Yazar "Yiğit, Abdurrahman" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 21
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Adıyaman ilinde farklı ekosistemlerdeki hububat alanlarında Yumurta Paraziotiti (Trissolcus spp.)’nin süne, Eurygaster integriceps Put. (Heteroptera: Scutelleridae) popülasyonu üzerindeki etkinliği(Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, 2020) Gözüaçık, Celalettin; Yiğit, AbdurrahmanBu çalışma, Adıyaman ilinde 2007-2009 yıllarında buğday-doğal ağaçlık alan, Buğday- kanola, mercimek, yoncalık ve monokültür buğday ekosistemlerinde yer alan en az 10 da’lık 15 buğday tarlasında yürütülmüştür. Çalışmalarda Kışlamış Süne Ergini (KSE) ve nimf+Yeni Nesil Süne Ergin (YNSE) yoğunlukları ile Süne yumurta parazitlenme oranları 4 farklı ekosistemde karşılaştırılmıştır. Örneklemeler her bir tarlada mart-haziran aylarında haftada bir kez 4 tekerrürlü olarak atrap ve çerçeve (1 4 m-2 ) kullanılarak yapılmıştır. Çalışmalar sonucunda; Buğday-doğal ağaçlık alanda (BDAA) KSE yoğunluklarının 0.6-2.0 KSE 10 atrap-1 ; nimf’lerin ise 3.1-29.9 nimf 10 atrap-1 , Süne yumurtalarında parazitlenme oranlarının ise %32.4 ile %65.5 arasında değişmiştir. Buğday-kanola, buğday mercimek, buğday-yonca ve monokültür buğday tarlalarında ise her üç yılda, KSE yoğunluğunun ortalama 0.7 ve 5.2 (KSE 10 atrap-1 ), nimf+YNSE yoğunluğunun ortalama 17.9 ve 70.0 (nimf+YNSE 10 atrap-1 ) ve yumurta parazitlenme oranlarının ise %0 ile %43.5 arasında belirlenmiştir. KSE ve nimf yoğunlukları ile parazitlenme oranların yıldan yıla ve ekosistemden ekosisteme göre değiştiği, ancak parazitlenme oranlarının BDAA ekosisteminde diğer ekosistemlerden daha yüksek olduğu kaydedilmiştir.Öğe Antakya ve çevresinde biber galsineği, Asphondylia capsici Barnes (Diptera:cecidomyiidae)’nin zarar durumu ve parazitoitleri(2006) Sertkaya, Erdal; Telli, Selda; Yiğit, AbdurrahmanAntakya ve çevresinde biberde zararlı Biber galsineği, Asphondylia capsici Barnes (Diptera: Cecidomyiidae)’nin zarar durumu ve parazitoidlerinin belirlenmesi konusunda 2002-2003 yıllarında çalışmalar yapılmıştır. Antakya ve çevresinde A. capsici zararı sonucu oluşan vuruklu meyvelerin her iki yılda da temmuz ayı sonundan itibaren görüldüğü belirlenmiş ve vuruklu meyve oranı % 1,41-69,71 olarak bulunmuştur.A. capsici’nin larva parazitoitleri olarak Eurytoma dentata Mayr, 1878 (Hymenoptera: Eurytomidae), Pseudocatoloccus nitescens Walker, 1834 (Hymenoptera: Pteromalidae) ve Eupelmus urozonus Dalman (Hymenoptera: Eupelmidae) belirlenmiştir. A. capsici’nin her iki yılda da doğal parazitlenme oranları % 3,50–65,30 arasında değişmiştir. E. dentata Antakya ve çevresinde A. capsici’nin en yaygın parazitoidi olarak bulunmuştur.Öğe Bracon didemie Beyarslan (Hymenoptera, Braconidae) ’nin Ephestia kuehniella (Zeller) ve Galleria mellonella (L.) (Lepidoptera: Pyralidae) üzerinde kültür yöntemi(2013) Yiğit, Abdurrahman; Yıldırım, Ahmet Emin; Doğanlar, MiktadÖzet: Tuta absoluta (Meyrick) (Lepidoptera: Gelechiidae) parazitoiti, Bracon didemie Beyarslan (Hymenoptera: Braconidae)’nin Ephestia kuehniella (Zeller) ve Galleria mellonella (L.) (Lepidoptera: Pyralidae) üzerinde kültür yöntemi tanımlanmıştır. Bu parazitoite konukçu olarak E. kuehniella’nın irmikte üretilmiş son dönem; G. mellonella’nın ise özel larva besi karışımında üretilmiş 3- 4. dönem larvaları kullanılmıştır. Çalışmalar 25±1 o C ve % 70±5 orantılı neme ayarlı iklim dolaplarında yürütülmüştür. E. kuehniella’nın 50’şer larvası 17x12x6 cm boyutlarındaki plastik kapların tabanına 0.3 cm kalınlığındaki irmik tabakası üzerine; G. mellonella larvaları ise 12 cm çap ve 23 cm yüksekliğindeki silindirik plastik kapların tabanına 0.5 cm kalınlığındaki yukarıda belirtilen besi karışımı üzerine 20 adet bırakılmıştır. Plastik kapların iç yüzeylerine erginlerin beslenmesi için bal damlacıkları sürülmüştür. Kültürler E. mellonella’da 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Ephestia kuehniella kültüründe B. didemie bir dölde 4,62 kat popülâsyon artışı göstermiş (ortalama 45.20±5.63 ergin/50 l arva/33,8±3,46 gün), üretim 6 döl boyunca sürdürülmüştür. Galleria mellonella kültüründe ise, bir dölde 2,71 kat popülasyon artışı (ortalama 25,33± 4,07 ergin/20 larva/25,67±1,28 gün) gözlenmiş; üretim d ört döl sürdürülmüştür. Çalışmalarda G. mellonella larvalarının kokon örerek kendilerini parazitlenmekten korudukları görülmüştür.Öğe Buğday yaprakbitleri, Rhopalosiphum padi (L.) ve Sitobion avenae (F.) (Homoptera: Aphididae)'nin buğdayda bazı verim özelliklerine etkileri ve popülasyon gelişmeleri(2007) Yiğit, Abdurrahman; Sertkaya, Erdal; Tiryakioğlu, MuratAntakya (Serinyol) ve Reyhanlı (Hatay)’da 1998–2002 yıllarında yürütülen bu çalışmada buğday yaprakbitleri, Rhopalosiphum padi (L.) ve Sitobion avenae (F.)’nin buğdayın verim özelliklerine etkileri ile popülasyon gelişmeleri ortaya konulmuştur. Bu amaçla 1998–1999 buğday yetiştirme döneminde Reyhanlı’da “Genç–99” ve “Ege–88” çeşitlerinde yaprakbitlerinin görüldüğü başaklanma döneminde kurulan denemede yaprakbitli ve yaprakbitsiz karakterler oluşturulmuştur. Her parselde 22 Şubat-22 Nisan 1999 tarihleri arasında genellikle yedi gün aralıklarla 20’şer buğday bitkisinde canlı yaprakbiti bireyleri (ergin + nimf) sayılmıştır. Her iki çeşitte de yaprakbitli ve yaprakbitsiz karakterler arasında ortalama bitki boyu, başak uzunluğu, birim alandaki sap ve başak sayısı, başakta başakçık sayısı ve başakta dane sayısı bakımından önemli bir fark çıkmamış; başak dane verimi, hektolitre ağırlığı (“Ege–88” söz dışı) ve dane verimi açısından ise önemli düzeyde fark bulunmuştur. Sözkonusu yaprakbitlerinin popülasyonları 2000–2002 yıllarında 1999’a göre daha geç dönemlerde ve daha düşük yoğunluklarda ortaya çıkmıştır. Çalışmanın yürütüldüğü alanlarda buğday yaprakbitlerinin avcı türleri olarak, Coccinella septempunctata (L.), C. undecimpunctata L., Synharmonia conglobata (L.), Adonia variegata (Goeze), Episyrphus balteatus (DeGeer), Metasyrphus corollae (F.), Melanostoma mellinum (L.), Meliscaeva auricollis (Meigeu), Sphaerophoria scripta (L.), Chrysoperla carnea (Stephens) ve parazitoit, Aphidius uzbektanicus ile entomopatojen fungus, Metarhizium sp. belirlenmiştir. Buğdayda yaprakbitlerinden kaynaklanan verim kayıplarının önlenmesi ve gereksiz insektisit uygulamalarından kaçınılması bakımından EZE değerlerinin ve farklı buğday çeşitlerinin yaprakbitlerine duyarlılığının belirlenmesi konularında çalışmalar yapılmasında yarar vardır. Ayrıca yetiştirme dönemindeki iklim şartları ve doğal düşman popülasyon düzeylerinin izlenmesinin, buğday alanlarında yaprakbitlerinin zarar durumları konusunda karar vermede dikkate alınması gereken etkenler olduğu değerlendirilmiştir.Öğe Domates güvesi, Tuta absoluta (Meyrick) (Lepidoptera, Gelechiidae) mücadelesinde Bacillus thuringiensis var. kurstaki ve bazı çevre dostu pestisitlerin etkileri(2015) Doğanlar, Miktad; Yıldırım, Ahmet Emin; Yiğit, AbdurrahmanÖzet: Domates güvesi, Tuta absoluta (Meyrick) (Lepidoptera, Gelechiidae) 2010-2011 yıllarında domates yeti?tirilen iki serada (Kırıkhan-Hatay?da bir üretici serasında ve Mustafa Kemal Üniversitesi (MKÜ) uygulama serasında) ara?tırılmı?; ayrıca sera çalı?malarında elde edilen sonuçlar, 2011 yılında Reyhanlı (Hatay)?da bir üretici tarlasında gözlenmi?tir. Çalı?malar Kırıkhan?daki serada Bt (100 g/hl) ve thiodicarb (60 g/hl) ile yapılmı?tır. Deneme üç tekerrürlü olarak kurulmu?; her parselde 10?ar bitkide bula?ık yaprakçıklar uzakla?tırılarak ilaçlar uygulanmı?tır. Uygulamadan 15 gün sonra bula?ık yaprakçık ve meyve oranları belirlenmi?tir. Bu denemedeki yaprakçık ve meyvelerde bula?ma oranları Bt parsellerinde % 1.67 ± 0.22 ve % 2.23 ± 0.20, thiodicarb?da % 3.03 ± 0.45 ve % 2.15 ± 0.25 ve ?ahitte % 21.20 ± 2.03 ve % 16.50 ± 0.51 olarak belirlenmi?tir. MKÜ serasında ise Bt (100 g/hl), cyromazine (20 g/hl), diflubenzuron (50 g/hl), lufenuron (30 ml/hl), CTPR+abamectin (80 ml/hl) üç tekerrürlü olarak denenmi?tir. MKÜ serasındaki denemeler, biri Bakanlık standart yöntemine (sayım 15 gün sonra yapılacak ?ekilde deği?tirilerek), diğeri yukarıda belirtilen yönteme göre değerlendirilmi?tir.Bu denemde yaprakçık bula?ma oranları Bt parselinde ortalama % 15.0 ± 1.15; cyromazine?de % 24.42 ± 1.74; diflubenzuron?da % 25.97 ± 2.55; lufenuron?da % 32.33 ± 4.16; CTPR+abamectin?de % 4.94 ± 0.67 ve ?ahitte?de % 23.45±3.85 olmu?tur. Bu serada yapılan diğer denemede bitki ba?ına canlı larva sayısı Bt parselinde 0.12; cyromazine?de 0.28; diflubenzuron?da 0.34; lufenuron?da 0.07; CTPR+abamectin?de 0.17 ve ?ahitte 0.38 olmu?tur. Reyhanlı?da yapılan tarla denemesinde de Bt’nin T. absoluta zararını önlemede, uygulama yapılmayan ?ahit parsellere göre etkili olduğu gözlenmi?tir. T. absoluta mücadelesinde CTPR+abamectin en etkili ilaç olarak gözlenmi?, bunu Bt izlemi?tir. Domates yeti?tiriciliğinde T. absoluta zararının önlenmesinde insan ve çevre sağlığı yönünden güvenli bir biyo-pestisit olarak Bt’nin kullanılabileceği vurgulanmıştır.Öğe Entomopatojen fungus, Lecanicillium lecanii (Sordariomycetes: Hypocreales)'nin bazı fitofag Hemiptera türlerine etkisi(2014) Telli, Selda; Derviş, Sibel; Yiğit, AbdurrahmanBu çalışmada entomopatojen fungus Lecanicillium lecanii (Sordariomycetes: Hypocreales)'nin Hatay turunçgil alanlarında yayılışı, zarar şekli ve bazı fitofag Hemiptera türlerine etkisi ortaya konmuştur. Denemeler arazi ve 25±3°C sıcaklık, %80±5 orantılı nem ve 16:8 (L:D) ışıklanma şartlarındaki laboratuvar ortamında L. lecanii'nin 1x107 konidi ml-1 inokulum yoğunluğunda yürütülmüştür. Uygulamadan 5-10 gün sonra enfektelibirey oranları belirlenmiştir. Laboratuvar şartlarında L. lecanii'nin, Coccus hesperidum L. (Hemiptera: Coccidae), üzerinde ortalama %47.54 (%23.03-74.55), Aphis gossypii Glov.'de ortalama % 61.42 , Macrosiphum rosae L. (Hemiptera: Aphididae)'de %84.02 ve Bemisia tabaci Genn. (Hemiptera: Aleyrodidae)'de %46.63 (%22.35-77.36)Planococcus citri Risso (Hemiptera: Pseudococcidae)'de ise gelişemediği belirlenmiştir. Çalışma sonucunda entomopatojen fungusun arazide C.hesperidum'da ortalama %78.05 (%50.25-87.76) ve M. rosae'ya %78.82 oranlarında etkili olduğu; C. floridensis'te ise gelişmediği ortaya konmuştur. Sözkonusu entomopatojen fungusun tarım alanlarında uygulanabilmesi açısından geliştirme çalışmalarının yapılması, entegre zararlı mücadele yönetimi açısından yararlı olacaktır.Öğe Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde farklı habitatlarda bulunan Coccinellidae (Coleoptera) türleri(2012) Gözüaçık, Celalettin; Yiğit, Abdurrahman; Uygun, NedimÖzet: Adıyaman, Diyarbakır ve Şanlıurfa illerindeki farklı habitatlarda 2007- 2009 yıllarında yürütülen bu çalışma sonucunda Coccinellidae (Coleoptera) familyasına bağlı 40 tür belirlenmiştir. Belirlenen türlerden yaygın ve yoğun olanlar sırasıyla Hyperaspis quadrimaculata Redtb., Stethorus gilvi frons (Mulsant), Oenopia (Synharmonia) conglabata (Linneaus), Coccinella septempunctata (Linneaus), Nephus nigricans Weise, Scymnus (Pullus) araraticus Khnzorian Scymnus pallipedi formis Günther, Scymnus (Pullus) subvillosus (Goeze) ve Exochomus quadripustulatus (Linneaus) olmuştur. Henosepilachna argus (Geoffr.), Myzia oblongoquttata (Linneaus), Nephus includens Kirsch, Oenopia ( Synharmonia) oncina (Olivieri), Scymnus (Pullus) flagellisiphonatus (Fürsch), Scymnus frontalis (Fabricius), Scymnus rubromaculatus (Goeze) ve Scymnus inderihensis Mulsant, türleri ise nadir bulunmuştur. Coccinula quatuordecimpustulata (Linneaus), C. sinuatomarginata (Faldermann), Hyperaspis polita Weise, Myzia oblongoquttata (Linneaus), Nephus includens Kirsch ve N. quadrimaculatus (Herbst) türleri ise Güneydoğu Anadolu Bölgesi Coccinellidae faunası için ilk kayıttırÖğe Hatay ili turunçgillerinde zararlı Pseudococcus cryptus Hempel (Hemiptera : Pseudococcidae)’un yayılışı, konukçuları ve doğal düşmanları(2013) Yiğit, Abdurrahman; Telli, SeldaHatay turunçgil alanlarında Pseudococcus cryptus Hempel (Hemiptera: Pseudococcidae)’un tanınması, yayılışı, konukçuları, zarar şekli ve doğal düşmanları ortaya konmuştur. Çalışma sonucunda, P. cryptus 1997 yılında sadece Samandağ ilçesi turunçgil alanlarında %15.43 oranında görülürken, 2010’da Antakya’da %55.78, Dörtyol (Payas)’da %14.67, İskenderun’da %11.63 ve Samandağ’da %30.61 oranında bulaşma olduğu belirlenmiştir. P. cryptus’un konukçuları arasında 11 familyaya bağlı 17 bitki türü bulunmuştur. P. cryptus kolonileri turunçgillerin gövde, sürgün, yaprak ve meyvelerine yerleşerek emgi yapmakta, bu sırada damlacıklar halinde ballı madde çıkarmakta, şiddetli düzeyde fumajin oluşumu, yaprak ve meyve dökülmesine yol açmaktadır. Predatör olarak Cunaxa pothensis Den Heyer, Nephus includens Kirsch., N. (Sidis) heikei, N. (Sidis) caneparii, N.nigricans, Oenopia (Synharmonia) conglobata (L.), Scymnus (Pullus) araraticus Khnzorian, S. (P.) subvillosus, S. (P.) flagellisiphonatus, Cryptolaemus montrouzieri Muls., Chilocorus bipustulatus L., Exochomus quadripustulatus L., Cardiastethus nazarenus Reuter, Sympherobius (S.) fallax Navas, Dichochrysa prasina (Burmeister), Chrysopa viridana Schneider ve Chrysoperla carnea (Stephens) belirlenmiştir. Parazitoit türler ise Anagyrus pseudococci Gir., Leptomastidea abnormis Gir., Clausenia purpurea Ishii ve Pachyneuron muscarum L.’ dur. Sözkonusu fitofag türün öteki turunçgil alanlarına yayılmaması için gerekli iç karantina önlemlerinin alınması; bulaşmanın görüldüğü alanlarda ise geniş etkili pestisit kullanımından kaçınılarak entegre savaş ilkeleri doğrultusunda uygulamalar yapılması, doğal düşmanlarından özellikle C. purpurea ve C. montrouzieri’nin bu böceğin görüldüğü yörelere salınması ve yerleştirilmesinin yararlı olacağı vurgulanmıştır.Öğe Hatay ili turunçgillerinde zararlı Turunçgil ipek beyazsineği, Paraleyrodes minei Iaccarino (Hemiptera: Aleyrodidae)’nin konukçuları, popülasyon değişimi ve biyolojisi(Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, 2020) Telli, Ömer; Yiğit, AbdurrahmanAmaç: Hatay’da 2005-2006 yıllarında yürütülençalışmada turunçgillerde görülen Turunçgil ipekbeyazsineği, Paraleyrodes minei Iaccarino (Hemiptera:Aleyrodidae)'nin konukçuları, popülasyon değişimleri vebiyolojisi belirlenmiştir.Yöntem ve Bulgular: Paraleyrodes minei’nin konukçusuolabilecek bitkilerde söz konusu zararlının pupa ve pupagömleği aranmıştır. Popülasyon değişimi çalışması içinDörtyol (Hatay)’da 2005-2006 yıllarında en az 15 yıllık“Satsuma” çeşidi mandarin bahçesinde tesadüfi 5 ağacın5’er sürgününde gözlemler yapılmış; biyolojisiyle ilgiliçalışmalar doğada ve laboratuvarda 25 birey üzerindenyürütülmüştür.2005-2006 yıllarında Hatay’ın Samandağ, Dörtyol veİskenderun ilçelerinin P. minei ile bulaşık olduğuanlaşılmıştır. Turunçgiller dışında P. minei’ninkonukçularının, patlıcan (Solanum melongena L.), defne(Laurus nobilis L.), nar (Punica granatum L.), hurma(Diospyros kaki L.), Japon gülü (Hibiscus rosa-sinensis L.)ve dut (Morus sp.) olduğu belirlenmiştir.Beyazsineğin sörveyinde mevsim ve ağaç içindeki yön veyükseklik farklılıklarına bakılmaksızın örneklemeyapılabileceği kanaatine varılmıştır. P. minei larva ve pupa popülasyonlarının Temmuz ayı başlarındayükseldiği, daha sonra doğal düşman türleri, Conwentziasp., Chrysoperla carnea Stephens (Neuroptera:Chrysopidae), Encarsia hispida DeSantis (Hymenoptera:Aphelinidae), Clitostethus arcuatus Risso, Chilocorusbipustulatus L. (Coleoptera: Coccinellidae) veentomopatojen fungus, Cladosporium sp. (Moniliales:Dematiaceae)’un faaliyetleri sonucu yoğunluğundüştüğü görülmüştür. P.minei'nin doğada yılda 8 dölverdiği belirlenmiştir. Laboratuvar şartlarında (25±2oCsıcaklık, %70-80 orantılı nem ve günde 16 saat aydınlık)ve doğada yumurtadan ergin oluncaya kadar gelişmesüresi sırasıyla ortalama 27,88 (24–29) gün ve 29,96 (27–35) gün olarak bulunmuştur.Genel Yorum: Paraleyrodes minei’nin yayılabileceği,turunçgiller dışında konukçularının olduğu, turunçgilağacının her tarafında bulunabileceği, olgun turunçgilyapraklarında yüksek yoğunluklar oluşturduğubelirlenmiştir.Söz konusu zararlının doğal düşmanlarca baskı altınaalınabileceği ortaya konmuştur.Çalışmanın Önemi ve Etkisi: Paraleyrodes minei’ninuygun iklim şartlarında ve etkili doğal düşmanlarınınbulunmaması durumunda, yüksek yoğunluklaraulaşabilecek ve turunçgillerde önemli konuma geçebilecek bir zararlı potansiyelinde olduğudüşünülmektedir. Bu nedenle zararlının doğal düşmantürlerinin turunçgil ekosisteminde varlığınısürdürebilmesi ve etkinliklerinin artırılması amacıylaentegre savaş yaklaşımı içerisinde gerekli uygulamalarınyapılması yararlı olacaktır.Öğe Hatay ili turunçgillerinde zararlı Turunçgil pamuklu beyazsineği, Aleurothrixus floccosus (Maskell) ve Turunçgil ipek beyazsineği, Paraleyrodes minei Iaccarino (Hemiptera: Aleyrodidae)'nin doğal düşmanları(2012) Telli, Ömer; Yiğit, AbdurrahmanHatay’da 2005–2006 yıllarında yürütülen bu çalışmada, turunçgillerde zararlı Turunçgil pamuklu beyazsineği, Aleurothrixus floccosus (Maskell) ve Turunçgil ipek beyazsineği, Paraleyrodes minei Iaccarino (Hemiptera: Aleyrodidae)'nin doğal düşmanları ortaya konmuştur. Örnekleme yapılan ilçelerden alınan A. floccosus ve/veya P. minei ile bulaşık yapraklar, ayrı ayrı kültüre alınarak parazitoit erginleri kaydedilmiştir. Örneklemeler sırasında A. floccosus ve P. minei ile beslendiği gözlenen avcı türlere ait erginler bir aspiratör ile toplanmış, ergin öncesi dönemleri ise avları olan beyazsinek türleri ile birlikte kültüre alınmıştır. Çalışmalar sonucunda A. floccosus’un özel parazitoiti, Cales noacki Howard (Hymenoptera: Aphelinidae) tarafından baskı altında tutulduğu; A. floccosus’un doğal parazitlenme oranının 2005–2006 yıllarında Erzin’de % 88,71 Samandağ’da ise %70,27 olduğu belirlenmiştir. Diğer doğal düşman türleri olarak Clitostethus arcuatus Risso, Cryptolaemus montrouzieri Mulsant, Chilocorus bipustulatus L., Serangium parcesetosum Sicard (Coleoptera: Coccinellidae), Conwentzia sp. (Neuroptera: Coniopterygidae) ve Chrysoperla carnea (Stephens) (Neuroptera: Chrysopidae) tespit edilmiştir. Paraleyrodes minei için beş avcı tür, Cunaxa potchensis Den Heyer (Acari: Cunaxidae), C. arcuatus, C. bipustulatus, Conwentzia sp., C. carnea tespit edilmiş; bu zararlıyı ayrıca Encarsia hispida De Santis (Hymenoptera Aphelinidae)’nın parazitlediği ortaya konmuştur. Encarsia hispida’nın P. minei'yi parazitleme oranının 2005–2006 yıllarında en yüksek %38,73 olduğu belirlenmiştir. Ayrıca entomopatojen fungus, Cladosporium sp. (Moniliales: Dematiaceae)’un doğada hem A. floccosus, hem de P. minei kolonilerinde geliştiği görülmüştür. Sonuç olarak her iki beyazsinek türünün ve özellikle A.floccosus’un uygun iklim şartlarında ve ortamda doğal düşmanlarının bulunmaması durumunda yüksek populasyonlar oluşturabileceği, buna göre doğal düşman tür varlığının entegre mücadele ilkeleri kapsamında korunması gerektiği vurgulanmıştır.Öğe Hatay ili turunçgillerinde zararlı turunçgil pamuklu beyazsineği, Aleurothrixus floccosus’un (Maskell) (Hemiptera: Aleyrodidae) yayılışı, konukçuları, popülasyon değişimi ve biyolojisi(Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, 2019) Telli, Ömer; Yiğit, AbdurrahmanAmaç: Hatay yöresinde 2005-2006 yıllarında yürütülen bu çalışmada turunçgillerde görülen Turunçgil pamuklu beyazsineği, Aleurothrixus floccosus (Maskell) (Hemiptera: Aleyrodidae)'un yayılış alanları, biyolojisi, konukçuları ve popülasyon değişimleri ortaya konmuştur. Yöntem ve Bulgular: Hatay’ın Antakya, Altınözü, Belen, Dörtyol, Erzin, İskenderun, Kırıkhan, Kumlu, Reyhanlı, Samandağ ve Yayladağı ilçelerinin Aleurothrixus floccosus ile bulaşık olduğu anlaşılmıştır. A. floccosus’un doğada yılda 6 döl verdiği belirlenmiştir. Laboratuvar şartlarında (25oC) ve doğada A. floccosus’un yumurtadan ergin oluncaya kadar gelişme süresi sırasıyla ortalama 41,36 (37–45) ve ortalama 45,16 (37–51) gün olarak bulunmuştur. Aleurothrixus floccosus’un turunçgiller dışında patlıcan, Solanum melongena L. (Personaiae: Solanaceae)’nın bu türe konukçuluk ettiği tespit edilmiş; diğer konukçusunun domates, Lycopersicon esculentum Mill. (Personaiae: Solanaceae) olduğu belirlenmiştir. Genel Yorum: Aleurothrixus floccosus’un Hassa ilçesi dışında Hatay’ın bütün ilçelerine yayıldığı, genç turunçgil yapraklarında yüksek yoğunluklar oluşturduğu, özellikle sözkonusu beyazsinekle bulaşık fidanlarla yapılan yasadışı ticaret yoluyla yayıldığı belirlenmiştir. Çalışmanın Önemi ve Etkisi: Hatay bölgesinde bulunan A. floccosus’un uygun iklim şartları ve doğal düşmanlarının bulunmaması durumunda kısa sürede yüksek yoğunluklar oluşturarak gerek Hatay ili, gerekse söz konusu beyazsinekle bulaşık fidanların taşınmasıyla öteki turunçgil bölgelerine yayılması ve önemli ölçüde ürün ve kalite kayıplarına yol açması muhtemeldir.Öğe Hatay'da yeni bir potansiyel meyve ve bağ zararlısı: Siyah bağ thripsi, Retithrips syriacus (Mayet) (Thysanoptera: Thripidae)(2002) Doğanlar, Miktat; Yiğit, AbdurrahmanHatay'ın Antakya-Merkez, Samandağ ve İskenderun ilçelerinde ev bahçelerindeki asmalarda Eylül-Kasım 2001 içerisinde oldukça yaygın olarak Siyah bağ thripsi, Retithrips syriacus Mayet tespit edilmiştir. Asmalarda özellikle orta yaşlı yapraklarda % 20-80 ve salkımlarda yaklaşık %50 düzeyinde bulaşık olduğu gözlenen bu türün çeşitli biyolojik dönemleri tanıtılmış, ergin ve genç dönemleri tanımlanmış, morfolojik özellikleri stereoskopik mikroskop ve SEM'den görüntülenmiş ve bazı biyolojik özellikleri verilmiştir. Doğada asma (Vitis vinifera L.)'dan başka Trabzon hurması (Diospyros kaki L.), ceviz (Juglans regier L.), Yalancı karabiber (Schınus molle L), yabani elma (Malus sylvestris Mili.), Amerikan sarmaşığı (Ampelopsis orientale (Lam.) Plane.), gül (Rosa spp.), mersin çalısı (Myrtus communis L.) gibi bitkilerde bulunduğu belirlenmiş; laboratuarda ise zararlının avokado (Persea americana Mili.) meyveleri ile pamuk bitkisinde (Gossypium hirsitumL.) beslendiği ve çoğaldığı tespit edilmiştir. Bu thripsin çeşitli tarım alanlarına yayılması durumunda ekonomik sorunlar ortaya çıkarabileceği düşünülmektedir.Öğe Predacious activity of Serangium parcesetosum Sicard (Coleoptera: Coccinellidae) on Bemisia tabaci Genn. (Hemiptera: Aleyrodidae) on caged tomato(2022) Yarpuzlu, Ferda; , Mehmet; Kahya, Doğancan; Görür, S. Emre; Altan, Bülent; Yiğit, Abdurrahman; Kütük, HalilTomatoes are the most familiar and the most common greenhouse vegetable crop in Turkey, as well as worldwide. Main whitefly species problematic in the greenhouses, where tomatoes grown primarily, is Bemisia tabaci Genn. (Hemiptera: Aleyrodidae) in Mediterranean Region of Turkey. Serangium parcesetosum Sicard (Coleoptera: Coccinellidae) is proved as a coccinellid predator of B. tabaci and a voracious feeder by several studies. The hypothesis “the outcome of a biological control program is determined by the initial pest to predator ratio” was examined on caged tomato in greenhouses. The current study showed the influence of initial whitefly density on the whitefly population growth rate, which was independent of the absence or presence of S. parcesetosum (P> 0.05) for the whitefly density × predator release interaction). No significant differences in whitefly suppression from S. parcesetosum predation were monitored between the two initial whitefly densities in both years. The density of the pest was reduced by S. parcesetosum in high and moderate initial whitefly density cages 2-3 weeks after releasing the ladybird beetles. During the experiment, copulating adults, larvae, and pupae of the predatory ladybird beetle were observed in both predator-releasing cages. These results indicated that S. parcesetosum can survive and reproduce on tomato plants in greenhouse production during the spring months in Mediterraenean region of Turkey.Öğe Predicting the development of critical biological stages of Sunn pest, Eurygaster integriceps Put. (Hemiptera: Scutelleridae), by using sum of degree-days for timing its chemical control in wheat(2016) Gözüaçık, Celalettin; Yiğit, Abdurrahman; Şimşek, ZiyaThis investigation was carried out for possible use of sum of degree-days (total effective temperatures) in order to predict the critical biological stages in chemical control of Sunn pest, Eurygaster integriceps Put. (Hemiptera: Scutelleridae), in 28 wheat fields of Adıyaman, Diyarbakır, and Şanlıurfa provinces from 2007 to 2010, and in climate chamber conditions. Development threshold temperature (°C) of Sunn pest in terms of the life span, starting from egg to new generation of adults, was found as 13.30 °C. Sums of degree-days starting from 1 January to appearance of the eggs, first-stage nymphs (n1 ), second-stage nymphs (n2 ), and fourth-stage nymphs (n4 ) were found with the averages of 44.6, 84.4, 123.3, and 223.1 degree-days, respectively. The results from the field studies reflected that developmental biological data on sum of degree-days as a predictive tool could be useful in better decision making to start chemical applications as soon as the appearance of n1 until n4 for Sunn pest control.Öğe Seçilmiş insektisitlerin Beyazsinek, Bemisia tabaci Genn (Homoptera, Aleyrodidae)'nin avcısı, Delphastus catalinae (Horn) (Coleoptera, Coccinellidae) üzerindeki toksikolojik etkileri(2017) Kütük, Halil; Yiğit, AbdurrahmanFenpropathrin+pyriproxifen, acetamiprid, diafenthiurion, pyriproxifen ve chlorfenapyr etkili maddelerini ihtiva eden seçilmiş insektisitlerin toksikolojik etkileri laboratuvar koşullarında Pamuk beyazsineği, Bemisia tabaci (Genn.)'nin avcısı Delphastus catalinae (Horn) (Col., Coccinellidae)'nın larva (L3-L4) dönemlerine karşı kuru film ve püskürtme yöntemleriyle test edilmiştir. Saf su püskürtülmesi şahit kabul edildi. Fenpropathrin+pyriproxifen, acetamiprid ve diafenthiuron'un her iki yöntemde avcı, D. catalinae'nın larva ve ergin dönemlerine zararlı olduğu, Pyriproxifen'in ise püskürtme yöntemiyle zararsız ancak kuru film yöntemiyle erginlere zararlı olduğu belirlendi. Pyriproxifen'in kuru film yöntemi uygulamasında canlı kalan az sayıda D. catalinae erginlerinin bırakmış oldukları yumurtalar açılmalarına rağmen yumurtadan çıkan larvalar ergin dönemlerine ulaşamadılar. Sonuç olarak chlorfenapyr'in her iki yöntemde D. catalinae'nin ergin ve larvalarına zararsız olduğu, buna karşılık fenpropathrin+pyriproxifen, acetamiprid, diafenthiuron ve pyriproxifen etkili maddelerini ihtiva eden insektisitlerin beyazsineklerin D. catalinae ile yürütülen biyolojik mücadele programında kullanılamayacağı ortaya konmuştur.Öğe Süne, eurygaster integriceps put. zararının bazı buğday çeşitlerinde kalite özelliklerine etkileri(2013) Gözüaçık, Celalettin; Yiğit, AbdurrahmanGüneydo ğu Anadolu Bölgesi’nde 2007-2009 yıllarında farklı ekosistemlerde bulunan 25 tarlada ve 10 bu ğday çeşidinde yürütülen bu çalışma ile nimf+yeni nesil Süne ergini (YNSE) yo ğunluklarının (ortalama 10 atrap) ekmeklik Bezostia, Ceyhan 99, Cumhuriyet 75, Dariel, Gönen 98, Nurkent ve makarnalık Cosmidor, F ırat 93, Svevo ve Sarıçanak bu ğday çe şitlerinde zeleny sedimantasyon (ZS), beklemeli zeleny sedimantasyon (BZS) (ml) ve glüten indeks (%) (G İ) de ğerlerine olan etkileri ara ştırılmıştır. Çalışmada ekmeklik buğ day çe şitlerinde 3.2-70.0 nimf+YNSE /10 atrap yo ğunluklarının şahite (Süne emgisiz) oranla ZS de ğ erini %4.8-50.8; BZS değerini %8.2-86.8 ve Gİ de ğeri de %1.3-60.0 oranlarında azalttığı ortaya konmu ştur. Makarnalık buğ day çe şitlerinde ise 3.1-71.5 nimf+YNSE /10 atrap yo ğunluklarının şahite (Süne emgisiz) oranla ZS de ğerini %8.9-25.0; BZS de ğ erini %16.0-65.4 ve Gİ de ğeri de %9.8-58.9 oranlarında azaltmıştır. Çalışma sonuçları na göre, kalite parametreleri esas alındığında bu ğday çe şitlerinin Süne zararından farklı oranlarda etkilendiğ i görülmü ş; Süne’den daha az etkilenen bu ğday çe şidi, Ceyhan 99’un bu böce ğin sorun olarak görüldü ğü alanlarda yetiştirilmesinin uygun olaca ğı kanısına varılmıştır.Öğe Süne, Eurygaster integriceps Puton ( Hemiptera: Scutelleridae) yumurta parazitoiti, Trissolcus semistriatus Nees (Hymenoptera: Scelionidae)’un konukçu tercihleri(2012) Gözüaçık, Celalttin; Yiğit, AbdurrahmanÖzet: Deneme laboratuar şartlarında (25 ± 1 ºC ve % 65 ± 5 orantılı nem) “çoklu tercih” düzeninde kurulmuş, bu amaçla Süne, Eurygaster integriceps Puton (Hemiptera: Scutelleridae) yumurta parazitoiti, Trissolcus semistriatus Nees (Hymenoptera, Scelionidae)’un E. integriceps, Dolycoris baccarum (L.), Holcostethus vernalis (Wollf), Eurydema ornata (L.) ve Piezedorus lituratus (F.) (Hemiptera: Pentatomidae) türlerinin yumurtalarını parazitlemede 8 gün süresince tercihleri (%) belirlenmiştir. T. semistriatus, E. integriceps ve öteki Pentatomidae türlerini sırasıyla ortalama % 45.1 ± 7.3, % 29.0 ± 2.6, % 15.6 ± 2.8, % 5.7 ± 6.3 ve % 4.6 ± 1.9 oranlarında parazitlemiştir. Bu sonuçlara gore T. semistriatus’un E. integriceps’ten sonra en çok tercih ettiği Pentatomid türünün D. baccarum olduğu anlaşılmış; Süne ile biyolojik savaşta bu tür başta olmak üzere H. vernalis, E. ornata ve P. lituratus’un da doğada varlığını sürdürmesine yönelik çevre önlemlerinin alınmasının yararlı olacağı vurgulanmıştır.Öğe Türkiye Bagrada Stål, 1862 (Pentatomidae: Strachiini) cinsi türlerinin gözden geçirilmesi ve yeni bir kayıt: Bagrada amoenula (Walker, 1870)(2010) Fent, Meral; Gözüaçık, Celalettin; Yiğit, AbdurrahmanAdıyaman ve Şanlıurfa illerinde 2006-2007 yıllarında yapılan bu çalışmada Pentatomidae familyasının Strachiini tribüsü’ne bağlı Bagrada Stål, 1862 cinsine ait iki tür: Bagrada abeillei Puton, 1881 ve Bagrada amoenula (Walker, 1870) tespit edilmiştir. Bu türlerden B. amoenula Türkiye faunası için ilk kayıttır. Bu çalışmada belirlenen iki tür ve daha önce Türkiye’de tespit edilmiş Bagrada Stål,1862 cinsine ait diğer türlerin tanı anahtarları, sinonim durumları, Türkiye ve Palearktik Bölge’deki dağılımları verilmiştir. Ayrıca tespit edilen iki türün morfolojik varyasyonları açıklanmıştır.Öğe Türkiye'de hurma ağaçlarında (Phoenix dactylifera L.) yeni bir zararlı böcek : Kırmızı hurmakoşnili, Phoenicococcus marlatti Cockerell (Hemiptera: Phoenicococcidae)(2008) Doğanlar, Mikdat; Yiğit, AbdurrahmanAntakya’ya yurt dışından getirilen hurma ağaçlarında Kırmızı hurmakoşnili, Phoenicococcus marlatti Cockerell (Hemiptera: Phoenicococcidae) tespit edilmiştir. Ayrıca bu böcek Adana ve Antalya’da da bulunmuştur. Ağaçlardan alınan yaprak sapı örneklerinde bulunan Kırmızı hurmakoşnili kolonileri laboratuvarda incelenmiştir. Bu çalışmada zararlının kısaca tanınması, dünyadaki yayılış alanları, konukçusu, biyolojisi, zarar şekli ve mücadelesi konularında bilgiler derlenmiştir. Türkiye’deki doğal düşmanları olarak Chilochorus bipustulatus (L.) (Coleoptera: Coccinellidae) ile teşhisi henüz yapılamamış bir Cecidomyiid (Diptera) larva, nimfler üzerinde beslenen ve bazı Acarina türlerinin yumurtalarla beslendikleri tespit edilmiştir. Bu zararlının yayılmaması bakımından karantina tedbirlerinin önemi vurgulanmıştır.Öğe Türkiye’de meyve ağaçlarında ekonomik zarar meydana getiren Pseudococcidae (Hemiptera) familyası türleri ve doğal düşmanları(Türkiye Biyolojik Mücadele Derneği, 2019) Telli,Selda; Yiğit, AbdurrahmanMeyve ağaçlarında zarar meydana getiren pseudococcid türleri verim ve kalite kaybına yol açmaktadır. Bunların mücadelesinde geniş etkili pestisitlerin kullanımı sonucunda yeni zararlı tür salgınları ortaya çıkmakta ve üründe ilaç kalıntısı meydana gelmektedir. Bu yüzden unlubitlerle mücadelede biyolojik savaş etmenlerinin rolü önemlidir. Bu derlemede ülkemizde meyve ağaçlarında görülen zararlı unlubit türleri [Planococcus citri Risso, Planococcus ficus Signoret, Phenacoccus aceris Signoret, Pseudococcus comstocki Kuwana, Pseudococcus longispinus Targioni Tozzetti, Pseudococcus viburni Signoret, Pseudococcus cryptus Hempel ve Nipaecoccus nipae Sulc (Hemiptera: Pseudococcidae)] ve biyolojik mücadele etmenleri ile ilgili yapılan çalışmalar derlenmiştir. Buna göre sözkonusu zararlıların entegre mücadelesinde, yerli doğal düşmanların etkilerinin arttırılmasını destekleyecek girişimlerde bulunulmalı, karınca mücadelesi yapılmalı, yaşama ortamlarının çeşitliliği arttırılmalı ve geniş etkili pestisit uygulamalarından kaçınılmalıdır. Eğer kimyasal ilaç kullanımı
