Çeşitli dayanıklılık protokollerine verilen metabolik cevapların karşılaştırılması
Yükleniyor...
Tarih
2011
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Çalışmanın amacı laboratuvar ve saha ortamında uygulanan çeşitli dayanıklılık protokollerine verilen metabolik cevapların karşılaştırılması ve testlerden elde edilen maksimum oksijen tüketimi $(VO_{2maks})$ değerlerinin testlerde kat edilen toplam mesafe ile ilişkilerinin incelenmesidir. Çalışmaya genç takımlarda oynayan toplam 30 futbolcu katılmıştır. Araştırma grubundaki sporculara koşu bandı (KB), mekik (M), dairesel mekik (DM), modifiye mekik (MM) ve dairesel modifiyemekik(DMM) olmak üzere beş farklı dayanıklılık protokolü uygulanmıştır. Protokollere submaksimum ve maksimum koşu hızlarında verilen kan laktat (LA), oksijen tüketimi $(VO_{2}),$ kalp atım hızı (KAH) ve algılanan zorluk düzeyi (AZD) değerleri belirlenmiştir. Protokollere verilen metabolik cevaplar tekrarlı ölçümlerde varyans analizi ile karşılaştırılmıştır. İkili grup karşılaştırmalarında ise LSD testi kullanılmıştır.Protokoller arasındaki ilişkiler ise Pearson korelasyon katsayısıyla incelenmiştir. Submaksimum koşu hızlarında M ve MM testlerine yerilen LA, V02, KAH ve AZD cevaplan KB, DM ve DMM testlerinden yüksek bulunmuştur (p<0.05). Farklı LA'daki koşu hızı KB testinde DMM'den yüksektir (p<0.05). Karşıt olarak, farklı LA'daki KAH ise DMM testinde KB'den yüksek bulunmuştur (p<0.05). Protokoller arasında LAmaks, $VO_{2maks'}$ KAHmaks, AZDmaks ve maksimum koşu hızı (Hızmaks) açısından orta ve/veya yüksek düzeyde korelasyon belirlenmiştir (p<0.01). M, DM, MM ve DMM testlerinde ölçülen $VO_{2maks'}$ bu testlerde kat edilen mesafe ile orta düzeyde ilişkilidir (r = 0.61-r = 0.76; p<0.01). Sonuç olarak, laboratuvar ve saha ortamında uygulanan dayanıklılık protokollerinin submaksimum ve maksimum koşu hızlarında yarattığı fizyolojik zorlanma düzeyleri farklıdır. Dayanıklılık antrenmanlarında bireysel yüklenme şiddetinin belirlenmesinde DMM testinin uygulanması önerilebilir. Ayrıca, saha testlerinde kat edilen mesafenin futbolcuların V02maks değerlerinin kestiriminde hassas bir yaklaşım tarzı olmadığı gözlenmiştir.
The purpose of this study was to compare metabolic responses to various endurance tests administered in laboratory and field conditions, and to consider relationship between maximal oxygen consumption $(VO_{2max})$ and distance covered during tests. Thirty-players playing at young-teams participated to study. The players were performed treadmill (T), shuttle-run (SR), circular shuttle-run (CSR), modified shuttle-run (MSR) and circular modified-shuttle-run (CMSR) tests. Blood lactate (LA), oxygen consumption $(VO_{2}),$ heart rate (HR) and rate of perceived exertion (RPE) responses to protocols were determined. Comparison of metabolic response differences between protocols were made using repeated measures ANOVA. LSD test was applied to identify the point of differences. Relationships between protocols were considered using Pearson Correlation. LA, V02, HR and RPE responses to SR and MSR at submaximal running speeds were higher than T, CSR and CMSR (p<0.05). Running speeds at fixed LA were higher in T than CMSR (p<0.05). In contrast, HR at fixed LA were higher in CMSR than T (p<0.05). Moderate and/ or high relationships were observed between protocols in terms of LAmax, $VO_{2max'}$ HRmax, RPEmax and maximal running speed $(RS_{max}).$. V02max measured at SR, CSR, MSR and CMSR was moderately related to distance covered during test (r=0.61-0.76; p<0.01). The results demonstrated that endurance protocols administered in laboratory and field conditions caused different physiological strain at submaximal and maximal speeds. CMSR test can be suggested to determine individual training load in endurance training. Furthermore; distance covered at field tests was not a sensetive method in estimating V02max values of soccer players.
The purpose of this study was to compare metabolic responses to various endurance tests administered in laboratory and field conditions, and to consider relationship between maximal oxygen consumption $(VO_{2max})$ and distance covered during tests. Thirty-players playing at young-teams participated to study. The players were performed treadmill (T), shuttle-run (SR), circular shuttle-run (CSR), modified shuttle-run (MSR) and circular modified-shuttle-run (CMSR) tests. Blood lactate (LA), oxygen consumption $(VO_{2}),$ heart rate (HR) and rate of perceived exertion (RPE) responses to protocols were determined. Comparison of metabolic response differences between protocols were made using repeated measures ANOVA. LSD test was applied to identify the point of differences. Relationships between protocols were considered using Pearson Correlation. LA, V02, HR and RPE responses to SR and MSR at submaximal running speeds were higher than T, CSR and CMSR (p<0.05). Running speeds at fixed LA were higher in T than CMSR (p<0.05). In contrast, HR at fixed LA were higher in CMSR than T (p<0.05). Moderate and/ or high relationships were observed between protocols in terms of LAmax, $VO_{2max'}$ HRmax, RPEmax and maximal running speed $(RS_{max}).$. V02max measured at SR, CSR, MSR and CMSR was moderately related to distance covered during test (r=0.61-0.76; p<0.01). The results demonstrated that endurance protocols administered in laboratory and field conditions caused different physiological strain at submaximal and maximal speeds. CMSR test can be suggested to determine individual training load in endurance training. Furthermore; distance covered at field tests was not a sensetive method in estimating V02max values of soccer players.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Spor Bilimleri, Eğitim, Eğitim Araştırmaları
Kaynak
Spor Bilimleri Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
22
Sayı
3
