Yazar "Güner, Özlem" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Effects of feeding interval on growth, survival and body composition of narrow-clawed crayfish, Astacus leptodactylus Eschscholtz, 1823 juveniles
    (2011) Mazlum, Yavuz; Güner, Özlem; Şirin, Sinem
    Newly hatched third instars of Astacus leptodactylus (mean weight 44.5±3.4 mg and mean total length 10.8±0.4 mm) were randomly stocked in 0.2 m2 aquariums at rate of 100 crayfish/m2 fed with trout feed at a quantity 5% of crayfish body weight for 90 day. The amount of diet was adjusted according to the total crayfish biomass calculated for each sampling period (30-days interval). Four feeding intervals were tested: everyday (D), every $2^ {nd}$ (D2), every $3^ {rd}$ (D3), and every $4^ {th}$ day (D4). At the end of feeding period, the feeding interval had significant impact on crayfish survival, growth rate, and yield. The survival of crayfish was the highest in D2 treatment (83.3%) and was lowest in D4 treatment (57.2%). Results indicated that feeding interval in D2 treatment significantly increased survival of crayfish. Growth rates were significantly different (P<0.05) between D2 treatment (0.8 mm/day) and D4 treatment (0.5 mm/day) at the end of the 90-day experiment. The best growth rate was observed in D2 treatment group. The yield was found to decrease with increasing length of feeding interval. The highest yield (27.65 g) was observed in D2 treatment, while the lowest yield (12.6 g) was in D4 treatment. The feeding interval had no significant difference on body composition of A. leptodactylus juvenile among the treatment groups (P>0.05). The study showed that the optimal feeding interval was observed every $2^ {nd}$ day.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Protein seviyeleri farklı yemlerin yavru tatlı su kerevitlerinin (Astacus leptodactylus eschscholtz, 1823 ) büyüme, yaşama oranları ve vücut kompozisyonları üzerine etkileri
    (Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, 2009) Güner, Özlem; Mazlum, Yavuz
    Bu çalışma, Mustafa Kemal Üniversitesi'ne bağlı Su Ürünleri Fakültesi Araştırma ve Uygulama Birimi'nde yapılmıştır. Araştırmada protein seviyeleri farklı yemlerin üçüncü evredeki yavru tatlı su kerevitlerinin (Asatcus lepdactylus Eschscholtz, 1823) büyüme, yaşama oranları ve vücut kompozisyonları üzerine etkileri incelenmiş ve yetiştiriciliği yoğun olarak yapılan ortamlardaki besin gereksinimleri belirlenmeye çalışılmıştır. Deneme dört muamele grubundan oluşmuştur; Bunlar % 55 protein içeren ticari alabalık yemi, % 35 protein içeren sazan yemi, % 18 protein içeren kıyılmış balık eti ve % 3.6 protein içeren saman yemleridir. Üçüncü evredeki Astacus leptodactylus yavrularının başlangıç ortalama ağırlık ve uzunlukları sırasıyla 0.045 ± 3.4 gr ve 0.108 ± 0.4 cm olarak ölçülerek, 12 (0.2 m2 ) akvaryuma 30'ar adet olacak şekilde rastgele stoklanmıştır. Deneme tesadüf parselleri deneme planına göre üç tekerrürlü olarak kurulmuş ve 90 gün sürmüştür.Deneme sonunda alabalık yemi, sazan yemi, kıyılmış balık eti ve saman ile beslenen yavru tatlı su kerevitlerinin deneme sonunda ulaştıkları son ağırlık ortalamaları 0.380 ± 0.03, 0.300 ± 0.04, 0.320 ± 0.04 ve 0.230 ± 0.02 gr ve ortalama uzunluk ölçüleri ise 0.294 ± 0.5, 0.274 ± 0.4, 0.279 ± 0.6 ve 0.246 ± 0.6 cm olarak ölçülmüştür. Deneme sonunda, hem ağırlıkça hem de boyca en iyi büyüme alabalık yemi ile beslenen grupta, en yüksek yaşama oranı ise balık eti ile beslenen grupta (% 81.850) tespit edilmiştir. Deneme sonunda, en yüksek günlük spesifik büyüme oranı 1.110 cm'lik değeriyle alabalık yemi ile beslenen grupta, en düşük günlük spesifik büyüme oranı ise 0.92 cm'lik değeriyle saman ile beslenen grupta gözlenmiştir. Yem değerlendirme oranları bakımından muamele grupları arasında istatistiki olarak bir fark bulunmazken (P>0.05), kabuk değişim sıklığı açısından muamele grupları arasında önemli farklılıklar gözlenmiştir (P<0.05). En yüksek kabuk değişim sıklığı alabalık yemiyle beslenen grupta ve % 74.4 olarak bulunmuştur. Bunu sırası ile balık eti (% 66.7), sazan yemi (% 52.2) ve saman ile (% 30.0) beslenen gruplar izlemiştir. Kerevitlerin beslenmesi sonucunda protein, yağ ve nem içeriklerinin muamele grupları arasında istatistiki olarak farklı olmadığı gözlenmiştir (P>0.05). Fakat saman ile beslenen grupta kül miktarı diğer gruplardan farklı bulunmuştur (P<0.05). Muamele grupları arasında hepatosomatik indeks bakımından kuvvetli bir ilişkinin olduğu saptanmıştır. Hepatopankreas nem miktarlarının (%) muamele grupları arasında farklı olmadığı saptanmıştır (P>0.05).