Yazar "Cilli, Mesutcan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    CBCT ve üç boyutlu laboratuvar tarayıcısından yararlanılarak CAD
    (Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, 2017) Cilli, Mesutcan; Kale, Ediz
    Giriş ve Amaç: Bu çalışmada; 3 boyutlu (3B) laboratuvar tarayıcısı ve konik ışınlı bilgisayarlı tomografi (CBCT – Cone Beam Computerized Tomography) verileri kullanılarak bilgisayar destekli tasarım / bilgisayar destekli üretim (CAD/CAM – computer-aided design / computer-aided manufacturing) ile üretilen posterior monolitik zirkonyum kuronların dikey marjinal açıklıklarının (DMA) üretim yöntemi bakımından karşılaştırılarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çekilmiş sol üst birinci molar diş, kuron ve kole bölgesi dışarıda kalacak şekilde akrilik küp taban içerisine gömüldü ve kuron preparasyon esaslarına göre "shoulder" basamaklı preparasonu tamamlandı (okluzal yüzeyden 1,5-2 mm, diğer yüzeylerden yaklaşık 1 mm diş sert dokusu kaldırıldı). Elde edilen çalışma model, 3B laboratuvar tarayıcısıyla taranarak sanal ortamda dijital modele dönüştürüldü (Kontrol Grubu - K Grubu). Çalışma modeli, CBCT ile taranarak bir dijital model daha oluşturuldu (1. Deney Grubu - D1 Grubu). CBCT ile oluşturulan dijital modelden polimetilmetakrilat (PMMA) kullanılarak gerçek boyutta CAD/CAM ile model üretildi ve üretilen bu model 3B laboratuvar tarayıcısı ile taranarak ayrı bir dijital modele daha dönüştürüldü (2. Deney Grubu - D2 Grubu). Elde edilen 3 ayrı gruba ait her bir nihai dijital modelin üzerinde, aynı parametrelere sahip (marjinal kenar sınırında 40 µm, marjinal kenar sınırından 1 mm yukarıdaki yüzeylerde 70 µm siman aralığı ayarlandı), monolitik zirkonyum kuronlar tasarlandı. Her grupta 16 örnek olacak şekilde (güç analızi sonucu >%80), 5 eksenli CAM cihazı ile kuronlar üretildi. Çalışma modelinde, diş etrafında belirlenen 8 sabit noktadan, restorasyonların DMA değerlerini ölçmek için ×100 büyütmeyle mikroskop altında ölçümler yapıldı. Her örneğin ortalaması hesaplandı ve gruplar bazında ortalamalar elde edildi. Toplanan veriler ile grupların dikey marjinal uyumlarını ikili olarak karşılaştırıldı. Gruplar arasında istatistiksel fark, Kruskal-Wallis testiyle araştırıldı (α=0,05). Grupların ikili karşılaştırılmasında Mann-Whitney U testi kullanıldı. İstatiksel farkı ortaya çıkarmak için %95 güven aralığında Bonferroni düzeltmesi kullanıldı (α=0,017). Bulgular: Her grupta 16 örnek ve her örnekte 8 ölçüm noktası olmak üzere, 3 grupta toplam 384 noktadan ölçüm yapıldı. K Grubu için DMA ortalama değeri 40,98 µm, D1 Grubu için 43,60 µm ve D2 Grubu için 59,97 µm olarak hesaplandı. K Grubu ile D1 Grubu arasında anlamlı derecede fark bulunmazken (p=0,274), K Grubu ile D2 grubu arasında ve D1 Grubu ile D2 Grubu arasında anlamlı derecede fark bulundu (p<0,001). Sonuçlar: Bu in-vitro çalışmanın sınırlı koşulları içerisinde; 3B laboratuvar tarayıcısı verileri ve CAD/CAM ile üretimin DMA açısında 120 µm'nin altında klinik olarak kabul edilebilir ve en iyi sonuçları verdiği bir kez daha kanıtlamıştır. CBCT verileri kullanılarak modifiye üretim teknikleri ile yapılan monolitik zirkonyum kuron üretiminin ise klinik olarak kabul edilebilir (<120 µm) ve umut vaat edici sonuçlar verdiği görülmüştür.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Marginal fit of CAD-CAM monolithic zirconia crowns fabricated by using cone beam computed tomography scans
    (Mosby-Elsevier, 2020) Kale, Ediz; Cilli, Mesutcan; Ozcelik, Tuncer Burak; Yilmaz, Burak
    Statement of problem: Information regarding the precision of monolithic zirconia crowns fabricated by using a standard computer-aided design and computer-aided manufacturing (CAD-CAM) workflow is available. However, information on the effect of a modified workflow using 3D laboratory scanning and/or cone beam computed tomography (CBCT) for monolithic zirconia crown fabrication is lacking. Purpose: The purpose of this in vitro study was to evaluate the effect of different scans on the marginal fit of CAD-CAM monolithic zirconia crowns fabricated by 3D laboratory scanning and CBCT. Material and methods: An extracted maxillary left first molar was prepared and digitized by using a 3D laboratory scanner (D900; 3Shape A/S) (control group). The tooth was also scanned by CBCT (i-CAT; Imaging Sciences) to generate a second virtual 3D model (CBCTscan group). A tooth cast out of polyurethane (PU) (Zenotec Model; Wieland) was reproduced from the CBCT data by using a CAD software program (Dental System 2.6; 3Shape A/S) and milling machine (CORiTEC 550i; imes-icore) and further scanned by using the 3D laboratory scanner to generate a third virtual 3D model to represent a clinical scenario where a patient's cast is needed (PU3DLab group). A monolithic zirconia crown design (cement space: margin 40 mu m, 1 mm above 70 mu m) was used on the virtual models, and crowns were fabricated out of presintered zirconia blocks (ZenostarT4; Wieland) by using a 5-axis milling machine (CORiTEC 550i; imes-icore). The crowns were sintered (Sinterofen HT-S Speed; Mihm-Vogt), and the vertical marginal discrepancy (VMD) was measured by x100-magnification microscopy. Measurements were made at 384 points in 3 groups of 16 specimens. The measurements for each specimen were averaged, and VMD mean values were calculated. The Kruskal-Wallis test was used for the statistical analysis (alpha=.05). The Mann-Whitney U test and Bonferroni adjustment were further used to compare the pairs (alpha=.017). Results: The mean VMD value was 41 mu m (median: 38 mu m) for the control group, 44 mu m (median: 42 mu m) for the CBCTscan, and 60 mu m (median: 58 mu m) for the PU3DLab. No significant difference was found between control and CBCTscan groups (P=.274). However, there was a significant difference between control and PU3DLab and CBCTscan and PU3DLab groups (P<.001). Conclusions: Marginal fit of the crowns fabricated by using the 3D laboratory scanner and through the direct use of CBCT was better than that of the crowns fabricated by using the workflow that combined the use of CBCT, PU cast, and 3D laboratory scanner. All tested protocols enabled the fabrication of monolithic zirconia crowns with a marginal discrepancy smaller than 120 mu m.