Uzun dönem oral antidiyabetik ve insülin kullanımında nöropatik ağrı seyrinin karşılaştırılması
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2010
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışma ; diabetik nöropati varlığı ve şiddetine yaş , cinsiyet , HT ve hiperlipidemi varlığı , diabet süresi yanı sıra ; kan şekeri regülasyonu için tercih edilen medikal tedavilerden insülin ve / veya oral antidiabetiklerin etkisini değerlendirmeyi amaçlamıştır. Çalışmaya 50'si insülin 50'si OAD kullanan toplam 100 diabetik hasta alındı. Hastaların demografik özellikleri , diabet süresi , serum glukoz ve HbA1c değerleri , hiperglisemi kontrolünde kullanılan ajanlar , ek hastalık varlığı kaydedildi. Hastalara LANSS ve McGill Melzack Ağrı Sorgu Formu uygulandı. Çalışmaya alınan 100 diabetik hastanın % 51 inde ADA kriterlerine göre diabetik nöropati saptandı. Diabetik nöropatisi olanlar daha ileri yaşta , diabet süreleri daha uzun ve serum glukoz ve HbA1c değerleri daha yüksekti. HT ve Hiperlipidemi gibi ek hastalıkların varlığında nöropati sıklığında artış saptandı. DNP gelişiminde; hiperglisemi kontrolünde kullanılan ajan ve cinsiyet farkı istatistiksel olarak anlamlı saptanmadı. Çalışmada ; diabetik hastalarda ağrı lokalizasyonu uzun aksonların nöropatik hasara daha duyarlı olması nedeni ile en sık alt ve üst ekstremite distaline lokalize bulundu. Diabetik hastaların ağrıyı tanımlarken en sık kullandıkları ifadeler ; sıcaklık veren , diken diken , sıkıntı verici ve iğne batar tarzdaydı. Ağrı paterni paroksismal ve spontan nitelikteydi. Ağrıyı tetikleyen en sık faktör anksiyeteydi. Sonuç olarak, diabetik nöropati gelişiminde ; ileri yaş , diabet süresi ve kötü glisemik kontrol önemli rol oynamaktadır. Glisemi kontrolü için kullanılan ajanların ; diabetik nöropati gelişimdeki etkileri karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmamıştır. İnsülin kullanım endikasyonlanın oral antidiabetiklere göre daha katı şartlara bağlı olması böylelikle ; insülin kullanımının daha çok diabetin mikrovasküler komplikasyonların geliştiği geç döneme rastlaması ; kıyaslamayı zorlaştırmıştır. Bu nedenle bu konuda daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.
İn this study : we evaluted associations between glisemic control therapies and prevelans of diabetic peripheral neuropaty and also clinic and other labarotory parameters were compaired . İn our study ; there was 50 patients treated with insulin and 50 patients treated with oral antidiabetic agents who were diabetics total 100 patients. The demographic and clinical characteristics ; duration of diabetes,glocose and HbA1c , glisemic control therapies and having hypertension or hyperlypidemi were recorded. The clinical examination was inculiding LANSS ve McGill Melzack Pain Questionary Fome. The presense of diabetic neuropaty as defined by LANNS ≥ 12 was % 51 of total 100 diabetic patients in this study. The higher prevelance of DPN was significantly associated with older age , longer diabetes duration , HbA1c ≥ 7 and history of hypertension or hyperlipidemi. But here was no relation for DNP perevelence with the glisemic control therapies ( oral antidibetics or ınsulin treatment ) and male or famele sex. The location of pain in diabetics were mostly ; lower limbs because of the long nerve have precision for the neuropatic damage. Words describes of pain for diabetics were mostly ; hot, pricking, nauseting and stinging. Duration of pain in diabetics were mostly; paroxysmal and spontonius. The most increased factor for pain was anxiety. Eventually; older age , long diabet duration and poor glisemic control are important for the development of diabetic peripheral neuropaty. Despite there was no istatistical importance for the development of diabetic peripheral neuropaty with the glisemic control agents; insülin therapy initiating later stage of diabet history when the microvasculer complications were also seen so that ; it makes difficult for to compere , oral antidiabetic agents and insulin diffirience. Because of these ; we need more researchs about this subject.
İn this study : we evaluted associations between glisemic control therapies and prevelans of diabetic peripheral neuropaty and also clinic and other labarotory parameters were compaired . İn our study ; there was 50 patients treated with insulin and 50 patients treated with oral antidiabetic agents who were diabetics total 100 patients. The demographic and clinical characteristics ; duration of diabetes,glocose and HbA1c , glisemic control therapies and having hypertension or hyperlypidemi were recorded. The clinical examination was inculiding LANSS ve McGill Melzack Pain Questionary Fome. The presense of diabetic neuropaty as defined by LANNS ≥ 12 was % 51 of total 100 diabetic patients in this study. The higher prevelance of DPN was significantly associated with older age , longer diabetes duration , HbA1c ≥ 7 and history of hypertension or hyperlipidemi. But here was no relation for DNP perevelence with the glisemic control therapies ( oral antidibetics or ınsulin treatment ) and male or famele sex. The location of pain in diabetics were mostly ; lower limbs because of the long nerve have precision for the neuropatic damage. Words describes of pain for diabetics were mostly ; hot, pricking, nauseting and stinging. Duration of pain in diabetics were mostly; paroxysmal and spontonius. The most increased factor for pain was anxiety. Eventually; older age , long diabet duration and poor glisemic control are important for the development of diabetic peripheral neuropaty. Despite there was no istatistical importance for the development of diabetic peripheral neuropaty with the glisemic control agents; insülin therapy initiating later stage of diabet history when the microvasculer complications were also seen so that ; it makes difficult for to compere , oral antidiabetic agents and insulin diffirience. Because of these ; we need more researchs about this subject.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Nöroloji, Neurology
