Yazar "Ertekin, Filiz" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
    Hirsutizm nedeniyle başvuran hastaların tanısal açıdan değerlendirilmesi
    (2014) Tekiş, İsmail Zeki; Dokuyucu, Recep; Üstün, İhsan; Gökçe, Cumali; Çelik, Murat; Serarslan, Gamze; Uçar, Edip; Dolapçıoğlu, Kenan; Öztürk, Hasan; Davran, Ramazan; Ertekin, Filiz; Rızaoğlu, Hatice; Kaya, Hasan
    Amaç: Hirsutizm, kadınlarda androjen duyarlı bölgelerde erkeklerdekine benzer şekilde terminal kılların bulunmasıdır. Çalışmamızda hirsutizm şikayeti olan hastalarda etyolojiye yönelik araştırma yaparak hirsutizme neden olan hastalıkların sıklığının belirlenmesi amaçlanmıştır.Yöntemler: Çalışmaya Mustafa Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Bilim Dalı polikliniğine hirsutizm nedeniyle başvuran 40 hasta alındı. Hastalarla ilgili demografik, klinik ve laboratuvar parametreler incelendi.Bulgular: Çalışma sonucu hirsutizmin en sık nedeninin polikistik over sendromu olduğunu göstermiştir. İkinci en sık neden idiopatik hirsutizm bulunmuştur.Sonuç: Bu çalışmayla birlikte etnik ve kültürel farklılığın yoğun olduğu bölgemizde ilk olarak hirsutizmin etyolojik faktörleri incelenmiştir. Cushing sendromu, hiperprolaktinemi, non klasik adrenal hiperplazi, androjen salgılayan tümörler gibi nadir görülen durumlarda hirsutizmin ayrıcı tanısında düşünülmelidir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Kronik tenofovir uygulaması sonucu ortaya çıkabilecek olan nefrotoksisite, hepatotoksisite, nörotoksisite ve pankreas hasarı üzerine kafeik asit fenetil ester (CAPE)'in koruyucu etkilerinin araştırılması
    (Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, 2014) Ertekin, Filiz; Çelik, Muhammet Murat; Alp, Harun
    Amaç: Kronik tenofovir uygulaması sonucu ortaya çıkabilecek olan nefrotoksisite, hepatotoksisite, nörotoksisite ve pankreas hasarı üzerine kafeik asit fenetil ester (CAPE)'nin koruyucu etkilerinin araştırılması amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Çalışma 200-300 gr ağırlığındaki erişkin Wistar Albino dişi cinsi 21 adet sıçan üzerinde yapıldı. Ratlar randomize şekilde kontrol (C), tenofovir (T), CAPE, tenofovir+CAPE olmak üzere 4 gruba ayrıldı. Çalışmada T ratlara kronik olarak 30 gün boyunca 30 mg/kg/gün oral yolla verildi. Sonra intraperitonel olarak CAPE 10 µmol/kg dozunda uygulandı. Biyokimyasal ve histopatolojik değerlendirme yapıldı. Bulgular: Histomorfolojide; T grubunda pankreasta hasar oluştuğu, T+CAPE grubunda ise hasarın azaldığı ve beta hücre yoğunluğunun kontrol grubuna göre T grubunda azalırken, T+CAPE grubunda sadece T verilen gruba göre arttığı belirlendi. Böbrek dokusunda; T'nin artan apopitoza ve tübüler toksisiteye neden olduğu, ancak T+CAPEkullanımının ise tübüler toksisiteyi engellediği belirlendi. Beyinde; T grubunda inflamasyon, vakuoler dejenerasyon ve nekrobiotik değişiklikler gözlenirken, yine T+CAPE grubunda ise ılımlı bir düzelme izlendi. Karaciğerde; T grubunda hasar oluştuğu, T+CAPE grubunda ise apopitoz düzeyinin sadece T verilen gruba göre düştüğü ve rejeneratif değişiklikler ve fokal sitoplazmik hipereozinofiligözlendi. Biyokimyasal açıdan; T grubunda üre ve kreatinin değerlerinin diğer K, CAPE, T+CAPE gruplarına göre anlamlı olmasada yüksek düzeyde olduğu ve CAPE'nin T'nin yükselttiği özellikle kreatinin seviyelerini azalttığı belirlendi. Histopatolojik bulguları biyokimyasal bulgular doğruladı. Sonuç: Kronik T kullanımının karaciğer, beyin, pankreas ve böbrek dokularında hasara neden olduğu, ancak tenofovir sonrası CAPE kullanımının; T toksisitesini azaltabildiği belirlendi. Buna göre, CAPE'nin antiviral tedavide profilaktif amaçla kullanımı konusunda daha uzun süreli çalışmaların yapılması gerektiği sonucuna varıldı.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Protective Effects of Intralipid and Caffeic Acid Phenethyl Ester on Nephrotoxicity Caused by Dichlorvos in Rats
    (Hindawi Ltd, 2015) Celik, Muhammet Murat; Alp, Ayse; Dokuyucu, Recep; Zemheri, Ebru; Ozkanli, Seyma; Ertekin, Filiz; Yaldiz, Mehmet
    The protective effects of Caffeic Acid Phenethyl Ester (CAPE) and intralipid (IL) on nephrotoxicity caused by acute Dichlorvos (D) toxicity were investigated in this study. Forty-eight Wistar Albino rats were divided into 7 groups as follows: Control, D, CAPE, intralipid, D + CAPE, D + IL, and D + CAPE + IL. When compared to D group, the oxidative stress index (OSI) values were significantly lower in Control, CAPE, and D + IL + CAPE groups. When compared to D + IL + CAPE group, the TOS and OSI values were significantly higher in D group (P < 0.05). When mitotic cell counts were assessed in the renal tissues, it was found that mitotic cell count was significantly higher in the D group while it was lower in the D + CAPE, D + IL, and D + IL + CAPE groups when compared to the control group (P < 0.05). Also, immune reactivity showed increased apoptosis in D group and low profile of apoptosis in the D + CAPE group when compared to the Control group. The apoptosis level was significantly lower in D + IL + CAPE compared to D group (P < 0.05) in the kidneys. As a result, we concluded that Dichlorvos can be used either alone or in combination with CAPE and IL as supportive therapy or as facilitator for the therapeutic effect of the routine treatment in the patients presenting with pesticide poisoning.