Yazar "Öner, Süleyman" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
    Farklı esansiyel yağların yeşil kaplan karidesi (Penaeus semisulcatus, De Hann 1844)'nin soğukta depolama süresince kalite değişimi üzerine etkileri
    (Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, 2012) Öner, Süleyman; Bircan Yıldırım, Yasemin
    Farklı esansiyel yağların ve vakum paketlemenin buzdolabı ortamında depolanan karides (Penaeus semisulcatus, De Hann 1844)'nin 24 gün süresince raf ömrü üzerine olan etkileri incelenmiştir. Gruplar ; %1 oranında timol, karvakrol, eugenol ile muamele edilen ve kontrol grubu soğukta (4±1 °C) depolanmıştır. Esansiyel yağların raf ömrü üzerine olan etkileri periyodik olarak (4 günde bir) yapılan mikrobiyolojik (toplam mezofilik aerobik bakteri sayımı, toplam mezofilik anerobik bakteri sayımı, toplam koliform bakteri sayımı, toplam maya sayımı, toplam küf sayımı), kimyasal (toplam uçucu bazik azot, trimetilamin azot, pH değeri), biyokimyasal (Ham protein analizi, lipit tayini, kuru madde analizi, kül analizi) ve duyusal analizler ile tespit edilmiştir. pH, TVB-N, TMA-N değerlendirmesine göre, kontrol grubu en yüksek değerlerde bulunurken, eugenol ile muamele edilen grup ise en düşük değerlere sahip olduğu bulunmuştur (p<0.01). Eugenol mezofilik aerobik bakteri, mezofilik anerobik bakteri, toplam koliform, maya ve küf bakterilerine karşı en etkili olmuş olup, bunu timol, karvakrol takip etmiştir. Tüm değerler göz önüne alındığında, kontrol grubu, uygulama grupları kendi aralarında ve günler arasında istatistiksel farklılıklar tespit edilmiştir (p<0.01). Duyusal değerlendirmeye göre (genel kabul edilebilirlik değeri) en uzun ömrü timol uygulanan grup (24 gün), bunu eugenol ve karvakrol uygulanan grup (20 gün) ve kontrol grubu (8 gün) takip etmiştir. Tüm değişim parametreleri incelendiğinde, raf ömrü açısından eugenol ile muamele edilen grup her ne kadar ön plana çıkmakta ise de timol ile muamele edilen grup duyusal olarak daha iyi olduğu için su ürünlerinin raf ömrünün arttırılmasında timol tercih edilmesi önerilmektedir.
  • [ N/A ]
    Öğe
    Inhibitory effects of different decontamination agents on the levels of Listeria monocytogenes in the experimentally inoculated raw beef samples in the laboratory conditions
    (Veteriner Fakultesi Dergisi, 2012) Elmali, Mehmet; Yaman, Hilmi; TekInşen, Kemal Kaan; Öner, Süleyman; ÇekIn, Erhan
    This study aimed at comparing the inhibitory effects of various decontamination agents (1% lactic acid, 2% lactic acid, 2% acetic acid, 0.1% acidified sodium chloride, 0.1% sodium acetate, and 0.1% cetylpridinium chlorine) on experimentally contaminated raw beef samples with Listeria monocytogenes being a significant pathogen microorganism for public health. The highest level of bacterial inhibition was determined in the meat samples treated with 2% lactic acid while the lowest level was in the samples treated with 0.1% acidified sodium chloride. It is very important to specify that initial bacterial load of carcases, the decontamination technique applied, and the characteristics of acids used (dissociated or undissociated, pH, amount, percentage, application temperature, and different combinations) are essential parameters to be taken into account in the process of reducing microorganism on raw meat samples.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Inhibitory effects of different decontamination agents on the levels of listeria monocytogenes in the experimentally ınoculated raw beef samples in the laboratory conditions
    (2012) Elmalı, Mehmet; Yaman, Hilmi; Tekinşen, Kemal Kaan; Öner, Süleyman; Çekin, Erhan
    Bu çalışmada, laboratuvar koşullarında, halk sağlığı bakımından önemli bir patojen olan L. monocytogenes ile deneysel olarak inoküle edilmiş çiğ sığır etlerinde farklı dekontaminasyon ajanlarının (%1 laktik asit, %2 laktik asit, %2 asetik asit ve %0.1 asitlendirilmiş sodium klorür, %0.1 sodyum asetat ve %0.1 cetylpridinium chlorine) baskılayıcı etkisinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. En yüksek bakteriyel inhibisyon oranı, %2 laktik asit uygulanmış et örrneklerinde belirlenmiştir, en düşük oran ise %0.1 asitlendirilmiş sodyum klorür uygulanmış örneklerde gözlemlenmiştir. Çiğ etlerdeki bakteriyel yükü azaltma sürecinde karkasların ilk bakteriyel yükü, uygulanan dekontaminasyon tekniği ve kullanılan asitlerin karakteristik özellikleri (dissosiye yada dissosiye olmamış, pH, miktarı, oranı, uygulama sıcaklığı ve kullanılan farklı kombinasyonlar) gibi gözönüne alınması gereken temel parametrelere vurgu yapmak önem arz etmektedir.