Yazar "Erdoğan, Orçun" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Kilise içinde kilise : Lykia’daki Geç Antik Çağ bazilikal planlı kiliselerin Orta Çağ’da ikinci kullanımları
    (Akdeniz Uygarlıkları Araştırma Enstitüsü, 2019) Erdoğan, Orçun; Ceylan, Burcu
    Geç Antik Çağ’da Hristiyan ayinlerinin gerçekleştirildiği başlıca yapı tipi olan bazilikal planlı kiliseler, kendi içlerinde farklı çeşitlemeleri ve boyutlarıyla; yeni mekân eklemeleri, küçük değişiklikler ve tamiratlar gibi birtakım müdahalelerle, VII. yüzyıla kadar kullanılmaya devam etmiştir. Doğu Roma İmparatorluğu’nun “Karanlık Çağ”ının sona ermesiyle, bu bazilikaların da çoğu yıkıntı haline gelmiş ve terk edilmiştir. Bunu izleyen dönemlerde, bazı eski yıkıntı bazilikaların içlerine küçük boyutlu ve genelde tek nefli yeni şapeller inşa edilmiştir. Bu yeni şapeller, küçük ölçekleri ve basit litürjik kurgularıyla, düzenli gerçekleştirilen büyük ayinlere hizmet edecek kapasiteye uygun tasarlanmamış görünmekte; dolayısıyla Geç Antik Çağ bazilikalarının Orta Çağ’daki bu türlü dönüşümlerinin başka gerekçeler temelinde değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu makalede “kilise içinde kilise” uygulaması, eski kilise alanının anlamı ve devamlılığı bağlamında tartışılmaktadır. Bu giriş niteliğindeki çalışmamız, bir yandan “kilise içinde kilise” uygulamasının altında yatan temel sebebin eski kutsal alanı canlı tutmakla ilgili olduğunu göstermişken; Lykia’da tanımlayabildiğimiz birtakım örneklerin hac, anı ve mezarlık kiliseleri işlevinde kullanılmalarının yanı sıra; bazı durumlarda küçük çaplı ve sadece belli başlı ayinlere hizmet eden şapeller olarak hizmet gördüklerine işaret etmiştir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Zikzak: Bir Ortaçağ motifinin Anadolu yansımaları
    (Akdeniz Üniversitesi, 2019) Kolay, Emre; Erdoğan, Orçun
    Zikzak, mimari ve el sanatları alanında binlerce yıldır uygulanmıĢ ve Anadolu‟nun mimari süsleme dağarcığında da taĢ, tuğla ve freskolarda tercih edilmiĢtir. Antikçağdan bu yana mimaride bir süsleme ögesi olarak kullanılıyor olmasına karĢın, motifin kemer ve çevresinde bir bezeme ögesi olarak yaygın hale gelmesi özellikle Ortaçağ‟da baĢlamaktadır. Avrupa ve Ortadoğu‟da uygulanmıĢ zikzak örneklerinin incelendiği çalıĢmalarda Anadolu örneklerinin eksikliği, söz konusu süslemenin rotasının yorumlanmasında bir takım eksikliklere sebep olmaktadır. Bu bağlamda bu çalıĢmada Anadolu‟da uygulanan zikzak örneklerinin kronolojisinin ortaya çıkarılması ve yayılım alanlarının gözden geçirilmesi amaçlanmıĢtır. Bu noktadan hareketle, öncelikle zikzak örgesinin mimari süsleme programı kapsamındaki çeĢitlemeleri chevron, testere dişi ve zikzak terimleriyle tanımlanmaktadır. Ardından bu zikzak süsleme çeĢitlemelerinin kemer ve çevresindeki Anadolu mimarisi uygulamaları sırasıyla Geç Antikçağ, Doğu Roma, Anadolu Selçuklu ve Beylikler dönemi örnekleri kapsamında incelenmekte; kronoloji temel alınarak Ortadoğu ve Avrupa örnekleri ile bağlantıları kurulmaktadır. Bu çalıĢmada, söz konusu süslemenin mimarideki uygulamalarının dıĢ kaynaklı olduğu; diğer bir deyiĢle Anadolu‟nun bu motife kaynaklık etmediği ileri sürülmektedir.