Diocaesarea (Uzuncaburç) antik kenti kazısında çıkarılan kemik örneklerinin stronsiyum izotopları yönünden incelenmesi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2023
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Arkeometri Biliminde özellikle stronsiyum izotop analizleri yaygın olarak kullanılmaktadır. Mersin ilinin Silifke ilçesinde bulunan Uzuncaburç Helenistik ve Roma dönemine ait arkeolojik buluntuları ve içinde Diocaesarea antik kentini bulunduran Türkiye'nin en önemli ören yerlerinden bir tanesidir. Bu çalışmada, Uzuncaburç antik kenti kazısında çıkarılan 11 adet kemik ve o bölgeye ait olan 2 adet salyangoz numunesi kullanılmıştır. Kemiklerin ait oldukları bireylerin beslenme geçmişleri, göç durumları ve kemiklerdeki diyagenetik etkinin varlığı stronsiyum izotopları ve miktarları yönünden incelenmiştir. İnsan kemik örneklerinde toplam stronsiyum miktarları 244.32 ile 709.16 μg g-1 arasında tespit edilirken, salyangoz örneklerinde toplam stronsiyum miktarları 312.70 ile 447.51 μg g-1 arasında belirlenmiştir. Kemiklerdeki stronsiyum oranlarının yüksek çıkması beslenmenin daha çok bitkisel kaynaklı olduğunu göstermektedir. İncelenen salyangoz ve kemik örneklerinin 87Sr/86Sr izotop oranları genellikle birbirine yakın olmakla birlikte, DNM-43 ve DNM-44 sağ alt çene kemiği örneklerinin salyangoz örneklerinden uzakta kaldığı görülmektedir. Bu nedenle, bu iki örneğin salyangoz ve diğer kemik örnekleriyle aynı bölgeye ait olmadığı düşünülmektedir. Salyangoz ve kemik örneklerinin 88Sr/86Sr oranlarının dağılımı incelendiğinde genellikle dağılımın birbirlerine yakın olduğu, sadece DNM-66 sağ alt çene kemiği örneğinin diğer örneklerden uzakta kaldığı görülmektedir. Bunun da diyageneze daha fazla uğramış olmasından kaynaklanabileceği düşünülmektedir. Sonuç olarak, Diocaesarea antik kentinde sosyoekonomik ve beslenme özelliklerinin farklı olduğu gürülmektedir.
Especially strontium isotope analyzes are widely used in Archaeometric Science. Uzuncaburç, located in Silifke district of Mersin province, is one of the most important ruins in Turkey, containing archaeological finds from the Hellenistic and Roman periods and the ancient city of Diocaesarea. In this study, 11 bones excavated in Uzuncaburç ancient city and 2 snail samples belonging to that region were used. Nutritional histories, migration status and the presence of diagenetic effects in the bones of the individuals to which the bones belong were investigated in terms of strontium isotopes and their amounts. Total strontium amounts in human bone samples were found to be between 244.32 and 709.16 μg g-1, while total strontium amounts were between 312.70 and 447.51 μg g-1 in snail samples. The high strontium ratios in the bones indicate that the nutrition is mostly plant-based. Although the 87Sr/86Sr isotope ratios of the snail and bone samples examined are generally close to each other, it is seen that the DNM-43 and DNM-44 right mandibular bone samples are far from the snail samples. Therefore, it is thought that these two samples do not belong to the same region as the snail and other bone samples. When the distribution of 88Sr/86Sr ratios of snail and bone samples is examined, it is seen that the distribution is generally close to each other; only the DNM-66 right mandible specimen is far from other specimens. It is thought that this may be due to the fact that it has undergone more diagenesis. As a result, it is seen that the socioeconomic and nutritional characteristics of the ancient city of Diocaesarea are different.
Especially strontium isotope analyzes are widely used in Archaeometric Science. Uzuncaburç, located in Silifke district of Mersin province, is one of the most important ruins in Turkey, containing archaeological finds from the Hellenistic and Roman periods and the ancient city of Diocaesarea. In this study, 11 bones excavated in Uzuncaburç ancient city and 2 snail samples belonging to that region were used. Nutritional histories, migration status and the presence of diagenetic effects in the bones of the individuals to which the bones belong were investigated in terms of strontium isotopes and their amounts. Total strontium amounts in human bone samples were found to be between 244.32 and 709.16 μg g-1, while total strontium amounts were between 312.70 and 447.51 μg g-1 in snail samples. The high strontium ratios in the bones indicate that the nutrition is mostly plant-based. Although the 87Sr/86Sr isotope ratios of the snail and bone samples examined are generally close to each other, it is seen that the DNM-43 and DNM-44 right mandibular bone samples are far from the snail samples. Therefore, it is thought that these two samples do not belong to the same region as the snail and other bone samples. When the distribution of 88Sr/86Sr ratios of snail and bone samples is examined, it is seen that the distribution is generally close to each other; only the DNM-66 right mandible specimen is far from other specimens. It is thought that this may be due to the fact that it has undergone more diagenesis. As a result, it is seen that the socioeconomic and nutritional characteristics of the ancient city of Diocaesarea are different.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kimya, Chemistry
