Radius distal uç kırıklarında cerrahi ve konservatif tedavilerin uzun dönem sonuçlarının karşılaştırılması

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.advisorDavut, Serkan
dc.contributor.authorBekmezli̇, Harun
dc.date.accessioned2024-05-27T17:28:56Z
dc.date.available2024-05-27T17:28:56Z
dc.date.issued2022en_US
dc.departmentFakülteler, Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalıen_US
dc.description.abstractGiriş ve Amaç: Bu çalışmanın amacı distal radius kırıklarında seçilen tedavi yöntemine göre radyolojik ve fonksiyonel sonuçlarını, gelişen komplikasyonları, tedavilerin başarısını geriye dönük olarak incelemektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 2010-2020 yılları arasında Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Hastanesine başvuran 18 yaş üzeri tek taraflı radius alt uç kırığı nedeniyle tedavi edilen, en az 2 yıllık takipleri olan ve verileri yeterli görülen 125 hasta değerlendirilmeye alındı. Hastaların son kontrollerinde klinik bulguların değerlendirilmesinde VAS, qDASH, MAYO, Gartland ve Werley klinik skorlamaları, hareket açıklıkları ve kavrama gücü kullanıldı. Radyolojik bulguların direk grafiler ile değerlendirilmesinde radial inklinasyon, radial uzunluk, palmar eğim, ulnar varyans ölçümleri yapıldı ve ayrıca gelişen bir eklem dejenerasyonu varlığı Knirk-Jupiter artritik skorlama sistemi ile değerlendirildi. Bulgular: Radius distal uç tanılı 125 hasta çalışmaya dahil edildi. Radius distal uç kırığı olan 45 (% 36,0) hastaya kapalı redüksiyon ve alçı uygulaması, 13 (% 10,4) hastaya K teli ile perkutan tespit, 56 (% 44,8) hastaya plak ile osteosentez, 11 (% 8,8) hastaya ise eksternal fiksasyon uygulaması yapıldı. Eksternal fiksatör uygulanan hastalarda qDASH skoru alçı ile tedavi edilen hastalara göre yüksekti(p=0,003).Eksternal fiksatör uygulanan hastalarda VAS (aktivite) skorunda alçı ve K teli uygulanan hastalara göre daha yüksekti(p=0,002).Alçı ile tedavi edilen hastalarda dorsal açılanma değeri plak ile tedavi edilen hastalara göre daha yüksek(p ˂ 0,001); plak uygulanan hastaların ulnar varyansı alçı uygulanan hastalara göre daha yüksek ortalamaya sahipti(p=0,022).Plak uygulanan hastaların radial eğim (p=0,016) ve radial uzunluk değerleri (p=0,033) eksternal fiksatör grubunda yer alan hastalara göre yüksek ortalamaya sahipti. Eksternal fiksatör uygulanan hastaların eklem basamaklanması alçı ile tedavi edilen hastalara göre yüksekti(p=0,002). Sonuç: Radius distal uç kırıklarında mutlak radyolojik kriterler elde edilmelidir. En iyi fonksiyonel sonuçlar en iyi radyolojik sonuçlar ile elde edilmiştir.en_US
dc.description.abstractPurpose: The purpose of this study is to retrospectively examining the radiological and functional results, developing complications, and the success of the treatments according to the treatment method chosen in distal radius fractures. Materials and Methods: In our study, 125 patients over the age of 18 who applied to Hatay Mustafa Kemal University Hospital between 2010 and 2020, were treated for unilateral inferior radius fracture, had at least 2 year follow-up and have adequate data were evaluated. VAS, qDASH, MAYO, Gartland and Werley clinical scores, range of motion and grip strength were used to evaluate the clinical findings at these final kontrols. Radial inclination, radial length, palmar inclination, and ulnar variance were measured in the evaluation of radiological findings with direct radiographs, and the presence of joint degeneration was evaluated with the Knirk-Jupiter arthritic scoring system. Results:125 patients with distal radius fracture diagnosis were included in the study. Closed reduction and cast application in 45 (36.0%) patients, percutaneous fixation with K-wire in 13 (10.4%) patients, osteosynthesis with plate in 56 (44.8%) patients, external fixation in 11 (8.8%) patients was applied. The qDASH score was higher in patients treated with external fixators compared to patients treated with plaster casts (p=0,003). The VAS (activity) score was higher in the patients who were applied external fixator than the patients who were applied cast and K wire (p=0,002).Dorsal angulation value was higher in patients treated with plaster than in patients treated with plate (p<0,001); the ulnar variance of the patients who were plated had a higher mean than the patients who had plaster cast (p=0,002). The radial inclination (p=0,016) and radial length values (p=0,033) of the patients who underwent plate were higher than the patients in the external fixator group. The joint stepping of the patients who were applied external fixator was higher than the patients treated with plaster(p=0,002). Results: Absolute radiological criteria should be obtained in distal radius fractures. The best functional results were obtained with the best radiological results Key words: Radius fractures, smoking, surgical treatment, conservative treatmenten_US
dc.identifier.endpage109en_US
dc.identifier.startpage1en_US
dc.identifier.urihttps://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=RsTBl6RWK25OBMIKtIgYYebUxOePXhgUeglbZeSxK2ODgzpoSvG_HAaesZBYWWOh
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12483/4022
dc.identifier.yoktezid753332en_US
dc.language.isoturen_US
dc.publisherHatay Mustafa Kemal Üniversitesien_US
dc.relation.publicationcategoryTezen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.subjectOrtopedi ve Travmatolojien_US
dc.subjectOrthopedics and Traumatologyen_US
dc.subjectRadius kırıklarıen_US
dc.subjectsigaraen_US
dc.subjectcerrahi tedavien_US
dc.subjectkonservatif tedavien_US
dc.titleRadius distal uç kırıklarında cerrahi ve konservatif tedavilerin uzun dönem sonuçlarının karşılaştırılmasıen_US
dc.title.alternativeComparison of LONG-TERM results of surgical and conservative treatment of radius distal end fracturesen_US
dc.typeSpecialist Thesisen_US

Dosyalar

Orijinal paket
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Küçük Resim
İsim:
753332.pdf
Boyut:
4.33 MB
Biçim:
Adobe Portable Document Format
Açıklama:
Tam Metin / Full Text
İndir

Koleksiyon

Tıpta Uzmanlık - Tez Koleksiyonu