Yazar "Aksakal, Enbiya" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 10 / 10
  • Küçük Resim
    Öğe
    Clinical and morphological evaluation of coronary bifurcation lesions
    (2013) Kurt, Mustafa; Tanboğa, İbrahim Halil; Karakaş, Mehmet Fatih; Büyükkaya, Eyüp; Akçay, Adnan Burak; Şen, Nihat; Aksakal, Enbiya
    Amaç: Koroner bifurkasyon lezyonlarının anatomik ve morfolojik özelliklerini araştırmayı amaçladık. Çalışma planı: Çalışmaya koroner anjiyografi yapılan 542 stabil hasta alındı. Bifurkasyon lezyonları en az 2.5 mm çaplı ve en az %50 darlık olan ana dal ve yan dal lezyonları olarak tanımlandı. Bu ölçütler kullanılarak, bifurkasyon lezyonlarının varlığı ve sayısı, bu lezyonların bulunduğu damarlar, Medina sınıflandırmasına göre lezyonun tipi ve bifurkasyon lezyonunun açısı belirlendi. Bulgular: Bifurkasyon tanımına göre hastaların %19.3’ünde (n=105) bifurkasyon lezyonu vardı. Bunların %77’sinde, bifurkasyon açısı 70°’nin altında idi. Tüm lezyonların yaklaşık %37’si Medina 1.1.1 sınıflandırması ile uyumlu idi. Tüm bifurkasyon lezyonlarının yaklaşık %56’sı sol ön inen arter (LAD), %25.4’ü sirkumfleks arter (Cx) ve %12.5’i sağ koro- ner arter (RCA) bölgesinde idi. Medina 1.1.1 tip lezyonlar en sık LAD ve RCA’da gözlenirken en az Cx ve sol ana koro- ner bölgesinde saptandı. Diyabet bifurkasyon lezyonu olan hastalarda olmayanlara göre anlamlı olarak yüksek sıklıkta saptandı. Sonuç: Bifurkasyon lezyonları koroner anjiyografi pratiğinde sıkça gözlenmektedir. Bunların anjiyografik özellikleri ve bu lezyonların klinik durumla ile ilişkisi uygun girişimsel tedavinin seçiminde çok önemli olabilir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Comparison of clinical outcomes in patients who underwent bare metal coronary stenting versus coronary by-pass surgery
    (2013) Tanboğa, İbrahim Halil; Kurt, Mustafa; Aksakal, Enbiya; Kaygın, Mehmet Ali; Kaya, Ahmet; Işık, Turgay; Çolak, Abdürrahim; Sevimli, Serdar
    Giriş: Biz bu çalışmamızda, koroner baypas greftleme cerrahisi ile çıplak metal stent uygulanmış hastalarda SYNTAX (Sx) skoru ile değerlendirilen koroner lezyon kompleksitelerinin klinik sonlanımlar üzerine etkisini incelemeyi amaçladık.Hastalar ve Yöntem: Çalışma grubumuz çıplak metal stent uygulanmış (n= 265) ve koroner baypas cerrahisine giden (n= 294) 459 hastadan oluşmaktadır. Koroner arter hastalığı kompleksitesi Sx skoru ile değerlendirilmiştir. Sx skoru, hafi f Sx skoru (<= 22), orta Sx skoru ve yüksek Sx skoru (>= 33) olmak üzere üç gruba ayrılmıştır.Bulgular: Çalışma süresince orta dönem takipte herhangi bir nedenle revaskülarizasyon sıklığı hem tüm grupta hem de Sx alt gruplarında perkütan koroner girişim uygulanan hastalarda koroner baypas cerrahisine giden hastalara göre daha fazladır. Orta dönem takipte herhangi bir nedenden ölüm sıklığı düşük ve orta Sx gruplarında tedavi grupları arasında benzer bulunmuştur. Ancak yüksek Sx skoru grubunda orta dönem takipte herhangi bir nedenden ölüm sıklığı perkütan koroner girişim uygulanan hastalarda koroner baypas cerrahisine giden hastalara göre daha fazladır. Tüm popülasyonda herhangi bir nedenden dolayı ölüm için düzeltilmiş risk perkütan koroner girişim ve koroner baypas cerrahisi arasında benzerken [hazard ratio, %95 GA: 0.88 (0.38-2.05), p= 0.780], herhangi bir nedenle revaskülarizasyon için düzeltilmiş risk koroner baypas cerrahisi grubuna göre perkütan koroner girişim grubunda belirgin olarak daha fazlaydı [hazard ratio, %95 GA: 0.12 (0.05-0.30), p< 0.001].Sonuç: Sx skoru ile değerlendirilen koroner lezyon kompleksitesi herhangi bir nedenle revaskülarizasyon sıklığı ile daha yakın ilişkilidir. Yüksek Sx skoru gubunda herhangi bir nedenden ölüm çıplak metal stent uygulanan hastalarda koroner baypas cerrahisine giden hastalara göre daha fazlaydı
  • Küçük Resim
    Öğe
    Effect of Remote Ischemic Postconditioning on Left Ventricular Mechanics
    (Wiley, 2015) Nacar, Alper Bugra; Topcu, Selim; Kurt, Mustafa; Tanboga, Ibrahim Halil; Karakas, Mehmet Fatih; Buyukkaya, Eyup; Aksakal, Enbiya
    BackgroundRemote ischemic postconditioning (RIPC) decreases infarct size and prevents left ventricular (LV) remodeling in patients with myocardial infarction. However, there is no study that evaluates the effect of RIPC on LV mechanics assessed by speckle tracking echocardiography. Therefore, we aimed to test the effects of RIPC on LV deformation parameters such as strain, strain rate, rotation, and twist in healthy subjects. MethodsThe study group consisted of 22 healthy subjects. To test the effects of RIPC, 3 cycles of reperfusion followed by ischemia (each lasting 10 or 30seconds) were applied immediately after 20minutes of nondominant arm ischemia. Transthoracic echocardiography (TTE) was obtained at baseline and repeated 30minutes after the completion of these cycles. In TTE images, apical 4-3-2 chamber longitudinal strain (LS)/strain rate, basal and apical circumferential strain/strain rate, and rotational parameters, such as basal rotation, apical rotation, and LV twist, were recorded. ResultsApical 4-3-2 chamber LS and apical circumferential strain/strain rate measurements were comparable before and after RIPC, whereas basal circumferential strain was significantly decreased after RIPC (-233.4 vs. -18.9 +/- 6.9, P=0.017). After RIPC, apical rotation was significantly increased (11.6 +/- 3.7 vs. 16.7 +/- 4.0, P<0.001) and basal rotation was significantly decreased (-6.1 +/- 2.1 vs. -4.7 +/- 2.4, P=0.03).Consequently, net LV twist was significantly increased (17.4 +/- 4.5 vs. 21.7 +/- 4.7). ConclusionsWe proposed that RIPC affects the rotational mechanics of the heart rather than longitudinal mechanics. These results might give new insights into understanding the favorable effects of the post- conditioning.
  • Küçük Resim
    Öğe
    İnfektif endokarditin klinik sonuçları üzerine hematolojik ve biyokimyasal parametrelerin etkisi
    (2011) İslamoğlu, Yahya; Büyükkaya, Eyüp; Kaya, Zekeriya; Aksakal, Enbiya; Kalkan, Kamuran; Özaydoğdu, Necdet; Sümbül, Sümen; Soydiş, Serdar
    Amaç: Çalışmamızda İnfektif endokarditli (İE) hastalarda hematolojik parametrelerdeki değişiklikleri ve bu değişikliklerin komplikasyon ve mortalite oranları ile ilişkisini araştırmayı amaçladık. Gereç ve yöntem: Dicle Üniversitesi, Atatürk Üniversitesi ve Harran Üniversitesi Tıp Fakültelerinin kardiyoloji bölümlerinde İE tanısı ile Haziran 2007 den Haziran 2011 tarihleri arasında yatırılan 44 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. İE tanısında Duke kriterleri esas alındı. Hematolojik ve biyokimyasal parametreler kaydedildi. Bulgular: Yaşayan hastalar ile karşılaştırıldığında, İE bağlı ölen hastalarda ortalama yaş, beyaz küre sayısı, nötrofil sayısı, ortalama trombosit hacmi ve komplikasyon oranı daha yüksek bulundu (sırasıyla, p <0.004, p <0.05, p <0.03, p <0.05, p <0.01, p <0.004). Ancak trombosit sayısı daha düşüktü (p <0.05). Bununla birlikte komplikasyon gelişen hastalar ile komplikasyon gelişmeyen hastalar karşılaştırıldığında laboratuar bulguları açısından gruplar arasında fark yoktu (p>0.05). Sonuç: İnfektif endokarditde yaş, ortalama trombosit hacmi ve komplikasyon varlığı mortalite için risk faktörleri olarak kullanılabilir. Ayrıca kan kültüründe S.aureus üremesi yüksek komplikasyon oranları ile ilişkilidir.
  • [ N/A ]
    Öğe
    Mitral Valve Resistance Correlates More Closely with Left Atrial Deformation than with Conventional Indices of Rheumatic Mitral Stenosis
    (I C R Publishers, 2013) Kurt, Mustafa; Tanboga, Ibrahim Halil; Karakas, Mehmet Fatih; Buyukkaya, Eyup; Nacar, Alper Bugra; Akcay, Adnan Burak; Aksakal, Enbiya
    Background and aim of the study: The relationship between mitral valve (MV) resistance and left atrial (LA) mechanical function is unknown. Hence, the study aim was to investigate the relationship between LA mechanics and MV resistance, compared to conventional indices such as mitral valve area (MVA) and transmitral gradient, in patients with rheumatic mitral stenosis (MS). Methods: The study population consisted of 73 patients with MS and 30 age- and gender-matched controls. MV resistance was calculated and LA strain parameters were assessed from the apical four-chamber view by speckle tracking echocardiography (LA reservoir strain, LA pump strain, LA strain rate (SR)) in all subjects. Results: The MS group has a markedly higher MV resistance (94 +/- 46 versus 67 +/- 22 dynes.s.cm(-5), p = 0.003) and lower LA reservoir strain (24.5 +/- 7.4% versus 36.6 +/- 3.8%, p <0.001), LA pump strain (12.0 +/- 5.0% versus 17.1 +/- 3.4%, p <0.001) and SR (1.23 +/- 0.33 versus 1.4 +/- 0.29, p = 0.017) values compared to controls. Moreover, both LA reservoir strain and LA pump strain correlated with MV resistance more closely than did MVA and transmitral gradients. Multiple linear regression analysis revealed only MV resistance to be an independent predictor of LA reservoir strain, while MV resistance, indexed left atrial volume and mean gradient were independent predictors of LA pump strain. Conclusion: It can be concluded that, in patients with MS, mitral valve resistance was more closely related to LA mechanics measurements than were conventional indices of MS.
  • [ N/A ]
    Öğe
    Mitral valve resistance correlates more closely with left atrial deformation than with conventional indices of rheumatic mitral stenosis.
    (2013) Kurt, Mustafa; Tanboga, Ibrahim Halil; Karakas, Mehmet Fatih; Buyukkayal, Eyup; Nacar, Alper Bu?ra; Akcay, Adnan Burak; Aksakal, Enbiya
    The relationship between mitral valve (MV) resistance and left atrial (LA) mechanical function is unknown. Hence, the study aim was to investigate the relationship between LA mechanics and MV resistance, compared to conventional indices such as mitral valve area (MVA) and transmitral gradient, in patients with rheumatic mitral stenosis (MS). The study population consisted of 73 patients with MS and 30 age- and gender-matched controls. MV resistance was calculated and LA strain parameters were assessed from the apical four-chamber view by speckle tracking echocardiography (LA reservoir strain, LA pump strain, LA strain rate (SR)) in all subjects. The MS group has a markedly higher MV resistance (94 +/- 46 versus 67 +/- 22 dynes x s x cm(-5), p = 0.003) and lower LA reservoir strain (24.5 +/- 7.4% versus 36.6 +/- 3.8%, p < 0.001), LA pump strain (12.0 +/- 5.0% versus 17.1 +/- 3.4%, p < 0.001) and SR (1.23 +/- 0.33 versus 1.4 +/- 0.29, p = 0.017) values compared to controls. Moreover, both LA reservoir strain and LA pump strain correlated with MV resistance more closely than did MVA and transmitral gradients. Multiple linear regression analysis revealed only MV resistance to be an independent predictor of LA reservoir strain, while MV resistance, indexed left atrial volume and mean gradient were independent predictors of LA pump strain. It can be concluded that, in patients with MS, mitral valve resistance was more closely related to LA mechanics measurements than were conventional indices of MS.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Thrombus aspiration in patients with ST elevation myocardial infarction : meta-analysis of 16 randomized trials
    (2015) Tanboğa, İbrahim Halil; Topçu, Selim; Aksakal, Enbiya; Kurt, Mustafa; Kaya, Ahmet; Oduncu, Vecih; Sevimli, Serdar
    Objective: The mortality rate is high in some patients undergoing primary percutaneous coronary intervention (PPCI) because of ineffective epicardial and myocardial perfusion. The use of thrombus aspiration (TA) might be beneficial in this group but there is contradictory evidence in current trials. Therefore, using PRISMA statement, we performed a meta-analysis that compares PPCI+TA with PPCI alone. Methods: Sixteen studies in which PPCI (n=5262) versus PPCI+TA (n=5256) were performed, were included in this meta-analysis. We calculated the risk ratio (RR) for epicardial and myocardial perfusion, such as the Thrombolysis In myocardial Infarction (TIMI) flow, myocardial blush grade (MBG) and stent thrombosis (ST) resolution (STR), and clinical outcomes, such as all-cause death, recurrent infarction (Re-MI), target vessel revascularization/target lesion revascularization (TVR/TLR), stent thrombosis (ST), and stroke. Results: Postprocedural TIMI-III flow frequency, postprocedural MBG II-III flow frequency, and postprocedural STR were significantly high in TA+PPCI compared with the PPCI alone group. However, neither all-cause mortality [6.6% vs. 7.4%, RR=0.903, 95% confidence interval (CI): 0.785-1.038, p=0.149] nor Re-MI (2.3% vs. 2.6%, RR=0.884, 95% CI: 0.693-1.127, p=0.319), TVR/TLR (8.2% vs. 8.0%, RR=1.028, 95% CI: 0.900-1.174, p=0.687), ST (0.93% vs. 0.90%, RR=1.029, 95% CI: 0.668-1.583, p=0.898), and stroke (0.5% vs. 0.5%, RR=1.073, 95% CI: 0.588-1.959, p=0.819) rates were comparable between the groups. Conclusion: This meta-analysis is the first updated analysis after publishing the 1-year result of the “Thrombus Aspiration during ST-Segment Elevation Myocardial Infarction” trial, and it showed that TA did not reduce the rate of all-cause mortality, Re-MI, TVR/TLR, ST, and stroke. (Anatol J Cardiol 2015; 15: 175-87)
  • Küçük Resim
    Öğe
    Thrombus aspiration in patients with ST elevation myocardial infarction: Meta-analysis of 16 randomized trials
    (Kare Publ, 2015) Tanboga, Ibrahim Halil; Topcu, Selim; Aksakal, Enbiya; Kurt, Mustafa; Kaya, Ahmet; Oduncu, Vecih; Sevimli, Serdar
    Objective: The mortality rate is high in some patients undergoing primary percutaneous coronary intervention (PPCI) because of ineffective epicardial and myocardial perfusion. The use of thrombus aspiration (TA) might be beneficial in this group but there is contradictory evidence in current trials. Therefore, using PRISMA statement, we performed a meta-analysis that compares PPCI+TA with PPCI alone. Methods: Sixteen studies in which PPCI (n=5262) versus PPCI+TA (n=5256) were performed, were included in this meta-analysis. We calculated the risk ratio (RR) for epicardial and myocardial perfusion, such as the Thrombolysis In myocardial Infarction (TIMI) flow, myocardial blush grade (MBG) and stent thrombosis (ST) resolution (STR), and clinical outcomes, such as all-cause death, recurrent infarction (Re-MI), target vessel revascularization/target lesion revascularization (TVR/TLR), stent thrombosis (ST), and stroke. Results: Postprocedural TIMI-III flow frequency, postprocedural MBG II-III flow frequency, and postprocedural STR were significantly high in TA+PPCI compared with the PPCI alone group. However, neither all-cause mortality [6.6% vs. 7.4%, RR=0.903, 95% confidence interval (CI): 0.785-1.038, p=0.149] nor Re-MI (2.3% vs. 2.6%, RR=0.884, 95% CI: 0.693-1.127, p=0.319), TVR/TLR (8.2% vs. 8.0%, RR=1.028, 95% CI: 0.900-1.174, p=0.687), ST (0.93% vs. 0.90%, RR=1.029, 95% CI: 0.668-1.583, p=0.898), and stroke (0.5% vs. 0.5%, RR=1.073, 95% CI: 0.588-1.959, p=0.819) rates were comparable between the groups. Conclusion: This meta-analysis is the first updated analysis after publishing the 1-year result of the Thrombus Aspiration during ST-Segment Elevation Myocardial Infarction trial, and it showed that TA did not reduce the rate of all-cause mortality, Re-MI, TVR/TLR, ST, and stroke.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Two-dimensional strain imaging: Basic principles and technical consideration
    (2014) Kurt, Mustafa; Tanboğa, İbrahim Halil; Aksakal, Enbiya
    Doku Doppler görüntüleme (TDI) ve TDI kaynaklı strain bölgesel miyokardial fonksiyonların non-invasiv değerlendirmesinde oldukça doğru bilgiler vermektedir. Yüksek temporal ve spatial çözünürlüğü nedeniyle, kardiyak siklusun her fazında bölgesel miyokardiyal fonksiyonların değerlendirmesine imkan tanır. Ancak, bu metodun en önemli kısıtlılığı açı bağımlı olmasıdır. Speckle tracking echocardiography gibi miyokardiyal deformasyonu ölçen yeni teknikler, TDI kaynaklı strainin açı bağımlılığı limitasyonunun üstesinden gelebilmektedir. Üstelik miyokardial fiber orientasyonunu ile ilgili daha değerli bilgiler vermektedir. Bu derleme miyokardiyal mimari ve fonksiyonları ve STE için temel oluşturacak bu bilgilerin teknik olarak gözden geçirilmesini içermektedir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Two-Dimensional Strain Imaging: Basic principles and Technical Consideration
    (Aves, 2014) Kurt, Mustafa; Tanboga, Ibrahim Halil; Aksakal, Enbiya
    Tissue Doppler Imaging (TDI) and TDI-derived strain provide considerably accurate information in the non-invasive assessment of local myocardial functions. Given its high temporal and spatial resolution, TDI allows assessment of local myocardial functions in each phase of cardiac cycle. However, the most important limitation of this method is its angle dependence. New techniques to measure myocardial deformation, such as speckle tracking echocardiography, overcome the angle-dependence limitation of TDI-derived strain. Moreover, these techniques provide more unique information about myocardial fiber orientation. This review examines the architectural structure and function of the myocardium and includes technical revisions of this information that will provide a basis for STE.