit were of commercial size, but one reconstruction family, FVC 11 [(F. virginiana Frederick 9 × LH 50-4) × (F. chiloensis Scotts Creek × 2 MAR 1A)], had individuals with fruit weights of almost 20 g.Öğe Screening of wild strawberry genotypes against iron deficiency under greenhouse conditions(Academic Press, 2013) Torun, Ayfer Alkan; Erdem, Nazife; Aka Kaçar, Yildiz; Serçe, SedatThe cultivated strawberry Fragaria × ananassa Duch. is the natural hybrid of F. chiloensis (L.) Mill. and F. virginiana Mill. The progenitor species have high genetic diversity compared with the cultivated genotypes; therefore, the use of wild relative in F. chiloensis breeding could provide a good for broadening the available genetic variations of cultivated species. In present study, 13 genotypes selected from strawberry super core collection were tested under Fe (-) and Fe (+) conditions for their response against Fe deficiency conditions in a growth medium (GM) (soil + sand + perlite), potentially able to simulate the actual GM in nature. SPAD-meter readings indicating chlorophyll levels of the leaf, shoot dry matter yield, Fe-efficiency rate, shoot total and active Fe concentrations were determined to evaluate the resistance levels of strawberry genotypes against Fe deficiency. Results of this study indicated that different response for strawberry subspecies and genotypes of the same subspecies grown in GM against Fe deficiency. Symptom for Fe deficiency of genotypes varied between 1-5, SPAD-meter readings 3, shoot dry matter yields and shoot Fe concentrations varied between 6.5-38, 1.02-6.06 g plant-1 and 41.8-233.1 mg kg-1 respectively. Iron-efficiencies of genotypes were found between 58-98%. Strawberry subspecies, F. virginiana spp. glauca, F. chiloensis ssp. chiloensis and F. chiloensis ssp. pacifica showed Fe-efficiency values of 93.8, 79.5 and 79.1% respectively. We concluded that shoot growth performance, Fe intake from GM, transfer of Fe from roots to shoots, shoot Fe-use efficiency, Fe deficiency symptom levels and SPAD-meter readings indicating chlorophyll levels were significant parameters to evaluate the resistance of strawberry genotypes against Fe deficiency. The most Fe-efficient genotypes belonging to F. virginiana spp. glauca could be used in breeding programs aiming at developing new strawberry genotypes suitable for growing under Fe deficient conditions.Öğe Transgenik Kırkağaç 637 kavun çeşidinde morfolojik karakterizasyon(2007) Yalçın Mendi , Yeşim; Sarı, Nebahat; Solmaz, İlknur; Ünek, Ceren; Eldoğan, Selay; İpek, Muzaffer; Serçe, SedatBu çalışmada, Kabak Sarı Mozayik Virüsüne (ZYMV) dayanıklı olduğu varsayılan transgenik Kırkağaç 637 kavun çeşidinin ve kontrol bitkilerinin screenhouse koşullarında bitki özellikleri incelenmiştir. Değerlendirmeye alınan parametreler fide aşamasında kotiledon eni, kotiledon boyu ve hipokotil uzunluğu; bitki aşamasında ise bitki boyu, ana gövde çapı, boğum sayısı, yaprak sapı uzunluğu, yaprak genişliği ve yaprak boyudur. Yapılan analizler sonucunda transgenik bitkilerde kotiledon eni ve hipokotil uzunluğunun, transgenik olmayan bitkilere göre daha kısa olduğu bulunmuş, kotiledon boyları bakımından ise istatistiksel olarak bir fark saptanmamıştır. Transgenik ve transgenik olmayan bitkiler arasındaki bitki boyu (%1 önem seviyesinde), ana gövde çapı, boğum sayısı ve yaprak sapı uzunluğu da (%5 önem seviyesinde) istatistiksel olarak farklı bulunmuştur.Öğe Yapay bir veri seti ile tartılı derecelendirme yönteminin yeniden değerlendirilmesi(2009) Serçe, Sedat; Görgülü, ÖzkanBitki gen kaynaklarının morfolojik karekterizasyonu ve değişik bölgeler için çeşit adaptasyonları Türkiye’deki bahçe bitkileri araştırmalarının önemli bir kısmını oluşturmaktadır. Her iki alan da değişik önem seviyelerinde birçok bahçe bitkileri özelliğinin çok sayıda genotip için değerlendirmesini gerektirmektedir. Bu tip denemelerde sıklıkla tartılı derecelendirme yöntemi bir istatistiksel yöntem olarak kullanılmaktadır. Tartılı derecelendirme ile ilgili yapılan kaynak taramasında, halen uygulanmakta olan yöntemin bahçe bitkileri araştırmaları için ilk olarak önerilen yöntemden önemli ölçüde farklı olduğu görülmüştür. Bu çalışmada, yapay bir veri dosyası kullanarak, orijinal yöntemle Türkiye’deki çalışmalarda kullanılan tartılı derecelendirme yönteminin aynı veri seti için değişik sonuçlar verebileceğini gösterdik. Önem testi içermeyen mevcut yöntem, test edilen genotiplerin toplam puanları arasında, istatistiksel olarak önemli olup olmadığı belirlenememektedir. Ancak bu yöntemdeki hiçbir sonuç istatistiksel olarak desteklenmemektedir. Bu yüzden bahçe bitkilerindeki çok-değişken içeren araştırmalarda ya “asıl” tartılı derecelendirme yönteminin titizlikle takip edilmesini ya da diğer çok-değişkenli analiz yöntemlerinin kullanılmasını önerilmektedir.
