Yazar "Tok, Fatih Mehmet" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 18 / 18
  • Küçük Resim
    Öğe
    Analysis of genetic diversity of Sclerotinia sclerotiorum from eggplant by mycelial compatibility, random amplification of polymorphic DNA (RAPD) and simple sequence repeat (SSR) analyses
    (Taylor & Francis Ltd, 2016) Tok, Fatih Mehmet; Dervis, Sibel; Arslan, Mehmet
    The genetic diversity and pathogenicity/virulence among 60 eggplant Sclerotinia sclerotiorum isolates collected from six different geographic regions of Turkey were analysed using mycelial compatibility groupings (MCGs), random amplified polymorphic DNA (RAPD) and simple sequence repeat (SSR) polymorphism. By MCG tests, the isolates were classified into 22 groups. Out of 22 MCGs, 36% were represented each by a single isolate. The isolates showed great variability for virulence regardless of MCG and geographic origin. Based on the results of RAPD and SSR analyses, 60 S. sclerotiorum isolates representing 22 MCGs were grouped in 2 and 3 distinct clusters, respectively. Analyses using RAPD and SSR markers illustrated that cluster groupings or genetic distance of S. sclerotiorum populations from eggplant were not distinctly relative to the MCG, geographical origin and virulence diversity. The patterns obtained revealed a high heterogeneity of genetic composition and suggested the occurrence of clonal and sexual reproduction of S. sclerotiorum on eggplant in the areas surveyed.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Chemical control of septoria blight of parsley caused by septoria petroselini
    (2008) Tok, Fatih Mehmet
    The effects of various fungicides on spore germination, mycelial growth, seed transmission, and infection by Septoria petroselini Desm., the causal agent of Septoria blight of parsley, were determined in this study. Eleven fungicides (azoxystrobin, benomyl, captan, copper oxychloride, kresoxim-methyl mancozeb, maneb, propineb, tebuconazole, thiram, and trifloxystrobin) were tested at various concentrations ranging from 0.025 to 50 mg l&#8211;1 in spore germination and mycelial growth assays. Tebuconazole was the most effective fungicide in all the experiments, with an EC50 value < 0.052 mg l&#8211;1, followed by azoxystrobin, captan, and trifloxystrobin, with EC50 values of 0.053, 0.06, and 0.066 mg l&#8211;1, respectively. Many of the fungicides were effective on spore germination in PDA medium at concentrations ranging from 0.052 mg l&#8211;1 (Tebuconazole) to 23.032 mg l&#8211;1 (copper oxychloride). Captan, mancozeb, maneb, and thiram were very effective at reducing spore germination, but were less effective at reducing mycelial growth, for which their EC50 values were up to 735-, 192-, 192-, and 191-fold higher, respectively. Seed transmission of Septoria blight of parsley was controlled by tebuconazole, benomyl, azoxystrobin, kresoxim-methyl, and captan, which had inhibition rates of up to 95%, 93%, 93%, and 66%, respectively. Azoxystrobin, benomyl, kresoxim-methyl, trifloxystrobin, and tebuconazole inhibited Septoria blight in vivo, but captan, mancozeb, and maneb were effective at reducing the number of lesions only when they were applied before inoculation. Copper oxychloride, the most extensively used fungicide for controlling Septoria blight by parsley growers, was surprisingly the least effective in all the experiments.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Distribution and genetic chemotyping of Fusarium graminearum and Fusarium culmorum populations in wheat fields in the eastern Mediterranean region of Turkey
    (Taylor & Francis Ltd, 2016) Tok, Fatih Mehmet; Arslan, Mehmet
    Fusarium graminearum and Fusarium culmorum are among the major causal agents of Fusarium head blight, which reduces both crop yield and grain quality in wheat worldwide. The present study was conducted with 57 isolates collected from 23 different locations across four provinces in the 2011/2012 growing season. Out of the 57 Fusarium isolates, 32 isolates were identified as F. graminearum and 25 isolates were identified as F. culmorum. Both pathogens are of particular importance, since they produce several mycotoxins. Among these, deoxynivalenol (DON) and nivalenol (NIV) are well known for their toxicity towards human and animal health. Genetic chemotyping of F. graminearum and F. culmorum species indicated that both DON and NIV chemotypes were present in the surveyed area. Of the 32 F. graminearum isolates, the primer sets Tri13DON and Tri13NIV identified 87.5% as DON chemotypes and 12.5% as NIV chemotypes. Similarly, the 25 F. culmorum isolates displayed 88% DON and 12% NIV chemotypes. In addition, DON acetylated derivatives, 3-acetyldeoxynivalenol (3-AcDON) and 15-AcDON, were identified by polymerase chain reaction based methods. It was determined that 15-AcDON sub-chemotype was dominant in F. graminearum populations, whereas 3-AcDON was dominant in F. culmorum populations. This is the first report demonstrating the presence of F. graminearum and F. culmorum isolates and the distribution of 3-AcDON and 15-AcDON chemotypes in both Fusarium species in wheat fields of eastern Mediterranean region of Turkey.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Elma (Malus domestica) ağaçlarından elde edilen endofitik fungusların elma çoklu sürgün fitoplazma hastalığı (Candidatus Pyhtoplasma mali) üzerine etkinliklerinin belirlenmesi
    (2022) Yavuz, Şefika; Gazel, Mona; Tok, Fatih Mehmet; Çağlayan, Kadriye
    Amaç: Bu çalışmada Elma Çoklu Sürgün Fitoplazma Hastalığı (EÇSF) (Candidatus Pyhtoplasma mali)’nın biyolojik mücadelesinde endofitik fungusların etkinliğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Böylece pratikte kimyasal mücadele olanağı olmayan hastalık etmenine karşı farklı kontrol stratejileri geliştirilebilme olanağının sağlanması hedeflenmiştir. Yöntem ve Bulgular: EÇSF ve endofit fungus izolasyonları için toplam 50 farklı bahçe gezilerek fitoplazma testleri için 360 ağaçtan, endofit funguslar için ise hem sağlıklı hem de fitoplazma ile enfekteli 198 ağaçtan bitki örneği toplanmıştır. Fitoplazma açısından testlenen 360 örnekten 29 tanesi ‘Ca. P. mali’ ile enfekteli bulunmuştur. ‘Ca. P. mali’ ile enfekteli ve sağlıklı elma ağaçlarından endofit fungus türleri izole edilmiş, bu fungusların morfolojik ve moleküler tanısı ile birlikte patojenisite çalışmaları yapılmıştır. Sağlıklı elma ağaçlarından en yaygın olarak izole edilen endofit funguslardan Epicoccum nigrum, Aureobasidium pullulans, Ulocladium consortiale’nin EÇSF hastalığına karşı etkinlikleri incelenmiştir. Her bir fungus izolatının EÇSF hastalık yoğunluğunu farklı düzeylerde etkilediği, en yüksek etkinin A. pullulans’a ait olduğu ve EÇSF hastalık yoğunluğunu uygulama sonrası %34,18 etki değeri ile azalttığı belirlenmiştir. Genel Yorum: EÇSF hastalığının etkili bir kimyasal mücadelesinin bulunmaması ve etmenin karantina listesinde yer alması nedeniyle olası biyolojik mücadele uygulamaları oldukça önemlidir. EÇSF ile enfekteli ağaçlara inokule edilen 3 farklı endofit fungus türünden Aureobasidium pullulans’ın fitoplazma yoğunluğunu diğer 2 etmene göre daha fazla azaltmasından dolayı A. pullulans hastalıkla mücadelede kullanılabilecek biyolojik mücadele ajanı olabilir. Çalışmanın Önemi ve Etkisi: Bu çalışma ile biyolojik mücadele ajanı olan endofit fungusların elmalarda EÇSF hastalığı üzerine etkileri Türkiye’de ilk kez araştırılmış ve hastalığın kontrol stratejilerinin oluşturulmasında önemli ön bulgular elde edilmiştir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Farklı kökenli bazı pamuk genotiplerinde verticillium solgunluğuna dayanıklılığın araştırılması
    (Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, 2019) Akışcan, Yaşar; Tok, Fatih Mehmet
    Bu çalışma, farklı kökenli bazı pamuk genotiplerinin Verticillium solgunluğu hastalığına dayanıklılık durumlarını tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Çalışma, tesadüf blokları deneme deseni uyarınca, üç tekerrürlü olarak kontrollü iklim kabininde yürütülmüştür. Çalışmada inokulasyon işlemi, bitkilerinin 2-3 gerçek yaprağa sahip olduğu dönemde, kökleri V. dahliae’nın T1 patotipine ilişkin izolatının 107 konidi ml-1 konsantrasyonundaki spor süspansiyonuna daldırılarak yapılmıştır. Çalışma sonucunda, genotiplerin yaprak ve iletim dokusu semptomlarına göre, hastalık indeksi değerleri arısındaki farklılıkların, istatistiksel olarak % 1 düzeyinde önemli olduğu saptanmıştır. Çalışmada incelenen genotiplere ilişkin hastalık indeksi değerlerinin yaprak semptomlarına göre istatistiksel olarak 13; iletim dokusu semptomlarına göre ise 16 farklı grupta toplandığı tespit edilmiştir. Materyal olarak kullanılan pamuk genotipleri arasında, yaprak semptomlarına göre, hastalığa en dayanıklı genotiplerin sırasıyla ABD kökenli Tamcot Camd-ES (1.39), Türkiye kökenli PG 510-7 (1.64) ve BA-525 (1.72); iletim dokusu semptomlarına göre ise sırasıyla ABD kökenli Tamcot Camd-ES (1.31), Türkiye kökenli PG 510-7 (1.47) ve İH-26-K-5 olduğu saptanmıştır. Bu çalışma sonucunda, genotiplere ilişkin olarak yaprak ve iletim dokularındaki semptomlara göre elde edilen hastalık indeksi değerleri arasında yüksek düzeyde pozitif yönde korelasyon (r= 0.972) olduğu saptanmıştır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    First report of the Olpidium virulentus-mediated transmission of blueberry mosaic-associated virus in blueberries in Turkey
    (Springer, 2021) Caglayan, Kadriye; Akkan, Rengin; Gazel, Mona; Tok, Fatih Mehmet
    [Abstract Not Available]
  • Küçük Resim
    Öğe
    First report of Verticillium dahliae causing Verticillium wilt on avocado (Persea americana) in Turkey
    (Springer, 2022) Tok, Fatih Mehmet; Dervis, Sibel
    [Abstract Not Available]
  • Küçük Resim
    Öğe
    Hatay ilinde domates bitkilerinden elde edilen Pyrenochaeta lycopersici izolatlarının virülens düzeyleri ve moleküler tiplerinin belirlenmesi
    (Mevlüt AKÇURA, 2019) Tok, Fatih Mehmet
    Steril fungus olarak da bilinen Pyrenochaeta lycopersici, domates yetiştiriciliği yapılan ılıman iklim kuşağındaki pek çok alanda, %40-70 arası ürün kaybına sebep olan önemli bir patojen fungustur. P. lycopersici tarafından oluşturulan domates mantarımsı kök hastalığının etkin kimyasal mücadelesi bulunmamaktadır. Bu çalışmada, Hatay ilinde domates yetiştiriciliği yapılan alanlardan elde edilen P. lycopersici izolatlarının virülens düzeyleri ve moleküler tipleri araştırılmıştır. 2015 yılında Hatay iline bağlı domates yetiştirilen alanlarda survey çalışmaları gerçekleştirilmiş ve bu esnada solgunluk, sararma ve kök çürüklüğü görülen bitkilerden örnekler alınmıştır. Yarı seçici besi ortamında yapılan izolasyonlarda 17 P. lycopersici izolatı elde edilmiş ve teşhisleri ITS1/4 sekansı ile moleküler olarak doğrulanmıştır. Plyc1 ve Plyc2 spesifik primerleri ile yapılan PCR işlemi sonrasında izolatların 3’ünün moleküler Tip1 ve 14’ünün ise Tip2 olduğu tespit edilmiştir. Domates fideleri ile kültür filtrat yöntemi kullanılarak patojenisite testi gerçekleştirilmiştir. Oluşan hastalık simptomları 0-4 skalası kullanılarak değerlendirilmiş ve skala değerleri McKinney formülü kullanılarak McKinney indeksi değerlerine dönüştürülmüştür. Patojenisite testi sonucunda hastalık şiddeti izolatlar arasında farklılık göstermiştir (65-95). Moleküler tip ile izolatların virülenslikleri arasında herhangi bir ilişki bulunmadığı ancak izolatların elde edildikleri lokasyon ile virülenslikleri arasında hafif bir ilişkinin bulunduğu tespit edilmiştir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    HOST SELECTIVE VIRULENCE, TEMPERATURE RESPONSE AND GENETIC DIVERSITY IN MACROPHOMINA PHASEOLINA ISOLATES FROM SESAME AND PEANUT IN SOUTHERN TURKEY
    (Parlar Scientific Publications (P S P), 2018) Tok, Fatih Mehmet; Dervis, Sibel; Arslan, Mehmet
    In this work, host specificity (comparing virulence levels on diverse hosts), temperature response as a physico-morphological characteristic, and genetic diversity of 40 M. phaseolina isolates from sesame and peanut plants with different geographic origins were evaluated. Sesame and peanut isolates of M. phaseolina performed different levels of virulence on maize, watermelon, melon, peanut, and soybean. The temperatures between 25 and 30 degrees C were the optimum temperatures for colony size of isolates from sesame and peanut. A temperature of 25 degrees C was optimal for only 26 isolates (65%), but 30 degrees C was optimal for 39 isolates (97.5%). UPGMA clustering of data indicated that the Sesame and peanut isolates displayed various levels of genetic similarity within a range of 0.79 to 1.0 similarity coefficient index in three major cluster groups. With a few exceptions, isolates from the same or close locations tended to group together.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Kavun ve hıyar patojeni Fusarium oxysporum izolatlarının patojenisite, ırk, vejetatif uyum grubu ve aflp teknikleriyle karakterizasyonu ve dağılımları
    (Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, 2010) Tok, Fatih Mehmet; Kurt, Şener
    Bu çalışmanın amacı, kavun ve hayır bitkilerinden elde edilen Fusarium oxysporum izolatlarının patojenisite, fizyolojik ırk, vejetatif uyum grubu ve AFLP yöntemleri ile karakterize edilmesidir. 2007 ve 2008 yıllarında kavun ve hıyar yetiştiricilik dönemlerinde, Akdeniz Bölgesinde Adana, Antalya, Hatay ve Mersin, Güneydoğu Anadolu Bölgesinde ise Adıyaman, Batman, Diyarbakır, Mardin ve Şanlıurfa illerine bağlı alanlarda hastalık surveyi gerçekleştirilmiştir. Örnekleme yapılan alanlardan alınan hasta bitki örneklerinden yapılan izolasyonlar sonucu, kavun bitkisinden 114, hıyardan 47 F. oxysporum izolatı elde edilmiştir. Patojenisite çalışmaları, kavun ve hıyar fidelerinin ilk gerçek yaprak döneminde, kök daldırma yöntemiyle gerçekleştirilmiştir. Kavundan elde edilen 114 F. oxysporum izolatının 89'u kavun fidelerinde hastalık belirtisi oluşturmuş ve Fusarium oxysporum f.sp. melonis (Fom) olarak tanımlanmıştır. Hıyar bitkilerinden elde edilen 47 F. oxysporum izolatının ise 40'ı hıyar fidelerinde hastalık belirtisi oluşturmuş ve bunlar Fusarium oxysporum f.sp. radicis-cucumerinum (Forc) olarak tanımlanmıştır. Diferansiyel çeşitlerle yürütülen patojenisite çalışmalarında, 89 Fom izolatının 67'si (%75) ırk 1, 17'si (%19) ırk 0 ve 5'i (%6) ırk 1-2 olarak bulunmuştur. Vejetatif uyumluluk grubu (VUG) analizlerinde, nitratı kullanamayan mutantlar (nit) minimal ortamda tüm kombinasyonlarda eşleştirilmiş ve 89 Fom izolatının 71'i (%79) VCG0138, 13'ü (%15) VCG0134, 5'i (%6) VCG0133 olarak tespit edilmiştir. 40 Forc izolatından 38'i (%95) VCG0260 iken 2'si (%5) VCG0261 grubu ile uyumlu oldukları belirlenmiştir. Temsili 76 Fom ve 30 Forc izolatının AFLP analizlerinin sonucunda, Fom izolatları 3 farklı AFLP grubuna ayrılmıştır. AFLP II grubu 14 Fom izolatından oluşmuş ve tamamı VUG 0134, AFLP III 57 izolat ve tamamı VCG0138, AFLP IV grubu 5 izolat ve tamamı VUG0133 grubundan meydana gelmiştir. Forc izolatlarının ise AFLP analizi ile 2 farklı grupta toplandıkları tespit edilmiştir. Birinci grup 28 izolattan oluşmuş ve tamamı VCG 0260 iken, VUG 0261 grubu 2 izolat ise diğer AFLP grubunda yer almıştır. Bu çalışma ile, AFLP analizinde oluşan grupların tamamının VUG ile bağlantılı olduğu belirlenmiştir.
  • [ N/A ]
    Öğe
    Maydanozda septoria yakınlığının lezyon gelişimi üzerine inokulum yoğunluğu, yaprak ıslaklık süresi ve sıcaklığın etkileri
    (Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, 2005) Tok, Fatih Mehmet; Kurt, Şener
    ÖZET MAYDANOZDA SEPTORİA YANIKLIĞININ LEZYON GELİŞİMİ ÜZERİNE İNOKULUM YOĞUNLUĞU, YAPRAK YAŞI, YAPRAK ISLAKLIK SÜRESİ VE SICAKLIĞIN ETKİLERİ Kontrollü koşullarda, inokulum yoğunluğu, yaprak yaşı, sıcaklık ve yaprak ıslaklık süresinin, maydanozda Septoria yanıklığının {Septoria petroselini Desm.) enfeksiyonu ve gelişimi üzerine etkileri araştırılmıştır. Fırça ile inokule edilmiş bitkilerin yaprak yüzeyinde, inokulum konsantrasyonunun 10 ten 106'ya yükselmesi ile, cm2'deki ortalama lezyon sayısı %72.4 oranında artış göstermiştir. Maydanoz yaprakları yaşlanırken, S. petroselini enfeksiyonuna daha duyarlı hale gelmiştir. Genç ve yaşlı yapraklar için inokulum konsantrasyonu ile lezyon alam arasında iki farklı linear ilişki bulunmuştur. 104'ün üzerindeki bir inokulum konsantrasyonu, hastalığın gelişimi için yeterli olmuştur. 15, 17, 27 ve 32°C sıcaklıklarda, yaprak ıslaklık süresi arttıkça maydanoz yapraklarındaki hastalık gelişimi azalmasına karşın, 20°C ve 23°C'de ıslaklık süresi artarken ortalama lezyon sayısı artış göstermiştir. Maydanozda Septoria yanıklığının optimum gelişme sıcaklığının, 72 saatlik ıslaklık süresinde 20°C ve 23 °C olduğu tespit edilmiştir. Piknitlerle kaplı lezyon alanı, 48 saatlik yaprak ıslaklık süresinde, 17°C ve 23°C'ler arasında önemli ölçüde artış göstermiştir. Herbir lezyondaki piknit sayısı, herbir piknitteki spor sayısı ve herbir lezyondaki spor sayısının, 27°C'de inkübe edilen bitkilerde 13°C'deki bitkilere göre daha fazla olduğu belirlenmiştir. 2005, 55 Sayfa
  • Küçük Resim
    Öğe
    Molecular and morphological identification of fungal disease agent Trichothecium roseum developing secondarily to gray rot caused by Botrytis cinerea isolated from grapes in Turkey
    (2021) Tok, Fatih Mehmet
    Aims: Identification of Trichothecium roseum infecting grapes first time in Turkey.Methods and Results: During the summer of 2020, white and pale pink stains were observed on grapes in the vineyards and on the harvested grapes in storages. These stains resembling powdery mildew on the grapes were observed on the clusters, mostly developing secondarily to gray rot caused by Botrytis cinerea. To determine of the causal agent of disease symptoms, some symptomatic clusters were collected both from the vineyards and storages located in Hassa district of Hatay province in Turkey. Two different methods were used to isolate the fungus from the symptomatic tissues. For molecular identification, ITS rDNA gene sequence were amplified using ITS1 and ITS4 primers. Spore suspension of the fungus was sprayed on detached vine organs such as leaf, bud, stem and cluster, and after 7 days diseases symptoms were observed resembling those in the orchard. ITS1/4 primer pairs produced about 700 bp band on the agarose gel. Based on the morphologic and molecular characteristics, the fungus was identified as Trichothecium roseum and it has been identified for the first time on grapes in Turkey with this study.Conclusions: Trichothecium roseum is present on grapes in Turkey and there is no difference in the incidence or prevalence of Trichothecium roseum in the vineyards in the cultivation areas of Hassa district of Turkey.Significance and Impact of the Study: Trichothecium roseum was detected for the first time on vineyards in Turkey with this study. This fungus does not cause significant economic damage directly, but it causes both economic and health problems due to the mycotoxins which are produced by the fungus.
  • Küçük Resim
    Öğe
    OCCURRENCE OF ISARIOPSIS LEAF SPOT OR BLIGHT OF VITIS RUPESTRIS CAUSED BY PSEUDOCERCOSPORA VITIS IN TURKEY
    (Univ Agronomic Sciences & Veterinary Medicine Bucharest - Usamv, 2017) Tok, Fatih Mehmet; Dervis, Sibel
    In mid-autumn 2013, a disease of Vitis rupestris affecting 30 to 50% of the plants was observed in an orchard of the Kirikhan district of Hatay province in the east Mediterranean region of Turkey. Symptoms included presence of initially tiny and angular chlorotic halos but latterly large black spots. On the spots, cercosporoid structures were present. Based on cultural and morphological characteristics of the consistently isolated fungus and pathogenicity tests, the causal agent of this leaf spot or blight was identified as Pseudocercospora vitis. This appears to be the first report of P. vitis on V. rupestris in Turkey. Since Isariopsis leaf spot caused by P. vitis can also affect grapevines (V. vinifera), it might negatively impact orchards and vineyards in the future and might be considered a potential threat to Turkish grapevine production.
  • [ N/A ]
    Öğe
    Pathogenicity, races, vegetative compatibility and AFLP groups of Fusarium oxysporum f. sp. melonis Fom isolates from eastern Mediterranean and south-eastern Anatolia regions of Turkey
    (Gaurav Publications, 2013) Tok, Fatih Mehmet; Kurt, Sener
    In the 2007 and 2008 melon growing seasons, surveys were conducted in Adana, Antalya, Hatay and Mersin provinces of the Mediterranean Region and Adiyaman, Batman, Diyarbakir, Mardin, Sanliurfa provinces of south-eastern Anatolia Region of Turkey. One hundred and fourteen F. oxysporum isolates were recovered from diseased melon plants. The pathogenicity was tested on melon seedlings at the one-true-leaf stage. Eighty-nine of the 114 isolates of F. oxysporum were virulent on melon seedlings. Based on disease symptoms, 89 isolates were identified as F. oxysporum f. sp. melonis (Fom). Mutants in different phenotypic classes were paired on MM. Of 89 Fom isolates, 71 79% were found belonging to VCG 0138, 13 15% and 5 (6%) to VCG 0134 and 0133, respectively. All strains were vegetatively self-compatible. Fom isolates were grouped into three distinct clusters and eight F. oxysporum isolates grouped into one cluster. Group one included all eight F. oxysporum isolates obtained from pea plants. Group two included 14 isolates belonging to VCG 0134, group three included 57 Fom isolates belonging to VCG 0138 and five belonging to VCG 0133. Groups two and three composed of race 0 and 1, whereas group 4 contained only race 1-2.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Pathogenicity, vegetative compatibility and amplified fragment length polymorphism (AFLP) analysis of Fusarium oxysporum f. sp radicis-cucumerinum isolates from Turkish greenhouses
    (Springer, 2010) Tok, Fatih Mehmet; Kurt, Sener
    The objective of the current study was to characterize Fusarium oxysporum f. sp. radicis-cucumerinum isolates from cucumbers in Turkey in terms of pathogenicity, vegetative compatibility and amplified fragment length polymorphism (AFLP) variation. In the 2007 and 2008 greenhouse cucumber-growing seasons, surveys were conducted in Adana, Antalya, Hatay and Mersin provinces of the Mediterranean region of Turkey. Forty-seven fungal isolates of F. oxysporum were recovered from diseased cucumber plants. The pathogenicity of each isolate was tested on cucumber seedlings at the one-true-leaf stage. Forty of the 47 isolates of F. oxysporum were virulent on cucumber seedlings. Based on disease symptoms, the differential effect of temperatures of 17 degrees C and 29 degrees C on disease development, and the virulence on cucumber seedlings, these 40 isolates were identified as F. oxysporum f. sp. radicis-cucumerinum. Nitrate non-utilizing mutants were generated on minimal medium containing 1.5% KClO3 and their phenotypes were determined. Mutants in different phenotypic classes were paired on minimal medium; of 40 F. oxysporum f. sp. radicis-cucumerinum isolates, thirty-eight were placed into VCG 0260. Remaining two strains were assigned to VCG 0261. The AFLP primers produced a total of 180 fragments between 200 and 500 bp in length for the 30 isolates tested. At a genetic similarity of 0.71, the UPGMA analysis separated the isolates into two distinct clusters. The first cluster, AFLP I, included 28 isolates, of which all belonged to VCG 0260. Two strains in the second AFLP cluster both belonged to VCG 0261.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Rootstock potential of Turkish lagenaria siceraria germplasm for watermelon: Plant growth,graft compatibility, and resistance to fusarium
    (2007) Yetişir, Halit; Kurt, Şener; Sarı, Nebahat; Tok, Fatih Mehmet
    Türkiye’nin su kabağı (Lagenaria siceraria) genetik kaynaklarının karpuz için anaçlık potansiyeli araştırılmıştır. Çalışma için morfolojik karakterlere göre 210 genotip arasından 72 su kabağı genotipi seçilmiştir. İki tane ticari anaç da karşılaştırma amacı ile kullanılmıştır. Aşı tutma oranını belirleme çalışmasında kalem olarak Crimson Tide karpuz çeşidi kullanılmıştır. Aşı kombinasyonlarında çıkıştaki homojenlik, hipokotil morfolojisi, aşı tutuma oranı ve Fusarium oxysporum f. sp. niveum (FON)’a dayanıklılık belirlenmiştir. Ayrıca, aşılanmış bitkiler, anaçların bitki gelişimine etkilerini araştırmak için saksılarda 3 hafta süreyle yetiştirilmiştir. Yaprak sayısı, bitki kuru ağırlığı ve kök kuru ağırlığı tespit edilmiştir. Fide çıkışındaki homojenlik % 72 ile % 100 arasında değişmiştir. En yüksek aşı tutma oaranı % 99, en düşük aşı tutuma oranı ise % 70 olarak tespit edilmiştir. Aşılanmış olan bitkiler kontrol bitkilerine oranla daha iyi gelişme göstermişlerdir. Bütün su kabağı genotipleri FON’un üç ırkına da dayanıklı bulunmuştur. Su kabağı genotiplerinden dokuzunda sararma gözlenmiş, ancak yapılan inceleme sonucunda sararmanın FON’dan kaynaklanmadığı belirlenmiştir. FON’un üç ırkına duyarlı olan Crimson Sweet karpuz çeşidi, yüksek aşı tutma oranı gösteren 10 su kabağı genotipi üzerine, anacın FON’a dayanıklılık üzerindeki etkisini araştırmak için aşılanmıştır. Aşılanmış bitkilerin hepsi FON’a dayanıklı bulunurken, aşılanmamış bitkiler FON’un 3 ırkına da duyarlı bulunmuşlardır. Sonuçlar, Türkiye su kabağı genetik kaynaklarının karpuz için Fusarium’a karşı güçlü bir anaç potansiyeline sahip olduğunu ve ıslah programları için iyi bir kaynak olduğunu göstermiştir
  • Küçük Resim
    Öğe
    Sıcak su uygulamalarının maydanoz septoria yaprak lekesi hastalığı etmeni Septoria petroselini’nin tohumla taşınımı üzerine etkisi
    (Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, 2019) Tok, Fatih Mehmet; Kurt, Şener
    Amaç: Bu çalışmada sıcak su uygulamalarının maydanozda Septoria yaprak lekesi hastalığı etmeni S. petroselini’nin tohumla taşınımı üzerine etkinliğinin saptanmasıdır. Yöntem ve Bulgular: Hatay iline bağlı, maydanoz yetiştiriciliğinin yoğun olduğu Samandağ ve Arsuz ilçelerinde survey çalışmaları gerçekleştirilmiş ve S. petroselini ile enfekteli olduğu düşünülen tarlalardan tohumlar elde edilmiştir. Sağlıklı tohumlarda çimlenme oranı tespit edildikten sonra enfekteli tohumlar ayrılarak 40, 45, 50, 55, 60 ve 65°C’ye ayarlanmış sıcak suya 10, 20 ve 30 dakika süre ile daldırılmıştır. Farklı sıcaklıklarda farklı süreler ile tutulan enfekteli maydanoz tohumları daha sonra steril kurutma kağıtları arasında çimlendirilmiş ve gelişen fidelerde enfeksiyon oranı hesaplanmıştır. Enfekteli tohumlarda çimlenme 55°C’den sonra ciddi oranda azalma göstermiş, 65°C’de 20 dakika tutulan tohumlarda ise çimlenme gözlenmemiştir. Enfekteli fide oranı ise 55°C’de 30 dakika tutulan tohumlarda %20’lere düştüğü, dolayısıyla bu sıcaklıkta S. petroselini’nin taşınımının %80 oranında engellendiği tespit edilmiştir. Genel Yorum: Maydanozda Septoria yaprak lekesi hastalığı etmeni S. petroselini tohumla taşınabilen patojen bir fungustur. Maydanoz tohumlarının 55°C’de 30 dakika ya da 60ºC’de 10 dakika tutulması ile bu hastalığın tohumla taşınımı önemli ölçüde azalmaktadır. Çalışmanın Önemi ve Etkisi: Türkiye’deki maydanoz üretiminin %54’i Hatay ilinde gerçekleşmektedir. Yöredeki üreticiler genellikle tohumluk maydanozları kendileri üretmekte ve dolayısıyla maydanozda Septoria Yaprak Lekesi Hastalığı zaman zaman epidemi yaparak ciddi kayıplara yol açmaktadır. Yapılan bu çalışma ile sıcak su uygulamasının S. petroselini’nin tohumla taşınımını önemli ölçüde azalttığı tespit edilmiştir. Dolayısıyla bu yöntemin kullanılmasıyla hastalığın yaygınlığı ve verim kayıplarının önemli ölçüde azalacağı düşünülmektedir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Vegetative compatibility groups and pathogenicity of Verticillium dahliae isolates from watermelon in Turkey
    (Academic Journals, 2009) Dervis, Sibel; Yetisir, Halit; Tok, Fatih Mehmet; Kurt, Sener; Karaca, Fatih
    In this study, surveys were carried out for Verticillium wilt in watermelon fields (262 fields) in 13 provinces from five regions of Turkey. The proportion of fields having wilted plants was 40%. Verticillium dahliae was isolated from 15.2% of the fields showing wilted plants. At the end of surveys, 16 V. dahliae isolates (each from a different wilted field, collected from eight provinces of the Aegean, Central Anatolia, Marmara, Mediterranean and Southeastern Anatolia Regions) were obtained and used for vegetative compatibility analysis using nitrate non-utilizing mutants and reference isolates belonging to vegetative compatibility groups (VCGs) 1A, 2A, 2B, 3, 4A and 4B. Eleven V. dahliae isolates from Adana, Adiyaman, Balikesir, Diyarbakir, Konya and Mersin provinces were assigned to VCG2B, two from Mersin province to VCG2A, one from Balikesir province to VCG4B and two from Manisa and Aydin provinces to VCG1A whereas VCG3 and VCG4A were not defined among the isolates. To reveal a possible correlation between VCG and pathogenic group in V. dahliae, pathogenicity of all isolates representing the four VCGs were tested on three watermelon cultivars (Citrullus lanatus cultivars 'Crimson Sweet', 'Crimson Tide' and 'Crisby') and a susceptible cotton cultivar (Gossypium hirsutum cultivar Cukurova 1518') in a greenhouse. In watermelon cultivars, most VCG2B isolates caused significantly more severe symptoms than VCG4B, VCG2A and VCG1A. VCG4B isolate was more virulent on all watermelon cultivars than both VCG1A isolates. The isolates within VCG2A and VCG1A caused similar virulence patterns on 'Crimson Sweet' and 'Crimson Tide' cultivars but for 'Crisby' VCG1A did not cause any leaf symptom. Virulence to watermelon cultivars varied only among the isolates within VCG2B. Significant differences in virulence to cotton were observed between isolates from different VCGs except the similarity between VCG2A and VCG4B. The results expose that the population of V. dahliae from watermelon in Turkey is heterogeneous (four different VCGs among 16 isolates) but VCG2B seems to be a more specialized form for this host in Turkey.