Defining the effect of child labour training module on NGO’s attitudes towards child rights
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2020
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Tıp Fakültesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Çocuk işçiliği çocuk hakları boyutuyla disiplinler arası çalışılması gereken bir konudur. Sivil toplum
örgütlerinin Çocuk hakları konusunda eğitimi, çocuk işçiliğindeki çocukların hak kaybı ya da hakların
korunması yönünde sivil toplum liderlerine önemli sorumluluk vermektedir. Araştırma sivil toplum örgütü
liderlerinin çocuk hakları konusunda bilgi düzeyinin eğitim ile değişimini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır.
Materyal ve Metot: Araştırmanın tipi deneyseldir. Araştırma 2018 yılı Mart- Haziran ayları arasında 4 ayda,
pilot olarak seçilen 4 ilde (Adana, Mersin, Ordu, Manisa) yapılmış, araştırmaya 123 kişi katılmıştır. Bu
araştırma, Türkiye Esnaf Sanatkarlar Konfederasyonu (TESK) ve Mustafa Kemal Üniversitesi işbirliği ile
UNICEF projesi kapsamında desteklenmiştir. Araştırma için liderlere, çocuk hakları ve çocuk işçiliği konusunda
4 saatlik bir eğitim verilmiştir. Bu eğitim öncesi ve sonrasında liderlere çocuk işçiliği anket formu ve çocuk
hakları tutum Ölçeği uygulanmıştır. Araştırma izni MKÜ Etik kurulundan alınmıştır. Veriler SPSS 22 de analiz
edilmiş, dağılım yönünden Kolmogorov-Smirnow testi ile incelenmiş sonrasında ise gruplar arası MannWhitney U testi / Kruskal Wallis testi kullanılmıştır. Eğitim öncesi ve sonrası için ise Wilcoxon testi ile
değerlendirilmiş olup, p>0.05 anlamlı kabul edilmiştir.
Bulgular: Araştırma sonuçlarına göre sivil toplum liderlerinin çocuk hakları ölçeği puan ortalaması eğitim
öncesi ön-test 97.52±10.95, eğitim sonrası son-test 99.02±10.71 olarak bulunmuştur. Çocuk haklarına yönelik
eğitim öncesi ve sonrası değerler istatiksel olarak anlamlıdır (p=0.01). Eğitimin, liderlerin cinsiyeti (E/K), iş
pozisyonu (Başkan/Çalışan), iş yılı tecrübesi (0-11 yıl), yaş değişkenlerine göre etkisi istatiksel olarak anlamlı
değildir (p>0.05). Fakat eğitim, liderlerin eğitim durumu ve çalışmanın yapıldığı illere göre istatiksel olarak
anlamlı bulunmuştur (p<0.05).
Sonuç: Çocuk hakları bilgi düzeyi, sivil toplum örgütleri liderlerinin eğitim ile yükseltilebilir. Eğitimler pilot
çalışmalara göre, bölgesel sonuçlar dikkate alınarak artırılmalıdır.
Objectives: Child labour is an interdisciplinary issue including the child rights dimension. Child rights training for non-governmental organizations in the means of forfeiture and keeping the rights of children gives crucial responsibility to NGO leaders. The research is done to assess the change of child rights knowledge level of NGO leaders via training. Materials and Methods: The research is experimental and it is accomplished in 4 pilot cities (Adana, Mersin, Ordu, Manisa) in four months between March and June 2018 and 123 persons took part in it. The study is supported by a UNICEF project cooperation with The Confederation of Turkish Tradesmen and Craftsmen (CTTC) and Hatay Mustafa Kemal University (HMKU). In the frame of the research, the leaders are given a four hours of training on child rights and child labour. Child labour survey form and child rights attitude scale is applied to the leaders before and after the training. The permission for the research is got from HMKU Ethics Committee. Gathered data is analyzed by SPSS 22, examined by Kolmogorov-Smirnow test in the means of distribution and then inter-groups Mann-Whitney U test / Kruskal Wallis test is used. Wilcoxon test is used before and after the training and p>0.05 is accepted as meaningful. Results: As a result of the research findings, child rights scale points average of NGO leaders are 97.52±10.95 before training for preliminary test; and 99.02±10.71 after training for posttest. Acquired values gathered before and after child rights training are statistically meaningful (p=0.01). The effect of training compared to the gender of leaders (M/F), working position (President/Worker), working experience (0-11 years), age variables is not statistically meaningful (p>0.05). On the other hand, education level of leaders is statistically meaningful depending on the cities that the research accomplished. Conclusion: Child rights knowledge level could be increased via the training of NGO leaders. The trainings should be increased considering the regional results depending on the pilot studies.
Objectives: Child labour is an interdisciplinary issue including the child rights dimension. Child rights training for non-governmental organizations in the means of forfeiture and keeping the rights of children gives crucial responsibility to NGO leaders. The research is done to assess the change of child rights knowledge level of NGO leaders via training. Materials and Methods: The research is experimental and it is accomplished in 4 pilot cities (Adana, Mersin, Ordu, Manisa) in four months between March and June 2018 and 123 persons took part in it. The study is supported by a UNICEF project cooperation with The Confederation of Turkish Tradesmen and Craftsmen (CTTC) and Hatay Mustafa Kemal University (HMKU). In the frame of the research, the leaders are given a four hours of training on child rights and child labour. Child labour survey form and child rights attitude scale is applied to the leaders before and after the training. The permission for the research is got from HMKU Ethics Committee. Gathered data is analyzed by SPSS 22, examined by Kolmogorov-Smirnow test in the means of distribution and then inter-groups Mann-Whitney U test / Kruskal Wallis test is used. Wilcoxon test is used before and after the training and p>0.05 is accepted as meaningful. Results: As a result of the research findings, child rights scale points average of NGO leaders are 97.52±10.95 before training for preliminary test; and 99.02±10.71 after training for posttest. Acquired values gathered before and after child rights training are statistically meaningful (p=0.01). The effect of training compared to the gender of leaders (M/F), working position (President/Worker), working experience (0-11 years), age variables is not statistically meaningful (p>0.05). On the other hand, education level of leaders is statistically meaningful depending on the cities that the research accomplished. Conclusion: Child rights knowledge level could be increased via the training of NGO leaders. The trainings should be increased considering the regional results depending on the pilot studies.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Çocuk hakları, Çocuk işçiliği, Sivil toplum liderleri, Child rights, Child labour, Non-governmental organization leaders
Kaynak
Ankara Medical Journal
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
20
Sayı
1
Künye
Demir, E., & Yengil, E. Defining the Effect of Child Labour Training Module on NGO’s Attitudes Towards Child Rights. ANKARA MEDICAL JOURNAL, 20(1), 69-78.
