Yazar "Tutuk, Sümeyye" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Deneysel varikosel modeli oluşturulmuş ratlarda testiküler hasar üzerine lipoik asitin etkileri(Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, 2019) Tutuk, Sümeyye; Özcan, OğuzhanVarikosel (V), spermatik kordtan gelen venöz pampiniform pleksusun patolojik bir dilatasyonudur. Alfa lipoik asit (αLA) bir serbest radikal temizleyici ve güçlü bir biyolojik antioksidandır. İnsanlarda karaciğer, kalp ve böbreklerde sentezlenir ve hem su hem de yağda çözünebilir olması, hücresel membranlardaki lipid peroksitleri de içeren serbest radikalleri azaltmada, temizlemede ve ayrıca normal antioksidan enzim profilini yeniden kazandırmada oldukça etkilidir. Çalışmamızda deneysel varikosel modeli oluşturarak sıçanlarda lipoik asitin testiküler hasar üzerine koruyucu etkilerini inceledik. Mustafa Kemal Üniversitesi Hayvan Deneyleri Yerel Etik Kurulu'ndan onay alınan bu çalışmada ortalama 300-400 gr ağırlığında Wistar Albino cinsi 40 adet erkek sıçan kullanıldı. Sıçanlar her grupta 10 adet olacak şekilde 4 farklı gruba rastgele olarak ayrıldı. Grup I (Kontrol), Grup II (Sham), Grup III (V), Grup IV (V+αLA 100 mg/kg/gün 6 hafta intraperitoneal olarak verildi). Grup III ve IV'ün hayvanlarında fındıkkıran fenomenine uygun olarak deneysel varikosel modeli oluşturuldu. Doku homojenatlarından malondialdehit (MDA), homojenattan elde ettiğimiz süpernatanlarda ise antioksidan enzimlerden glutatyon peroksidaz (GSH-Px) ve katalaz (CAT) aktivitelerinin tayini spektrofotometrik olarak yapıldı. Varikosel grubunda MDA düzeyleri kontrol grubuna göre istatiksel olarak anlamlı derecede yüksekken (P=0,001) GSH-Px ve CAT düzeyleri anlamlı dercede düşük bulundu (P=0,001). V grubuna kıyasla, V+αLA grubunda ise MDA düzeyleri anlamlı dercede düşük bulunurken (P=0,001) GSH-Px ve CAT düzeylerinin anlamlı dercede arttığı görüldü (P=0,001). Serumda testis hasarını gösteren NF-κB, TNF-α ve IL-6 düzeyleri; hormonal disfonksiyonu belirlemek için testosteron düzeyleri tespit edildi. NF-κB, TNF-α ve IL-6 düzeylerinin varikosel grubunda kontrole kıyasla anlamlı derecede arttığı (sırasıyla; P=0,004 P=0,001 P=0,001), testosteron seviyelerinin ise azaldığı (P=0,001) görüldü, bunun yanısıra tedavi grubunda ise V grubuna kıyasla testosteron düzeylerinin anlamlı derecede arttığı (P=0,001); NF-κB, TNF-α ve IL-6 düzeylerinin ise anlamlı derecede azaldığı (sırasıyla; P=0,001 P=0,001 P=0,001) tespit edildi. Histopatolojik incelemede diğer tüm gruplara kıyasla varikosel grubunda bozulmuş seminifer tübül yapısı ile spermatogenezde tama yakın kayıp tespit edilmiştir. V grubuna kıyasla V+αLA grubunda ise spermatogenez ve morfolojide düzelme gözlenmiştir. Sonuç olarak; varikosele bağlı testis hasarında αLA, hem doku hasarını önleyici hem de testosteron düzeylerini iyileştirici etkileri ile bir tedavi seçeneği olarak düşünülebilir.