Yazar "Demirel, Hasan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
    Akut otitis eksterna'da deksametazon ile timokinon'un antiinflamatuar etkilerinin karşılaştırılması: Deneysel bir çalışma
    (Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, 2015) Demirel, Hasan; Arlı, Cengiz
    Amaç: Akut otitis eksterna (AOE) tedavisinde Timokinonun antiinflamatuar etkinliğinin değerlendirilmesi. Metod: Çalışmada 300-400 gr ağırlığında 48 adet Wistar Albino rat kullanıldı. Ratlar her bir grupta 8'er tane olmak üzere 6 gruba ayrıldı. Birinci grup kontrol grubu olarak ayrıldı. Çalışma grubuna dahil edilen ratların DKY cildi travmatize edildi ve 1 dakika sonra 0.1 ml P. aeruginosa [1.5x107 colony-forming units (CFU)/ml] damlatıldı. İkinci grup 0,1 ml (1mg/ml) deksametazon, 3. grup 0,1 ml (1mg/ml) % 0.1 Timokinon, 4. grup 0,1 ml (4mg/ml) % 0.4 Timokinon, 5. grup 0,1 ml (3.5mg/ml) Siprofloksasin, 6. grup ise 0,1 ml % 0.9 NaCl (Serum fizyolojik) ile topikal olarak tedavi edildi. Tedavinin 1., 4., 7. ve 10. günlerinde DKY kültürleri alındı. Tedavi sonrası ratların her iki dış kulak yolu timpan membran ve temporal kemik ile birlikte çıkarıldı. DKY epiteli ve stroma kalınlığı, stromal ödem, inflamatuar hücre ve kan damarı yoğunluğu, fibroblast varlığı, yerleşim şekli ve kollajen lif varlığı histopatolojik olarak değerlendirildi. Bulgular: Siprofloksasin ve % 0.4'lük Timokinon gruplarında epitel ve stroma kalınlığı, stromal ödem ve inflamatuar hücre oranları Serum Fizyolojik verilen gruba göre anlamlı derecede düşük bulundu. Timokinon % 0.1 verilen grupta ise epitel kalınlığı ve stromal ödem derecesi Serum Fizyolojik verilen gruba göre anlamlı derecede düşük bulundu ancak, diğer histopatolojik parametreler ve bakteri eradikasyonu açısından anlamlı bir ilişki mevcut değildi. Deksametazon ve Timokinon % 0.1 gruplarında histopatolojik parametreler ve bakteri eradikasyonu açısından benzer sonuçlar elde edildi. Deksametazon grubundaki histopatolojik parametreler ve bakteri eradikasyon oranları Serum Fizyolojik grubundan anlamlı derecede farklı değildi. Tedavinin 4. gününde siprofloksasin verilen grubun bakteri eradikasyon oranı, diğer gruplardan anlamlı derecede yüksek bulundu. Tedavinin 7. ve 10. günlerinde Siprofloksasin ve Timokinon %0.4 verilen gruplarda, bakteri eradikasyon oranları diğer gruplardan anlamlı derecede yüksek bulundu. Diğer gruplar kendi aralarında karşılaştırıldığında anlamlı bir ilişki mevcut değildi. Sonuç: İnflamatuar parametreler ve bakteri eradikasyonu açısından % 0.4'lük Timokinon'un aynı ilacın %1 lik dozu ve deksametazona göre daha etkilidir. Ayrıca % 0.4'lük Timokinon antiinflamatuar özelliğinin yanında antibakteriyel özelliğe sahiptir. Anahtar sözcükler: Akut otitis eksterna, Timokinon
  • [ N/A ]
    Öğe
    Mucociliary clearance time during menstrual cycle in healthy women
    (OrtadogŸu Reklam Tanitim Yayincilik Turizm Egitim Insaat Sanayi ve Ticaret A.S., 2016) Soylu Karapinar, Oya; Soylu Özler, Gül; Demirel, Hasan; Güngören, Arif
    Objective: Nasal mucociliary activity is the most important defence mechanism of the respiratory tract. Variations in steroid hormones in women have been reported to be one of the various factors effecting the activity of nasal mucosa. Our aim was to investigate the effect of menstrual cycle on nasal mucociliary clearance time. Material and Methods: A total of 25 healthy women (age, 20-40 years-old) consisted of the study group. After evaluation of detailedhistory, ear-nose and throat and nasal endoscopic examinations, nasal mucociliary clearance time of these women were evaluated by saccharin test during midcycle and menstruation. Results: Mean age (±standard deviation) of the women was 34.7±4.6 years-old. Mean mucociliary clearance time at midcycle and during menstruation was 11.7±2.8 (range: 7-16) and 16.3± 2.4 (range: 12-22) minute, respectively (p=0.0001). Conclusion: In the present study, the mucociliary clearance time during menstruation was found to be prolonged in women. Nasal congestion in menstruating women may be due to prolonged nasal mucociliary clearance time. © 2016 by Türkiye Klinikleri.
  • Küçük Resim
    Öğe
    The Role of Topical Thymoquinone in the Treatment of Acute Otitis Externa; an Experimental Study in Rats
    (Aves, 2018) Demirel, Hasan; Arli, Cengiz; Ozgur, Tumay; Inci, Melek; Dokuyucu, Recep
    OBJECTIVE: The aim of this experimental study was to compare the dose-related effect of topical thymoquinone (TO) with other topical agents used in the management of acute otitis externa (AOE) in a rat model. MATERIALS and METHODS: Forty-eight male Wistar albino rats were divided into six groups each with eight rats per group. Group I was the control group with no external otitis, whereas external otitis wee created in the other five groups (study groups). Dexamethasone, 0.1%TQ, 0.4% TQ, ciprofloxacin, and 0.9% saline (NaCl) drops was applied once daily in Groups II-VI, respectively. The treatment was administered regularly for 10 days. Pathologic and microbiologic evaluation were performed. Pathologically, the thicknesses of the stroma and the epithelium in the external auditory canal (EAC) were measured using an occulometer. Edema in the stroma, density of inflammatory cells and blood vessels, presence of fibroblasts, and changes in collagen fibers in the EAC were evaluated in five different areas to obtain the area of highest concentration and classified into four grades (0=no change, 1=mild, 2=moderate, 3=severe). RESULTS:The higher concentration of TO (0.4%) was more effective than dexamethasone and 0.1% TO with respect to antibacterial and the anti-inflammatory properties. CONCLUSION: TO, particularly at a concentration of 0.4%, may be considered for topical application alone in the treatment of AOE, without any requirement for a combined treatment.