Yazar "Arslantaş, Uğur" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Aortik sertliğin primer perkütan koroner girişim sonrasında elektrokardiyografik reperfüzyon üzerine etkisi
    (2012) Çimen, Tolga; Yıldız, Abdulkadir; Karakaş, Mehmet Fatih; Tüfekçioğlu, Omaç; Doğan, Mehmet; Yeter, Ekrem; Arslantaş, Uğur; Uygur, Belma
    Amaç: Aortik sertlik iyi bilinen bir vasküler yaşlanma göstergesidir ve koroner ateroskleroz ile ilişkisi bilinmektedir. Ancak aortik sertliğin miyokart enfarktüsü sonrası sol ventrikül üzerine etkisi hakkında elimizde yeterli bilgi bulunmamaktadır. Bu çalışmamızda aortik sertliğin, ST yükselmeli miyokart enfarktüsünde (STYMİ) primer perkütan koroner girişim(PKG) sonrası elektrokardiyografik reperfüzyon ve enfarkt genişliği üzerine etkisini incelemeyi planladık. Yöntem: STYMİ tanısıyla PKG yapılan 71 hastanın işlemden hemen sonra çekilen EKG'lerinde total ST rezolüsyonuna bakılmıştır. Hastaların işlem sonrası 48-72. saatlerinde ekokardiyografileri yapılmış ve aortik çaplar ile arteriyel tansiyon ölçümleri kullanılarak aortik sertlik parametreleri elde edilmiştir. Ejeksiyon fraksiyon(EF) değerleri biplane modifiye simpson metodu ile ortalama alınarak saptanmıştır. Enfarkt alanı göstergesi olarak pik CK-MB değerleri kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmamızda PKG sonrası elektrokardiyografik olarak başarılı reperfüzyon saptanan hastalarda aortik esneklik parametreleri daha yüksek (aortik strain için % 5,63 vs % 4,7, p=0,043; aortik distensibilite için 3,35 vs 2,51, p=0,027) ve pik CK-MB değerleri daha düşük saptanmıştır (144±22 mg/dl vs 239±44 mg/dl, p<0,001). Ayrıca sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu da (SVEF) düşük aortik sertlikle ilişkili saptanmıştır(Rho: p=0,018). Sonuç: Çalışmamızda, PKG uygulanan STYMİ hastalarında artmış aortik sertliğin, daha kötü elektrokardiyografik reperfüzyon ve daha büyük enfarkt alanları ile ilişkili olduğu bulundu. Bu durum miyokart enfarktüsü sonrası yeniden yapılanma gelişiminde bir role sahip olabilir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    The correlation between infarct size and the QRS axis change after thrombolytic therapy in ST elevation acute myocardial infarction
    (2012) Karakaş, Mehmet Fatih; Bilen, Emine; Kurt, Mustafa; Arslantaş, Uğur; İpek, Göktürk; Karakaş, Esra; Yüksel, İsa Öner; Saatçi Yaşar, Ayşe
    Amaç: Elektrokardiyografi (EKG) ST yükselmeli akut miyokard infarktüsü (STYAMİ) ile gelen hastalarda prognostik infarkt genişliğini belirlemede pratik ve yönlendirici bir araç olabilir. Bu çalışma ile infarkt genişliği ile trombolitik tedavi sonrası QRS aks değişim miktarı arasında bir ilişki olup olmadığını bulmaya çalıştık. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada trombolitik tedavi alan STYAMİ hastaları retrospektif olarak seçildi. İki EKG’de (trombolitik tedavi öncesindeki ve tedavi sonrası 90. dakikadaki) ortalama QRS aksı bir formül yardımıyla hesaplandı. İnfarkt genişliğini belirlemede belirteç olarak kreatinin kinaz MB (CKMB) kullanıldı. Bulgular: Tüm Mİ altgrupları gözönüne alındığında infarkt genişliği ile QRS aksı değişimi arasında korelasyon saptamadık (p=0.80). Sadece izole inferior Mİ grubunda CKMB ile QRS aksı değişimi arasında iyi derece korelasyon saptadık (r=-0.52 p=0.049). Sonuç: QRS aksı değişimi, trombolitik tedavinin etkinliğinin değerlendirilmesinde ve prognostik infarkt genişliğinin belirlenmesinde çok vurgulanmamış, pratik ve gelecek vadeden bir araç gibi gözükmektedir.