Üç eski Anadolu topluluğunda Carabelli sıklığı
Loading...
Date
2009
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Access Rights
info:eu-repo/semantics/openAccess
Abstract
Carabelli özelliği üst büyük azı dişlerinin mesiolingual yüzeyi üzerinde farklı frekanslarla ortaya çıkan ek bir tuberkül olarak tanımlanmaktadır. Bu özellik en fazla üst birinci büyük azı dişlerde ve süt ikinci azı dişlerde, daha az yaygın olarak daimi ikinci büyük azı dişlerde ve nadir olarak da üçüncü azı dişlerde ortaya çıkar. En fazla Avrupalılarda gözlenen bu özellik, topluluklar arasında farklı frekanslarla temsil edilmektedir. Bu özelliğin yüksek kalıtılabilirlik değerinden dolayı, topluluklar arasındaki farklılıkların belirlenmesinde kullanılabileceği belirtilmiştir. Üç eski Anadolu topluluğuna (‹kiztepe, Cevizcioğlu Çiftliği ve ‹znik) ait 108 bireyin üst birinci büyük azı dişi (M1), 143 bireyin üst ikinci büyük azı dişi (M2) ve 139 bireyin üst üçüncü büyük azı dişi olmak üzere toplam 390 bireye ait azı dişlerde Carabelli sıklığı araştırılmıştır. ASUDAS (Arizona State University Dental Anthropology System)’a göre Carabelli 8 aşamalı olarak kaydedilmiştir. Taraşara göre ayrı ayrı kaydedilen Carabelli frekansının cinsiyet ve topluluklara göre farklılıklarını belirlemek için SPSS 11.01 programında XÇ testi kullanılmıştır. İznik topluluğu (% 59.5), İkiztepe (% 57.1) ve Cevizcioğlu Çiftliği (% 53.8) topluluklarından daha yüksek bir Carabelli frekansı göstermiştir. Ancak Anadolu toplulukları arasında bu özellik frekansı açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Carabelli’nin dereceleri açısından bakıldığında, 6. ve 7. dereceli Carabelli frekansının ‹znik’de diğer iki topluluğa göre daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Carabelli frekansından elde edilen sonuçların aynı topluluklara ait kafataslarından kaydedilen 30 ölçülemeyen özelliğin MMD değerlerinden elde edilen sonuçlarla benzer olduğu belirlenmiştir. Carabelli özelliğinin bazı topluluklarda cinsiyet farklılığı göstermesine rağmen Anadolu topluluklarında anlamlı bir farklılık belirlenmemiştir. Aynı şekilde carabelli özelliğinin sağ ve sol tarafta ortaya çıkışında literatürde farklı değerler bildirilmiştir. Mevcut çalışmada ise üst M1’de asimetrinin (% 2.4) oldukça düşük olduğu görülmektedir. Yok grubu da dahil edildiğinde % 97.6 gibi taraşar arasına bir simetrinin var olduğu belirlenmiştir. Bu simetrik oluşumun, M2 ve M3 de bozulduğu gözlenmiş, M2’de asimetik Carabelli oluşumunun % 4.4 iken, M3’de % 7.1’e yükseldiği tespit edilmiştir. Bu özelliğin yüksek bir simetri oranıyla ortaya çıkışı, onun çevresel faktörlerden daha az etkilendiğini göstermesi bakımından önemli bir bulgu olarak değerlendirilebilir. Dolayısıyla bu özelliğin genetik potansiyelinden dolayı topluluklar arasındaki farklılıkların belirlenmesinde kullanılabileceği söylenebilir. Ancak biyolojik uzaklık çalışmalarında dişin diğer morfolojik özelliklerini de araştırmaya dahil etmenin daha sağlıklı sonuçlar verebileceği düşünülmektedir.
Carabelli’s trait is defined as an addition tubercule with a different frequency on the mesiolingual surface of upper molars. This variation appears mostly in upper first molar and second deciduous molar, as less common in permanent second molar and as rarely in third molar. This trait seen mostly in Europeans represent different frequencies among several populations. Due to its high heritability value, this trait could be used to determine the differences among populations. The frequency of Carabelli’s trait was investigated at a total of 390 individuals on upper first molars (MI) of 108 individuals, upper second molars (M2) of 143 individuals and upper third molars (M3) of 139 individuals from three ancient Anatolian populations. Cerebelli trait was recorded with 8 degrees according to ASUDAS (Arizona State University Dental Anthropology System). For the identification of differences across population, and sexes, Carabelli frequency that was recorded separately according to sides was used X2 test on SPSS 11.01 program. Carabelli frequency in Iznik population (59.0 %) was observed higher than ‹kiztepe (57.0 %) and Cevizo¤lu Çiftligi (53.8 %) populations, but statistically this was not a significant difference. When Carabelli’s trait was investigated according to its degrees excessive forms of Carabelli’s trait (6 and 7) were higher at Iznik population than the other two groups. When the results of Carabelli frequencies were compared with MDD values of 30 non-metric traits on the crania of same populations, they are found similar. Although Carabelli’s trait shows differences between sex at some populations, it is not a significant difference for Anatolian populations. In the same way, it has been reported by researcher that there was difference Carabelli’s trait between right and left sides. In this study, a minor asymmetry (2,4 %) in upper M1 was observed. When the absent group was added to the present group, symmetry between sides was determined as 97,6 %. It was observed that the symmetry changes in M2 and M3. While the asymmetry is 4,4 % in M2, it increases in M3 (7,1 %). Due to this symmetry, it can state that this trait is less influenced by enviromental factors. Therefore, because of the mode of its inheritance, it can be used for the studies of biological dinstance. However, more significan results can be reached, when this traits is evaluated together with other morphological features in the studies biological distance.
Carabelli’s trait is defined as an addition tubercule with a different frequency on the mesiolingual surface of upper molars. This variation appears mostly in upper first molar and second deciduous molar, as less common in permanent second molar and as rarely in third molar. This trait seen mostly in Europeans represent different frequencies among several populations. Due to its high heritability value, this trait could be used to determine the differences among populations. The frequency of Carabelli’s trait was investigated at a total of 390 individuals on upper first molars (MI) of 108 individuals, upper second molars (M2) of 143 individuals and upper third molars (M3) of 139 individuals from three ancient Anatolian populations. Cerebelli trait was recorded with 8 degrees according to ASUDAS (Arizona State University Dental Anthropology System). For the identification of differences across population, and sexes, Carabelli frequency that was recorded separately according to sides was used X2 test on SPSS 11.01 program. Carabelli frequency in Iznik population (59.0 %) was observed higher than ‹kiztepe (57.0 %) and Cevizo¤lu Çiftligi (53.8 %) populations, but statistically this was not a significant difference. When Carabelli’s trait was investigated according to its degrees excessive forms of Carabelli’s trait (6 and 7) were higher at Iznik population than the other two groups. When the results of Carabelli frequencies were compared with MDD values of 30 non-metric traits on the crania of same populations, they are found similar. Although Carabelli’s trait shows differences between sex at some populations, it is not a significant difference for Anatolian populations. In the same way, it has been reported by researcher that there was difference Carabelli’s trait between right and left sides. In this study, a minor asymmetry (2,4 %) in upper M1 was observed. When the absent group was added to the present group, symmetry between sides was determined as 97,6 %. It was observed that the symmetry changes in M2 and M3. While the asymmetry is 4,4 % in M2, it increases in M3 (7,1 %). Due to this symmetry, it can state that this trait is less influenced by enviromental factors. Therefore, because of the mode of its inheritance, it can be used for the studies of biological dinstance. However, more significan results can be reached, when this traits is evaluated together with other morphological features in the studies biological distance.
Description
Keywords
Sosyal Bilimler, Disiplinler Arası
Journal or Series
Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi
WoS Q Value
Scopus Q Value
Volume
26
Issue
2
